Dýrin mín stór og smá, flóra og fána. Skordýr og aðrir fuglar.

Jamm dýrin mín stór og smá.  Ég held að ég hafi séð maur ég get svarið það.  Ég þekki þetta dýr ekki fyrir annað.  Nema hann var með vængi.

Hvað haldið þið ?

 

Annars sat ég í sólinni í dag og virti fyrir mér iðandi bíflugur og geitunga.  Reglulega gaman að fylgjast með þeim.  Greinilega fannst þeim varablómin best, kattarblómið og Laminum.  Þar var iðandi kös allt í einum graut, bíflugur og geitungar.

 

Þessi er barn einnar drottningarinnar sem ég bjargaði í vor upp úr tjörninni.

Þessi er líka flottur, einnig sá ég minni geitung eða vespu, sem var eins og með þyrluspaða. Náði ekki mynd af henni, hún var svo snögg.   En svo var líka þessi tígulmunstraði, en þá var ég ekki með myndavélina, ég held að hann sé grimmastur, sú elska.  En hann þvældist bara í kring um mig og fór svo burt.  Ég beið heillengi eftir að hann léti sjá sig aftur.

 Hænurnar mínar eru líka flottar.

Þetta er dverghaninn, hann neitar að pósa nema svona framan frá, því tíkin Ísold nagaði af honum fallega stélið.  Honum varð svo mikið um að hann lá i varpkassanum í nokkra daga, en hann er að taka gleði sína aftur. 

 

Þessi er náttúrlega með allt sitt stél og stolt í lagi.

Og eggin eru bragðbetri en búðaregg.  Miklu betri sko.  hehehe...

Notalegt að vappa frjálsar í sólinni og ná sér í snigil eða orm.

Þið hafið áður kynnst Brandi bílastæðaverði.  Hér lítur hann ábyrgðarfullum augum á ykkur, til að vita hvort þið hafið parkerað vitlaust. 

Sum blóm eru bara flott ekki satt. fyllt sporasóley í sínu fegursta skarti.

Og rauðtoppurinn Fremri Stekkur skartar hér líka sínu fegursta. 

Vestmannaeyja Baldursbráin er ekki sem verst heldur.

Og þessi hreina hvíta drottning blómanna.

Elínor ber hér við himin með sína fallegu klasa.

Gullregnið gefur ekkert eftir með sitt blómaskrúð.

Lambarunninn er að blómstra, hann á ekki að geta þrifist hér fyrir vestan að mati sérfræðinga, en hann er nú samt hér og blómstrara eins og ekkert sé.  Bræður hans Bersarunninn og Úlfarunninn blómstra líka fel og fallega.

Blóðrifs hér i sínu fallega skrúði.  Og bak við það en sést ekki er svo hunangsviður, sem er að verða þakin í berjum. 

Þetta er nú sumarið hér í hnotskurn elskurnar.

Á morgun fer ég á smáferðalag til Rvíkur en verð komin aftur á mánudagskvöld.  Sé ykkur vonandi hress og kát.  En þangað til hafið það gott.  Kíki auðvitað á ykkur af og til

Á Flateyri er margt að gerast.

Jæja þá er aðeins smá hlé hjá mér.  Er búin að vera á kafi á Flateyri að stjórna her veraldarvina í útplöntun á trjám í minningargarð um þá sem létust í hinu hryllilega snjóflóði fyrir nokkrum árum.  Flateyringar hafa rifið sig upp, og horfðu bjartsýnir fram á veginn, þegar nýjasta áfallið reið yfir, nú vita þeir ekki alveg hvað þeir þola af stjórnvaldsaðgerðum.  En þarna eru kempur sem eru ákveðnar í að halda áfram.  Ég finn samt reiðina út í stjórnvöld, fyrir niðurskurðin á þoskveiðum.  Vegna þess að sú viðmiðun sem er miðað við er algjörlega óábyrg og mjög umdeild.  Að setja fólk í þessa aðstöðu er hreint brjálæði, og þeir sem eru ábyrgir skulu fá að axla þá ábyrgð.  Hvort sem þeir heita Geir H. Haardi, Ingibjörg Sólrún eða Einar Kr. Guðfinnsson.  Þeirra verður skömmin.

 

En það er svo sem margt að gerast þarna.  Sérstaklega vegna þess að þar hafa komið duglegir einstaklingar og ýtt hlutunum áfram.  Guðrún Pálsdóttir komst í samband við spænskan mann, sem hefur unnið með Veraldar vinum.  Þau í sameiningu unnu að því að fá hóp á Flateyir, sem hefur verið að vinna ýmiss verkefni þar til fegrunar.

En þar má líka sjá þjóðverja spranga um, og ég sá fararstjóra ganga um og setja frá sögu Flateyrar.  Það er hamhleypan Elías Guðmundsson sem dregur þjóðverjarna til Flateyrar og Suðureyrar í veiði.  Þetta er mikil lyftistöng fyrir þorpin bæði.  Og allir eru ánægðir, ekki síst þeir sem koma til að veiða.  Þeir dvelja í viku, og fara á sjó, og skoða svo það sem hér er sérstakt.  Ég tók tvo þeirra upp í bílinn í gær, þeir voru á puttanum á leið til Ísafjarðar, þeir voru yfir sig hrifnir af þessu.  Þeir sögðu mér að í þýskalandi hefði rignt stanslaust núna í þrjár vikur, og þar væri 14°hiti, sem er mjög lágur hiti í Evrópu, sérstaklega á þessum tíma.  Það er nefnilega ekki sami hiti og 14°hér.  Þeir voru með kort af city Ísafjörður, og ég ók þeim niður á turist information in city center hehehehe.....

 

Þetta er Önundarfjörður og Flateyrin þarna í baksýn.  En dulúðugt mistur liggur góðlátlega yfir fjöllunum og bænum.

Hér erum við komin aðeins nær.   Skemmtilegur skúlptúr.

Og hér er lundurinn hennar Söru vinkonu okkar og fjölskyldu hennar, en þau eru ættuð frá Flateyri, og settu þennan lund upp fyrir nokkrum árum.  Þarna eru myndarleg reynitré og aðrir runnar, mjög þrifalegir, en þyrfti að hreinsa í kring um þá.

En Flateyringar eru að fá gerfigras sparkvöll, og hér eru vaskir menn að vinna í undirbúningsvinnu við það verk.

Maður er búin að gleyma að það sé til aðrar myndir af Ísafirði en svona.

Bílasstæði kúlunnar er fullt, og allir komnir heim úr vinnu.  Þarna sést Brandur bílaststæðavörður.  Honum finnst gott að liggja í skugganum undir þessum rauða. 

Hér eru blómarósir í njólastóði.  Ekkert smáræði af njóla þarna. 

Þessa fjölskyldu rakst ég á á leiðiinni til Flateyrar.  Foreldrar með tvíbura á leið í sund.

Ekta afaknús.  Minn var ekki alveg sáttur, hann er nefnilega í vinnu frá 10 - 12.  En vill fá kaffitíma.  Afi sagði honum að það væri enginn kaffitími milli 10 og 12.  Og af hverju ræður þú mig þá í vinnu á þeim tíma sem ekki er kaffitími spurði stubburinn.  Já það er auðvitað alveg satt sagði afi.  á morgun byrjar þú klukkar níu og vinnur til 11, þá er kaffitími tuttugumínutur í tíu til tíu. 

Sumsé mikið látið eftir þessum pilti.

Þrjár skýjamyndir. 

Þessi eiginlega flottari.

Hugsið ykkur hve fallegt þetta er sem við höfum fyrir augunum, alveg ókeypis.  Og margar útgáfur.  Bara að njóta augnabliksins, því eftir smástund er allt orðið breytt og nýjar myndir komnar í staðin.