Skíðalandsmótið sett í dag.

var sett í dag á gamla sjúkrahústúninu.  Þar hafði verið gerð göngubraut, og keppt í sprettgöngu, ísfirst stúlka vann titil stúlkna þetta árið, Rannveig Jónsdóttir, dóttir Margrétar Gunnarsdóttur og Jóns Sigurpálssonar.  Flott hjá henni.

En ég var fyrir tilviljun á leið í bæinn og sá þá þessa skemmtilegu uppákomu.

Þarna voru margir og bílaröð alveg niður allt Hafnarstrætið.

Spenntir keppendur.

Allt á fullu.

Og þá þarf amman að hlaupa til.  Sjáumst.

Daglegt líf og veður.

Nú er allt að færast í samt líf hér á heimilinu.  Hanna Sól er að ná sér eftir rauðu hundana.  Og litla skottið er kát og glöð.  Hún svaf í vagninum sínum í þrjá tíma, og ég endaði með að vekja hana, svo hún myndi sofna í kvöld.  Hún hefur greinilega haft gott af svefninum.  Heima hjá sér í Vín gat hún ekki sofið úti, þar sem íbúðin er á áttundu hæð.   Svo það er ekki vegur að koma því við.  Enn eitt góða við að vera í tæra loftinu á Ísafirði.

Hér er verið að horfa á Dóru, á morgun fer hún á leikskólann sinn, og þá byrjar rútínan hjá henni.

Ásthildur fór í náttakjólinn hennar systur sinnar, og auðvitað beint í tjörnina.

Úbbs potturinn datt og hvarf í kaf.  Amma náði honum uppúr, og þá reyndi hún ekki aftur að fylla hann sjálf, heldur lét ömmu um það heheheeh...

Jamm svo er að fara með hann og vökva auðvitað.

Svona þetta er fínt.

Veðrið er að lagast, það hefur verið ágætt en nú er sólin að brjótast fram, það er notalegt.

Svona fínt.

Svo vil ég bara endurtaka þakkir mínar til ykkar allra og hlýju og fallegu orðin, þau eru geymd í hjartanu, og þegar amma verður pirruð eða er alveg að springa þá tek ég þau fram og hugsa um þau og þá mun allt verða gott aftur.  Þannig er eðli góðra orða. 

Þetta ljóð var á blogginu hans Þóa vinar míns, mér finnst það algjör snilld, og set það hér inn.

Gildi orðsins.

Af gnægðum hjartans mælir munnur,

mynda orðin sálargerð

Öll þau speglar andans brunnur.

eru þau hugans dýra sverð.

 Orðin birta eðli manns,

illt og gott í fari hans.

Góður maður gott fram setur

góðum sjóði hjartans frá.

Göfugleikans gull hann metur

grandvör orð og sannleiks-þrá.

 Tungan hlýðir hugsun manns,

hún er lykill sálar hans.

Vondur maður orðin illu

ávallt lætur fús í té.

Sína eykur syndavillu

saurgar heilög andans vé.

Hver sem iðkar orðin ljót,

allri blessun vinnur mót.

 

Því er vert að vanda tungu,

varhyggð rétta temja sér.

Gróðursetja í eðli ungu

allt,sem manni þroska ber

Orðsins gildi gullvægt er,

ef göfug hugsun saman fer!

 

Höfundur

Ingibjörg Sigurðardóttir skáldkona,

frá Kálfshamarsvík.

 

Knús á ykkur öll elsku vinirnir mínir.