Hin hvíta fegurð vestfirskra fjalla.

Já eins og fram hefur komið þá var veðrið hreint unaðsleg hér i dag.

Byrja samt á stúlkunni minni og nýju náttafötunum, og í nótt þá gistir líka litli Óðinn Freyr hjá ömmu og afa.

En þessi fallegu litir og birta eru eilíf uppspretta gleði fyrir mig.

Og þessi ævintýra heimur er bara ótrúlegur. Súgandafjörðurinn í öllu sínu ævintýraveldi.

Hér sést Botn og Súgandafjörðurinn og fjöllinn, ótrúleg fegurð og hreinleiki.

Og ennþá og aftur.

Ísafjörður í kaldri fegurð.

Elskulegi stubburinn minn, þurfti að fara eitthvað sem hann vildi ekki, og hér er mynd sem sýnir þögul mótmæli, en þetta var samt honum fyrir bestu, hann er bara of ungur til að skilja suma hluti.

Hér er hann svo komin upp á dal, ánægður og sæll.

Já þessi paradís er það sem bíður skíðavikugesta í næstu viku.

Algjörlega meiriháttar

Hin hvíta paradís, sem bíður gesta sinna og fólksins sem er að koma heim á Páskunum.

Káta hóran, den glade lude.

Horfði á Kastjósið í gærkveldi, þar sem var merkilegt við tal við konu í Danmörku sem stundar vændi. Ég er svona að spá í hvernig feministar taka þessu viðtali.  Sennilega verða viðbrögðin lítil ef ég þekki rétt til. 
En þessi ágæta kona sem er að mig minnir hjúkrunarfræðingur, ákvað að prófa þessa leið til að "leika" sér eins og hún kallaði það.  Hún naut þess að selja sig, og hafði góð laun.  Svo góð að, að lokum þurfti hún að standa frammi fyrir því vali að hætta, eða gera þetta að alvöru atvinnu, með vasknúmeri.  Og það gerði hún. 

Viðtalilð er hér: http://dagskra.ruv.is/streaming/sjonvarpid/?file=4365630/3

Það kom fram hjá henni að rödd vændiskvenna heyrðist aldrei í umræðunni um vændi, þar töluðu aðrar stéttir kvenna um þær og atvinnu þeirra.  Hún sagði að tölur um nauðungarvændi og mansal væru stórlega ýktar.  Ekki ætla ég að dæma um það, en ég er líka viss um að fólk sem hrærist í ákveðnum kreðsum þekkir betur umhverfið en fólk sem áætlar bara.

Ég kynntist til dæmis lífi og umhverfi fíkla, þegar fólkið mitt var komið á kaf í svoleiðis, og ég er alveg viss um að fæstir sem fjalla um þeirra mál geri sér grein fyrir þeim lögmálum sem þar gilda, milli þeirra og þá samtryggingu sem þeir hafa sjálfir sín á milli. 

Þess vegna hallast ég að því að trúa konunni. Svo var hún spurð um það, af hverju hún kæmi ekki hreint fram í viðtalinu, í mynd og undir nafni.  Þá svaraði hún; það er af því að fordómarnir eru slíkir í samfélaginu, að ég yrði fyrir allskonar aðkasti frá fólkinu í samfélaginu.

Og þetta er það sem mér finnst alvarlegast í þessu.  Ég er svo sem ekki hlynnt þessari atvinnugrein, síður en svo.  En verðum við ekki að leyfa fólki að gera það sem það langar til og vill.  Hver erum við að kasta fyrsta steininum, alltaf endalaust.  Við búum okkur til einhverja mynd, og verjum hana, og ætlumst til að allir aðrir geri það líka. 

Af hverju þarf manneskja að fara huldu höfði með þá atvinnu sem hún vill stunda, af því að það fittar ekki inn í okkar smáborgarahugsunarhátt ?

Ef manneskja vill hafa atvinnu af því að selja líkama sinn, þá á hún skilyrðislaust að fá að gera það í friði, og án okkar afskipta.  Hitt er svo annað mál, að það á aldrei að líða að þriðji aðili hafi hagnað af slíku, eða að fólk sé þvingað í svona aðstöðu.  Á því á að taka hart, og fara með sem mannsmorð, ekkert minna en það. 

Hér þarf að skilja á milli, og mér sýnist það hafa verið gert hér með því að leyfa vændi.  En banna að þriðji aðili hagnis á sliku. 

Þær konur sem hæst hafa um að konur þurfi að hafa yfirráð yfir eigin líkama, til dæmis til fóstureyðingar, hljóta líka að viðurkenna að kona hafi yfirráð yfir sínum líkama til að nota hann sér til framfæris ekki satt. 

Fordómar hvaðan sem þeir koma og að hverjum sem þeir beinast eru andstyggilegir.  Og besta leiðin til að útrýma þeim er þekking.  Þetta viðtal hefur breytt mínu viðhorfi allavega til þessara kvenna.  Ég held að viðtalið hafi verið vegna þess að þær opnuðu heimasíðu á baráttudegi kvenna, til að leggja áherslu á að þær vilja láta rödd sína heyrast eins og aðrar stéttir kvenna.