Myndir myndir myndir!!

Jæja mín elskuleg, þá er ég komin í samband aftur.  Elskulegur sonur minn bjargaði mér með tölvuvandræðin, og þeir í Netheimum áttu varahlut í hana, yndislegir drengir á allan hátt.  Svo nú er ég komin í samband aftur og er alveg rosalega glöð með það.

Það var þessi elska, frumburðurinn sem bjargaði móður sinni.  Pabbi hennar Evítu litlu.  Takk Ingi minn.

Við Úlfur fórum í verslunarleiðangur í dag og keyptum jólafötin á strákinn, hann er náttúrulega rosalega flottur.

Hann á eftir að fara í klippingu, ég er að vona að Matta mín, tengdadóttir sjái um hana.

En það gerðist ótalmargt meðan ég var tölvulaus.  Ekki vildi ég hafa verið í þessum bíl til dæmis,

En það voru margir til að leggja hönd á plóg.

Og allt gekk þetta svo vel sem betur fer.

Hér eru Hanna Sól og Sigurjón Dagur að leik.  En litla skottið þurfti að snyrtast eftir að stóra systir klippti hana um daginn.

Og afi sá um þá klippingu, afsakið klæðnaðinn á herranum

En hún er alveg hæstánægð með drengjakollinn.

Svo kom Evíta litla í heimsókn og pössun.

Og hún svaf í ömmuholu.

Úlfur spreytti sig á rosalega góðum ítölskum kjúklingarétti.  Hann er að verða Gourmekokkur drengurinn.

Hér er allt klárt.

Þetta er saladið með matnum.  Stelpunum þótti það rosalega gott.

Þetta er orðin uppáhaldsstaður prakkarans.

Í dag var jólaballið í Leikskólanum, það var svaka fjör, hér sést litla skottið með drengjakollinn sinn.

Það var gengið kring um jólatréð og sungið. 

Prinsessan ekki í vandræðum með að dansa.

En svo fór að kárna gamanið.....

Það komu nefnilega skrýtnir karlar.

Satt  best að segja varp hún skelfingu lostinn, yfir þessum körlum.

Ekki er hægt að segja það um alla hina.

Krakkarni fögnuðu þeim nefnilega vel, þeim Giljagaur og Stekkjastaur.

Þau sungu fyrir þá.

en sumir forðuðu sér sem lengst í burtu hehe

Hér eru börnin með jólasveinunum.

Að lokum svo nokkrar fjallamyndir.

Og svona mun jólakortið mitt líta út, ég hef ekki getað unnið í því ennþá, vegna tölvuhrunsins, en nú get ég sett allt í gang með það.

Eigið góðan dag elskurnar.

 

Ljósið í myrkrinu.

Jólin nálgast, jólin eru líka hátíð Ásatrúarmanna.  Ég ætla ekki að fara neitt nánar út í það.  Það skiptir ekki máli.  Þessi tími er dimmasti tími ársins, þegar myrkrið hefur yfirhöndina yfir birtunni.  En ljósið skín skærast í myrkrinu.  Það er bara þannig, þegar börn fá vasaljós, þá fara þau með það á dimmasta staðinn til að njóta birtunnar, inn í skáp jafnvel.  Við erum öll inn í þessum skáp núna, að dást að jólaljósunum, allur heimurinn, við sjáum misvel til.  Sumir eru úti í horni og missa af mesta ljósinu.  Það er okkar allra að sjá til þess að hver og eitt geti notið þess.  Með því að taka tillit til allra, lyfta ljóskerinu aðeins, svo birtan nái til fleiri, jafnvel víkja aðeins til hliðar svo næsti maður fái aðeins meiri birtu.

Það et ótrúlegt hvað hægt er að gera gott með smá kærleika, umhyggju og tillitssemi. Og ef ástæðan er ekki fyrir hendi einmitt núna á okkar litla landi, þá er það aldrei. 

Aldrei hefur fólk staðið frammi fyrir öðru eins óöryggi, reiði, vonbrigðum og ótta en einmitt nú.  Aldrei hefur útlitið verið jafn dökk og framtíðarhorfur litlar og einmitt nú. 

Þess vegna eigum við að sýna hvort öðru tillitsemi, jafnvel opna hjarta okkar og snerta eða knúsa næsta mann.  Ef maður getur ekki gert það, þá er það brosið sem vermir.  Við getum sjálf gert alveg heilmikið með því að ljóma og gefa frá okkur góða strauma.  Brosið skiptir máli.  Það lýsir upp vitund fólks, og veitir þeim gleði sem fær það.  Það kostar ekki neitt, en gefur svo mikið. 

Munum að brosa til fólksins sem við mætum.  Það getur verið að við fáum ekki bros til baka, þá er bara að brosa betur næst.  Sumir eru jafnvel hræddir við slíka nánd.  En við skulum strengja þess heit að læra að meðtaka bros og hlýleika frá næsta manni.  Læra að treysta því að fólk vilji vera gott hvort við annað. 

Mig langar til að fara hér með smá bæn að lokum.

Ég stend við uppsprettu kærleikans,
frá uppsprettunni fer sálin,
Ég.
Frá uppsprettunni vinn ég sem
þjónustumaður
og með vitundina í
kærleiksljósi,
sendum við kraft til allra þeirra sem
þarfnast hjálpar.
Megi kærleikur hins Guðlega kjarna,
streyma út og inn í hjarta mitt,
inn í hópinn minn og um allt landið mitt
og um alheim.

Gerum þessi orð að okkar, og ljósið í myrkrinu skín fegurra og bjartara en nokkru sinni, því hvað er allt heimsins glópagull miðað við visku og kærleika alheimsins. 

Falleg mynd af Ísafirði, eins og Guð brosi við okkur.

Elsku táningarnir mínir, jólabörnin í kúlunni, þau eru að vísu orðin 18 í dag og tvo á leiðinni.

Og svo brosa.