Jólin eru hátíð barnanna.

Jólin hafa verið yndæl hjá mér, ég hef notið þess að hafa dóttur mína hjá okkur, og tengdason.  Stelpurnar hafa líka verið afskaplega ánægðar að hafa pabba og mömmu hjá sér.  Þær fara svo með þeim suður og halda áramótin á Hellu.  En koma svo aftur eftir áramótin, þá hefst hið daglega líf aftur.

Þetta er ekki Hamraborgin, en ef til vill fimm litlir apar..... sem hún er að syngja.

Það er allt svo spennandi og tíminn lengi að líða á aðfangadag.

Úlfur pakkar inn gjöfinni fyrir ömmu.

Og loksins kemur að því að það er farið í að opna pakkana.

Og allir eru góðir hver við annan.

Prinsessan var ánægð með kjólinn sem mamma keypti á hana.

Það var reyndar litla skottið líka, enda fékk hún alveg eins.

Og svo er það gamla hefðin hér að hafa tómatsúpu í forrétt.  Þetta byrjaði þegar við vorum ung og höfðum lítið milli handanna, þá var alltaf tómatsúpa með cream crackers á undan steikinni, til að spara.  En svo komst ég að því seinna, að börnunum mínum fannst ekki vera jól nema fá þessa súpu á aðfangadag, og núna var það Úlfur sem bað sérstaklega um hana.  Svona geta einfaldir hlutir orðið að hefð í einni fjölskyldu.

Úlfur las utan á pakkana og Hanna Sól bar þá til viðkomandi, flestir voru reyndar til þeirra, en allt gekk þetta snurðulaust fyrir sig.

Þetta er hápunktur jólanna hjá börnunum í þessu húsi allavega.

Vá hver gægist þarna út úr pakkanum. Lala!!!

Ég fékk þennan flotta krabba.

Þetta er ævintýrið um Loðfílana, saga sem amma samdi fyrir börnin í kúlunni.

En það var líka gaman að púsla saman Lababæ....

Og gæla við dýrin.

Eða bera fram kaffi.

En svo var skemmt sér frameftir kvöldi, þegar litlu stelpurnar voru sofnaðar var dregið fram Vestfirska kvótasvindlið og spilað.  Skemmtilegt spil.

 

Morgunin eftir var bara notalegur, hér eru tvær slæðukonur að spjalla

Já vestfirska kvótabraskið er staðreynd.   Gleðilega rest elskuleg mín öll.