Myndir.

Þá er það myndirnar fyrir svefninn. Vona að þið hafið ekki haldið að ég væri alveg heillum horfinn.  En stundum þarf maður að gera eitthvað róttækt, þegar manni finnst að sér kreppt, og réttlætiskendinni sýnd vanvirðing.

En á þessum tíma eru veðrabrigði, og sérstaklega litabrigðin afskaplega falleg hér á okkar hjara veraldar, sem mér þykir svo undur vænt um.

Veðrið var nokkuð úfið í gær, en það var stillt og kalt í morgunn.

Sólin litar ský og himininn.

Og setur mjúka birtu yfir allt.

En birtan dvín, og nú nær sólin ekki til mín lengur. En hún heilsar alltaf á Snæfjallaströndinni.

Hér er verið að prófa hengingarólina, þetta kemur í staðinn fyrir frönsku fallöxina

Það meira að segja lafir einhver í henni nú þegar.

Þú dagsins bláa birta.

svo björt við sjávarströnd.

 

Þú fríða rósin fyrsta

Sem frostsins kalda hönd.

Nú hefur meðan húmar,

heft í klakabönd.

 

Ég lít til þín með lotning,

lífis mín færðu hrós.

veturs dýra drottning.

djásnið hvíta rós.

Jamm datt þetta svona í hug, þegar ég var að setja þessar fallegu myndir inn.

En ég leit inn á sýninguna hans Júlla í dag. ég held að síðasti dagurinn hjá honum sé á morgun.

Það er gaman að skoða þetta, og hann hefur alltaf skipt út nokkrum verkum milli vikna.

Úlfurinn er mjög stoltur af pabba sínum, enda má hann alveg vera það.

Svei mér þá þessi gefur Venus frá Willendal ekkert eftir. 

Ég held að það megi segja að hann á gjafir á verði við allra hæfi.

Hulk búin að ná sér í kerlingu.

Ég held að þetta sé einsdæmi á Íslandi allavega.  Sérlega flott.

Svo er tími komin á morgunverð, áður er farið er í leikskólann.  Á morgun er náttfatadagur á skólanum hjá þeim.

Og stubburinn minn straujar sjálfur á sig Taikwon do búninginn.  Við þurftum að hitta aðstoðarskólastjórann í morgun.  Það var svona fundur um ýmislegt sem kom upp á eins og vill verða.  Það var í sambandi við enskukennarann og Úlf.  Þegar búið var að fara yfir málin, var hann spurður hvort hann vildi segja eitthvað að lokum; Jú, ég hugsa, sagði hann; að málið sé að verkefnin séu of létt fyrir mig, í enskunni.  Það er enginn áskorun í þeim, ég vil fá þyngri verkefni. ég get sagt ykkur að aldrei hefði mér dottið í hug að biðja kennarana um erfiðari verkefni.  En ég var bara stolt af mínum. 

Og ég segi bara góða nótt og knús á ykkur öll. Takk fyrir allar góðu kveðjurnar í dag.

 

 

Ég sendi bréf.

Ég og nokkrir fleiri hafa sent Imf eftirfarandi bréf.

http://www.imf.org/external/np/exr/contacts/contacts.aspx

Dear sirs

I, the undersigned citizen of Iceland request that you do not submit the IMF loan to the government of Iceland until it has been investigated who is responsible for the economic collpase of the country and until those found responsible have been removed from all authoritative positions

Warm regards,
Ásthildur Cesil Þórðardóttir. 

 Ég sendi það á [e-mail].  Ég hvet alla að senda svona bréf.  Réttlætið þarf fram að ganga með góðu eða illu. 

P.S 0nnur útgáfa.

[e-mail]



Dear Governors of the IMF board

I, nafn, a citizen of the Republic of Iceland respectfully ask that you withhold the planned currency loan to Iceland. This is in the light of the fact that no official elected or appointed has accepted responsibility for the economic crash of our countries banking system. Despite the allegations that multible government agencies failed to or neglected and even ignored the clear signs of what was coming.

I feel that those responsible need to be removed from their offices before they are in position to receive billions of dollars of currency. It is unacceptable that those who are responsible are in a position to squander more of the public's currency. A major reform in the economic and political structure is needed to prevent that corrupted elements in the those structures can receive that amount of money. That is in the light of the total lack of failure of those officials to take action to prevent this crash. They need to step down and more capable individuals to take charge.

Your assistance is much appreciated.

Signed,
Nafn

Eftir einn ei aki neinn - áminning í byrjun jólaskemmtana.

Mér barst þessi frásögn frá vinkonu minni Dísu.  Sagan á vel við núna þegar jólaglögginn fara að byrja og allskonar vinnustaðaskemmtanir, ef einhverjar verða í ár það er að segja.  En hér kemur hún.  Hún heitir; Eftir einn ei aki neinn:

 Varúð, þetta er þriggja klúta saga.

Eftir einn ei aki neinn.

Saga úr lífinu.

Síðasta dag fyrir jól flýtti ég mér í stórmarkaðinn til að kaupa

gjafirnar sem ég komst ekki yfir að kaupa fyrr.

 

Þegar ég sá allt fólkið þar, byrjaði ég að kvarta í hljóði ; Þetta

á eftir að taka heila eilífð og ég á enn eftir að fara á svo marga

staði.

 

Jólin eru alltaf að verða meira og meira pirrandi með hverju

árinu. Ég vildi að ég gæti bara lagst niður og farið að sofa og vaknað

svo eftir jólin.

Allavegana, ég kom mér í leikfangadeildina og þar fór ég að skoða

verðin, hugsandi hvort að börn leiki sér eitthvað með svona dýr

leikföng.

Eftir smá tíma af leikfangaskoði þá tók ég eftir litlum strák um 5 ára,

Sem hélt ádúkku upp við brjóstið sitt.

 

Hann strauk hárið á dúkkunni og virtist svo sorgmæddur.

Svo snéri litli strákurinn sér að eldri konu sem var við hliðina

á honum; amma, ertu viss um að ég hafi ekki nógu mikla peninga?

Gamla konan svaraði; þú veist að þú átt ekki nóg til að kaupa dúkkuna elskan

mín'.  Svo bað hún hann um að bíða í 5 mínútur eftir sér á meðan hún skoðaði

sig um.

Hún fór fljótlega.

 

Litli strákurinn hélt ennþá á dúkkunni í hendinni. Ég labbaði til

hans og spurði hann hverjum hann ætlaði að gefa dúkkuna. “Þetta er

dúkkan sem systir mín elskaði mest og langaði svo mikið í fyrir jólin.

Hún var svo viss um að jólasveinninn myndi gefa sér hana”.

 

Ég sagði honum að kannski ætti jólasveinninn eftir að koma með

dúkkuna til hennar, og að hann þyrfti ekki að hafa áhyggjur.

En hann sagði við mig sorgmæddur “Nei jólasveinninn getur ekki gefið henni dúkkuna þar

sem hún en núna. Ég verð að gefa mömmu dúkkuna svo að hún geti gefið henni

hana þegar hún fer þangað”. Augun hans voru svo sorgmædd meðan hann

sagði þetta.

“Systir mín er farin til þess að vera með Guð. Pabbi segir að

mamma sé líka að fara til Guðs mjög fljótlega, og ég hélt að hún gæti

farið með dúkkuna fyrir mig og gefið systur minni hana”.

 

Hjartað mitt stoppaði næstum því. Litli strákurinn leit upp til mín og

sagði “Ég sagði pabba að segja mömmu að fara ekki alveg strax.

Ég bað hann um að bíða þangað til að ég kæmi heim úr búðinni'”

Svo syndi hann mér fallega mynd af honum þar sem hann var hlægjandi. “Ég

vil líka að mamma taki þessa mynd með sér svo að hún gleymi mér aldrei.

Ég elska mömmu mína og ég vildi óska að hún þyrfti ekki að fara,

en pabbi segir að hún verði að fara til að vera hjá litlu systur minni”.

 

Svo leit hann aftur á dúkkuna með sorgmæddum augum, mjög

hljóðlátur.

 

Ég teigði mig hljóðlega í veskið mitt og tók smá pening upp og sagði

við strákinn “en ef við athugum aftur í vasan til að tékka hvort að

þú eigir nógan pening?”

 “Allt í lagi!” sagði strákurinn “ég vona að ég eigi nóg”

 

Ég bætti smá af mínum peningum við án þess að hann tæki eftir því

og við byrjuðum að telja. Það var nógur peningur fyrir dúkkunni, og

meira að segja smá afgangur.

  

Litli strákurinn sagði “Takk Guð fyrir að gefa mér nógan pening”.

Svo leit hann á mig og sagði '”Í gær áður en ég fór að sofa þá bað ég

Guð um að vera viss um að ég hafi nógan pening til þess að geta keypt

Dúkkuna handa systur minni. Hann heyrði til mín.

Mig langaði líka að eiga nógan pening til að kaupa hvíta rós handa

mömmu, en ég þorði ekki að biðja Guð um of mikið, en hann gaf mér nóg

til að kaupa rósina líka.  Sko! mamma elskar hvíta rós”.

 

Nokkrum mínútum seinna kom gamla konan og sótti strákinn. Ég

kláraði að versla með allt öðru hugarfari ég gat ekki hætt að hugsa um

litla strákinn.

 

Svo mundi ég eftir frétt í blaðinu fyrir 2 dögum síðan; maður ók

drukkinn og klessti á bíl þar sem ung kona og lítil stelpa voru.  Litla stelpan dó samstundis en mamman var í dái.  Fjölskyldan varð að ákveða hvort það ætti að setja hana í öndunarvél eða ekki, af því að

unga konan myndi ekki vakna úr dáinu.

 

Var þetta fjölskylda litla stráksins?

  

Tveim dögum eftir að ég hitti litla strákinn, las ég í blaðinu að

Unga konan hefði dáið. Ég gat ekki hamið mig og fór út í blómabúð og

keypti búnt af hvítum rósum og fór upp í líkhús þar sem fólk gat séð

konuna og kvatt hana í seinasta skipti áður en hún yrði jörðuð.

 

Hún var þarna í kjól, haldandi á fallegri hvítri rós með myndinni

af litla stráknum og dúkkuna á brjóstinu.

 

Ég fór grátandi og fannst líf mitt hafa breyst til eilífðar.

Ástin sem þessi litli strákur hafði til mömmu sinnar og systur, er enn

þann dag í dag, erfitt að ímynda sér. Og í einni svipan tekur drukkinn maður

þetta allt frá honum.

Eigið góðan dag elskurnar.   Og munið predikun dagsins.