Sól og snjór og Skíðavikan nálgast, og svo auðvitað Aldrei fór ég suður.

Já Sólin braust fram eftir hádegið, og það var sérdeilis fallegt veður og fallegur bærinn minn.

Hér er byrjað að rifa í skýin, og þá á maður að syngja sól sól skín á mig.

Nýr sjónarhóll á kúlunni ekki satt.

Blár himininn brosir við Ísfirðingum.

Og sólin skríður niður Eyrarfjallið.

En inni dafnar sáningin.

O

Og græðlingarnir.

Snjóhúsið mitt.

Við fórum svo í sund á Suðureyri af því að veðrið var svo gott, en það er pínukalt í snjónum fyrir litla dömu.

Þau eru líka tignarleg fjöllin í Súgandafirði.

Og Ísafjörður og Tungudalur skörtuðu sínu fegursta, Tungudalurinn og skíðasvæðið eru alveg tilbúin að taka á móti skíðavikugestum, sem fara að streyma í næstu viku, því hún verður sett næst komandi miðvikudag.

Bærinn minn fallegi.

Og snjóhúsið hehehehe.

Amma keypti ný náttaföt á prinsessuna, og hún var orðin rosalega þreytt, og var sofnuð fyrir átta.  Þegar mikið er að gera, þá þarf maður að fara snemma að sofa. 

Hið daglega veður.

Já hér er gott veður bjart þó ekki sé sól, og logn.

Heilmikill snjór náttúrulega.

Hér sést birtan í fjallatoppum.

Þessi er svo tekin í hádeginu, og sést að það er farið að sjá í bláan himin í norðrinu. 

Vonandi eigið þið öll góðan mánudag.

Bréf frá Dísu vinkonu og skilaboð frá Lóu frænku.

Já vegna þess sem ég skrifaði um Margréti Frímanns fékk ég eftirfarandi skilaboð frá Lóu frænku minni, sem hefur oft sent mér myndir af fjölskyldunni, sem ég hef birt hér.

hæ Íja mí veistu ekki að Margrét er skild þér Elísa lángamma okkar var systir Árna lángafa Margrétar ha heimurinn er lítill kveðja Lóa Júl

Og það er einmitt það.  Ég vissi svo sem að hún Margrét var frænka mín, vissi bara ekki alveg hvernig við vorum skildar, en þarna er það svart á hvítu.  ´

Síðan fékk ég svo fallegt bréf frá Dísu vinkonu að mig langaði að setja það hér inn, og fékk til þess góðfúslegt leyfi.  En við Dísa erum búnar að vera nágrannar og vinir frá því að við vorum bara smápúkar.

Fengum alveg yndislegt veður hér í dag og ég fór í tvær gönguferðir. Geri það reyndar venjulega á laugardögum, fer fyrst með vinkonum sem eru eins og ég með vefjagigt og hittast alltaf á laugardögum kl. 11 í Laugardalnum og svo förum við í kaffi á eftir í bakaríinu Korninu í Borgartúni og spjöllum þar yfir veitingum að eigin vali. þar bætast oftast fleiri við sem ekki treysta sér í göngu. Síðan fór ég þegar ég kom heim í aðra göngu með Steinunni í Elliðaárdalnum. Hvor ganga er um þrír kílómetrar, en í morgun tóku þær lengri tíma en venjulega því ég tók með mér myndavél í bæði skiptin í dag til að geyma aðeins fegurðina sem er í náttúrunni á svona svölum sólbjörtum síðvetrarmorgnum þegar sólin bræðir nýfallinn snjóinn af trjánum. Svona stundir gera mig hamingjusamari en flest sem fæst fyrir peninga, sérstaklega þegar ég er í góðum félagsskap. á báðum stöðum gengum við um og hrópuðum upp "sjáðu hvað þetta er fallegt" sitt á hvað og nutum þess í botn hvað við eigum fallega náttúru. Mér finnst svo gaman að komast svona útúr öllum ysnum og umferðinni, að vísu var Elliðaárdalurinn eftir hádegi næstum eins og Laugavegurinn, fullt af ólki á göngu og gleðin skein úr öllum andlitum. Það finnst mér mikill munur eða þegar rignir í tíu mínútur og fólk segir "það er bara alltaf rigning" þó kannski hafi verið gott veður daginn á undan. Þessa viku til dæmis hefur verið gott veður annan hvern dag. Af hverju ekki að gleðjast yfir því frekar en sjá alltaf það lakara? En ég er bara ánægð með að vera Pollíanna því ég hef umgengist fólk sem alltaf sér dökku hliðina og er aldrei ánægt. En ég er auðvitað "þorpari" í þess orðs bestu merkingu, ólst upp við leiðbeiningar frá fólkinu í kring og nýt enn góðs af. Ég væri miklu fátækari andlega ef ég hefði ekki haft mína foreldra, þína, ömmu þína og afa og foreldra allra hinna vegapúkanna til að gera mig það sem ég er.

Kær kveðja,

Dísa

Með þessum fallega pistli kom svo mynd af þeim frænkum Ellu og Dísu, og svo bróður Dísu Óðni 

Flottir krakkar ekki satt ?