Trukkar, mótmæli og undirlægjuháttur.

Ég hef verið að hugsa um aðgerðir trukkabílstjóra og svo 4x4 jeppabíla eigenda og tilraunir þeirra til að fá stjórnvöld til að svara kalli þeirra.  Og allt í einu skil ég af hverju við erum svona aftarlega á merinni með alla verkalýðsbaráttu og samstöðu um kaup og kjör.

Málið er að um leið og einhver gerir frábæra hluti eins og að mótmæla svo  eftir er tekið, þá byrjar neikórinn, og um leið og mótmælin fara að reyna á hversdagshetjurnar, þá æpa þær og skrækja.

Hvenær hafa mótmæli sem skipta máli, eða verkföll skilað árangri ef þau hafa ekki komið við neinn ?  Það er nefnilega þungamiðjan í svona að gerðum að þrýstingur verði á stjórnvöld að kippa hlutunum í lag.  Og þrýstingurinn þarf að koma frá fólkinu, almenningi þér og mér.

En nei í stað þess að standa með frumkvöðlunum eða jafnvel ganga svo langt að taka þátt með þeim, þá er byrjað að rakka þá niður og skammast, kalla mennina öllum illum nöfnum.  Ótrúleg sveitamennska að mínu mati.

Svo hef ég líka grun um að heimavarnarlið sjálfstæðisflokksins kyndi undir.  Maður þekkir fingraförin hér og þar, forkólfar og flokkshestar fara að setja fram allskonar skít og rakka niður forsvarsmenn, koma með allskonar sögur af stað, eins og þeir fá endurgreiddan virðisaukaskattinn, og hinn almenni borgari greiði benzínið fyrir þá. 

Þetta gera þeir ef einhver er óþægur ljár í þúfu, þá byrjar söngurinn.  Ég held að þetta sé skipulagt og hannað til þess að hafa áhrif og drepa niður mótmæli.  En það er mín skoðun. Enda hefur þetta þau áhrif að sauðirnir sem við erum, hættum að hugsa um óréttlætið sem við öll erum beitt með alltof hárri álagningu ríkisins og förum að vinna gegn þeim sem eru í raun að vinna fyrir okkur, trukkabílstjóra sem vilja lækkun á olíu og benzín álagningu,

Ég hugsa að þetta sé einsdæmi, hvergi hefur maður séð almenning vinna svona gegn þeim sem standa í baráttu til heilla fyrir heildina. 

Ég heimsótti fyrir mörgum árum Florence á Ítalíu, þar voru sorphreinsunarmenn í verkfalli, höfðu verið það í nokkrar vikur, ruslið út um allt og pestin alla að drepa.  Fólkir var reitt við stjórnvöld, fyrir að gera ekkert í að málunum, en ekki við sorphreinsunarmennina sjálfa.

Ég held að við þurfum að fara að tileinka okkur annan hugsunarhátt, og hætta þessari valdsdýrkun, kyssa á vöndinn og smjaðra fyrir ráðamönnum.  Þeir eru ekkert merkilegri en við, og ber skylda til að ræða við almenning.  Málið er að þeim finnst sjálfum að þeir séu hafnir yfir pöpulinn.  Það er allavega að sjá og heyra í tilsvörum þeirra og áhugaleysi um málefnin hér heima, meðan þau flengjast heimsálfanna á milli í einkaþotum.

Nei nú ættum við að standa saman og láta þetta fólk finna að okkur er alvara, ástandið er óásættanlegt, og að við viljum breytingar.  Ekki endilega komast í öryggisráðið, heldur að þau bretti upp ermarnar og farið að hugsa um málin sem þeim var trúað fyrir hér heima, eins og kosningaloforðin til dæmis. 
En nú er hægt að komast fram hjá þeim líka, með því að segja að Það sé ekki hægt að ræða þau, eða að lagabókstafurinn leyfi þeim ekki að gera eins og þau vilja helst.  Þvílíkt og annað eins.

Fundið upp til að komast hjá því að tala við okkur, standa skil á sínu og stjórna landinu eins og þau voru kosin til.  Já maður er aldeilis orðin sár og svekktur yfir þessu ástandi, og hvar er liðið? jú Þau eru hér og þar um heiminn, eða rétt að fara eða rétt ókomin.  Er ekki komið nóg ?