Smá pistill og myndir.

Það er bráðum komið árið 2009.  Mér finnst heilmikill tvískinnungur í því að þegar ráðamenn þurfa að hækka áfengis og olíuverð er það gert á einu kvöldi, búmms búið mál.  Þegar þarf að lækka launin sín þá eru lappirnar dregnar í fleiri mánuði, og ekki skorið niður eins og skyldi, frekar svona til málamynda og það á ekki að taka gildi fyrr en eftir hálft ár eða svo... þegar kemur að því að bjarga þjóðarskútunni, þá skyndilega tekur allt svo langan tíma, nú eru liðnir fleiri mánuðir síðan óveðrið skall á, og Geir og Ingibjörg eru á fullu við að gera ekki neitt..... og það þarf nafnleysingja utan úr bæ til að benda þessu fólki á að það sé ekki allt með heiglum í bankakerfinu að milljörðum hafi faktískt verið stolið úr bönkunum rétt fyrir hrun. 

Haldið þið ágæta fólk að við séum fávitar?  Nei það erum við ekki, en langlundargeð okkar er ótrúlega langt og friðsamt.  En látið ykkur ekki detta í hug að mótmæli og reiði sé að fjara út.  Málið er nefnilega að við viljum halda friðin yfir jólin.  En ég get lofað ykkur því að ég til dæmis sem er venjulega frekar friðsöm manneskja og góð inn við beinið er búin að fá nóg.  Ég vil fara að gera eitthvað til að losa landið við ykkur spillingaröflin.  Og ég mun leggja því afli lið sem vill breytingar í átt að nýju betra og óspilltara Íslandi.  Ég hef smátt og smátt komist á þá skoðun.  Hér skiptir pólitíkin ekki máli, heldur við fólkið í landinu, hvar í flokki sem við stöndum og hvaða stefnu við aðhyllumst.  Við þurfum að standa með sjálfum okkur og börnunum okkar.  Ég segi fyrir mig ég vil ekki hafa að þið sitjið þarna og þykist vera að gera eitthvað af viti, þegar það er nokkuð ljóst að það eina sem er að gerast er að þið eruð að fela spor, fyrna sakir og fyrra ykkur ábyrgðina sem þið eigið að bera.  Notið fagurgala, lappadrag og allt sem ykkar fátæklega þröngsýna hugsun nær. Þið eruð búin að vera, leppar gærdagsins, og á morgun mun rísa upp nýtt og betra Ísland.  Land fólksins, sem þjófar eru þjófar hvort sem þeir stela milljón eða kjötlæri.  Þar sem komið verður í veg fyrir slímsetu eins og ykkar hér núna undanfarnar vikur.  Þar sem börnin verða ekki skuldsett fyrir gullskeiðar í kjafti.  Þar sem fólk verður ekki borið út úr húsum sínum, og þau gefinn hinum ríku.  Land þar sem öllu sem þið nú standið fyrir verður úthýst.  Og það verður án ESB aðildar.  Það verður með því að hlú að því sem við eigum sjálf, heita vatninu, hreina loftinu, fiskinum í sjónum, ullarpeysunum meira að segja.  Við erum rík þjóð af auðlindum.  Og með því að við leggjumst öll á eitt, vinnum við okkur út úr þessu.  En það verður ekki gert með ykkur við stjórnvölin, því fyrr sem þið áttið ykkur á því, því betra, því minni skaði, því minni reiði. 

Þjóðin er að verða tilbúin í átök.  Ég finn það í hjartanu og í sinninu.  Ég finn það gegnum næsta mann.  Ég finn það gegnum allt sem andar í kring um mig.  Við höfum fengið nóg, það verður ekki aftur snúið.  Það verður því farsælast fyrir alla að þið stígið nú niður og gefið öðrum tækifæri til að bjarga okkur og landinu okkar.  Ykkar ráð duga einfaldlega ekki.  Þið eruð nefnilega ekkert að gera.  ykkar lausn er bara að koma okkur inn í ESB og svo getið þið bara slaka á, rétt eins og með Jón bónda og Skjóðuna góðu sem kerling kastaði inn fyrir gullna hliðið.  En það var nefnilega bara saga sjáið þið til.  Við erum hér í nöturlegum raunveruleika.  

En ég ætla að snúa mér að öðru varð bara að koma þessu frá mér, reiði mín er orðin slík að ég held að ég fari að verða veik af henni ef ég byrgi hana lengur inni.

 

Íslenski hesturinn er ein af okkar auðlindum, og hvað höfum við gert með hann ? Jú flutt hann út skammlaust, bæði merar og graðhesta, er það viturlegt ? Ég segi nei.

Þetta eru hestarnir hennar dóttur minnar.  Ég set myndir af hestum hér inn til að  minna ykkur á að á gamlárskvöld og nýjársnótt er mikið um hávaða og skothvelli, dýrin hræðast þetta mjög, og það ætti ekkert dýr að þurfa að eyða nóttinni í ótta, jafnvel hlaupast á brott og jafnvel deyja.  Munið að gæta að dýrunum á þessum tíma.  Hundar og kettir þurfa jafnvel róandi lyf.  Að því þarf svo sannarlega að hyggja.

Sjáiði fótaburðin á þessari meri.  Hún fer til Bandaríkjanna.  Við eigum mikið eftir að læra í markaðsetningu og skipulagi áður en við getum farið að hala inn peninga fyrir svona útfluttning.

Vissuð þið að börnin okkar meta ekki mat eftir því hve dýr eða sérstakur hann er.  Sum börn elska spaghettí og meira að segja grjónagraut. 

Maður getur því sparað sér heilmikið í matarpeningum, með skynsamlegri matargerð.

Það er því enginn skömm að því að bjóða börnunum upp á slíkar trakteringar.

Því þar eins og í svo mörgu öðru erum við föst í eigin fordómum.  En ég hef í mörg ár haft kalkún á gamlársdag, þetta ár verður lambalæri á boðstólum hjá mér.  Bara venjuleg sunnudags fjallavillibráð.  Að vísu verða þau tvö, því ég ætla að bjóða þýskum vinum mínum í mat það kvöld, ásamt pabba. 

Það getur vel verið að það verði súpa í forrétt.  Hef ekki ákveðið það ennþá.

Vissuð þið að það sést í augunum á þeim sem er myndefnið hver tekur myndina, það sést í augunum.  Oftast eru þau full af ást þ.e. þegar ástvinir taka myndina.

En mynd getur líka verið full af ást, þá viðkomandi séu með augun lokuð.  Það er líkamstjáning.

Það var pabbi sem tók þessa mynd.  Hér sést líka ástin og virðing líka ef að er gáð.

Mömmuknús eru líka full af ást og kærleika.

Lítill prakkari.

Vissuð þið að jólin eru komin, þegar búið er að opna allar tölurnar á jóladagatalinu.

Það er líka tíminn sem maður liggur afvelta vegna ofáts og má það...

Nú eða lætur sig dreyma prinsessudrauma.

Eða bara pósar...

jafnvel að breytast úr barni í ungling, það getur verið ruglingslegt líka.

Gjafir eru góðar, en best er nálægðin við fjölskylduna og kærleikurinn.  Honum getum við líka miðlað til annara, til allra því hann kostar ekkert, og það er til nóg af honum handa öllum

Svo finnast líka óviðjafnanlegir prakkarar, sem eru bara hreyknir þegar þeir hafa gert prakkarastrik, fá sér ís og dáðst að gjörðum sínum.   En þeir eiga örugglega góða framtíð fyrir sér.

Elskulegir bloggvinir mínir þetta var ágætis therapí hjá mér ég er viss um að jafnvel bloggvinkona mín Jóna Ingibjörg myndi hrósa mér fyrir útrásina.  Ég tók flestar þessara mynda úr myndavél dóttur minnar, því ég gleymdi minni í matarveislu sem ég var í í gær.  Fjölþjóðlegri veislu sem spannaði allt frá þýskalandi til El Salvador.  En nóg um það síðar.

Litlu stelpurnar mínar eru komnar á Hellu, þar sem þær ætla að eyða áramótunum hjá afa og ömmu á Hellu, þeirra eru auðvitað sárt saknað húsið hljótt, en hvíld er líka góð.

Eigið góðan og friðsælan dag.  Stríðið byrjar ekki fyrr en með nýju ári.