Sautjándi júní okkar dagur fyrir íslenska þjóð.

Já sautjándinn er að renna sitt skeið.  Ég átti yndislegan dag í dag, við hjónin slógum garðinn, eða hann sló og ég horfði á sko !!!

En ég skrapp aðeins niður í bæ til að skoða mannlífið.

Hér er búið að setja upp svið á Silfurtorgi til að hefja skemmtiatriði.

Hér var líka allt á fullu að undirbúa skemmtiaatriði, en á sjúkrahústúninu fer aðalhátíðin fram vanalega. 

Jamm hér er fólkið komið til að skemmta sér.  Þarna kemur fjallkonan fram.  Ég var fjallkona 2004, þegar ég var fimmtug, af því að ég er jafngömul lýðveldinu.  Og er mjög stolt af því reyndar.  Þó ýmsar kerlingar af báðum kynjum hafi signað sig í bak og fyrir af því að ég flutti ekki ljóð eftir Einar Ben, heldur talaði út frá eigin brjósti og fór svo með fallega ljóðið okkar, Í faðmi fjalla blárra.

En hún Isabel mín elskuleg á afmæli í dag, ég bauð þeim þess vegna í mat, El Salvador fjölskyldunni minni og svo pabba gamla.

Hér heilsumst við að heiðursmanna sið.

Pápi minn gamli heilsar líka, hann hefur algjörlega tekið þetta fólk sem fjölskyldu sína, og það er bara gott mál.

Og hér er lærið skorið.  Yndisleg stund með fjölskyldunni.  Og veðrið hreint unaðslegt.

Svo endum við á smáþjóðlegum nótum.    Þetta er nú einu sinni dagurinn okkar.

Mikið um að vera á Akureyri þessa dagana.

Sorglegt að fólk skuli ekki geta komið saman til að skemmta sér án þess að allt verði vitlaust.  Mér virðist þetta vera meira áberandi á Akureyri en annarsstaðar á landinu við svipaðar kringumstæður.  Halló Akureyri var mikið í fréttum á sínum tíma, einmitt fyrir óspektir.  Ætli þetta sé andrúmsloftið þarna fyrir norðan. 

Annars!  Til hamingju með 17. júní, vonandi eiga allir góðan og blessunarríkan dag. 

Kallaðir út úr fæðingar- og sumarorlofi til að sinna löggæslu á Akureyri