Aldraðir eiga betri réttindi skilin.

Ég ætla að leyfa mér að birta hér grein eftir Guðmund Hagalínsson sem er í 6 sæti á lista Frjálslyndra í Norðvesturkjördæmi.

Aldraðir eiga betri réttindi skilin.

 Reduced 82%

2145 x 2024 (177.6k)

Nú í aðdraganda kosninga er ekki úr vegi að stinga niður penna og ræða nokkur mál er varða málefni eldri borgara og lífeyrisþega almennt. Á liðnu sumri 2006 voru formenn aðildarfélaga innan landssambands eldri borgara boðaðir á fund, það var þriðjudaginn 11. júlí 2006, að Stangarhyl 4. Reykjavík. Var þessi fundur til þess að kynna tillögur frá svokallaðri Ásmundarnefnd. Því hefur verið haldið mjög á lofti af ráðherrum og þingmönnum stjórnarflokkanna að náðst hafi víðtæk sátt um þær tillögur, sem lagðar voru fyrir fundinn. Eftir skýringar og umræður um tillögurnar, steig fulltrúi ríkisstjórnarinnar úr Ásmundarnefndinni í pontu og tilkynnti okkur fundarmönnum og formönnum aðildarfélaganna að ef við vildum ekki samþykkja það er á borð væri borið fyrir okkur, gætum við farið heim og þá væri stjórn landsambandsins á byrjunarreit og öll sú vinna er lægi að baki þessara tillagna úr sögunni. Þetta eru staðreyndir sem ekki verða hraktar.

Í tillögunum er tekið fram hvað sá er býr einn hefur á mánuði og á engann lífeyrissjóð. Eftir skatt eru það samtals kr. 113.919.-, en sambýlisfólk eða hjón kr. 98.598.-. Ef gert er ráð fyrir því að sá sem býr einn hafi kr. 52.500.- úr lífeyrissjóði eða aðrar tekjur þá heldur hann kr. 17.649.- en ríkið í gegnum skatta og skerðingar kr. 34.851.-. Ef skoðað er hvað sambýlisfólk og þeir sem eru giftir hafi, og gerum ráð fyrir sömu upphæð eða kr. 52.500.- þá kemur í hlut þess gifta kr. 20.805.- en ríkið fær kr. 31.695.-.

Í útspili Geirs Haarde um bættan hag þeirra er engan lífeyrissjóð hafa og kvaðst myndu beita sér fyrir því að allir þeir er væru svo illa staddir fengju kr. 25.000.- gleymdi hann að geta þess að sá er fengi þessar 25.000.- kr. héldi innan við 7.500.- kr. eftir skatta og skerðingar. Það er dapurt til þess að vita að ráðamenn þjóðarininar skuli vera svo illa á vegi staddir að álíta það, að við sem búum við þær aðstæður að byggja afkomu okkar að mestu eða öllu leyti á þessum lúsarlaunum, séum öll upp til hópa flón.

Á liðnu kjörtímabili hef ég gert mér það til dundurs að reyna að komast til botns í þessum frumskógi sem málefni lífeyrisþegar eru í. Ætla ég þess vegna að nefna nokkur dæmi.

Umönnunarbætur til lífeyrisþega voru skattlagðar og skertar á liðnu ári, þar af fær tíkið til sín aftur 81 % til dæmis bensínstyrkur til hreyfihamlaðra sem hljóðaði samtals upp á sjöhundruð tuttugu og sex milljónir, fimmhundruð níutíu og þrjár milljónir, en hreyfihamlaðir fá aðeins í sinn hlut eitthundrað þrjátíu og tvær milljónir. Að meðaltali fær hver hreyfihamlaður því aðeins kr. 2.500.- af kr. 8.577.- sem hverjum er greiddur.

Þriðjudaginn í liðinni dimbilviku sátum við Pétur Blöndal og ræddum um málefni eldri borgara og öryrkja í einn og hálfan klukkutíma, og kom ýmislegt fram í umræðunni við Pétur. Hann reyndi að telja mér trú um að greiðslurnar til þessara hópa væri allt of háar.

Ég hef upplýsingar um einstakling er keypti hlut í ákveðnu fyrirtæki og hafði hug á því að selja til að létta á greiðslu hjá sér. Þessi aðili er komin yfir sjötugt. Viðkomandi fór að kanna hvað hann héldi eftir af þessari upphæð, sem var aðeins kr. 900.000.- Fjármagnstekjuskattur 10% 90.000.- kr. skerðing tryggingabóta 38.35% hljóða upp á 310.635.- kemur í hlut ríkisins. Hlutur eiganda fjárins verður því aðeins 499.365.- ef viðkomandi hefði verið undir lífeyrisaldri hefði hans hlutur verið kr. 810.000.- og þá spyr ég; hvers vegna hirðir ríkið með sköttum og skerðingum kr. 400.635.- af viðkomand, vegna þess að hann hefur náð lífeyrisaldri?

Hvaða rök eru fyrir því að ríkisjóður erfi stóran hlut eða nánast helming sparifjárs okkar eftir að við höfum náð 67 ára aldrei ? Þeir sem fóru út í það að nýta sér ákvæði um að safna í séreignalífeyrissjóði og unnu til sjötugs, þurfi að horfa upp á það að halda aðeins eftir 35% og þaðan af minna.

Hvaða lög eru það ? og hvenær voru þau samþykkt ? Hverjir fluttu þau ? Sem eru þess valdandi að ríkið hirði stóran hluta þess fjárs sem aldraðir hafa ætlað sér til viðbótarframfærslu á efri árum ?

Allar þessar tölur eru réttar upp á krónu og eru óhrekjanlegar.

Á sameiginlegum framboðsfundi 3. maí sl. sagði Einar Kristinn Guðfinnsson að það hefði verið lagað verulega fyrir okkur til að milda skerðingarákvæðin. Tökum dæmi; Einstaklingur sem hefur kr. 80.000.- úr lífeyrisstjóði hagnast um kr. 1.602.- við þessa mildingu, hreint ekki svo lítið. Sá er fær svona mikla kjarabót hlýtur að lyfta sér upp og gera sér dagamun. Ertu ekki sammála því Einar Kristinn ?

Hann gæti boðið þér einn kaffibolla með sér og átt þónokkurn afgang, ekki satt ? Ég hef rætt við formenn og varaformenn allra flokka. Fjóra ráðherra, formenn viðskiptanefndar og fjárlaganefndar alþingis, og fjölda þingmanna á liðnum tveim árum um málefni lífeyrisþega oftar en ekki hafa þessar viðræður mætt litlum skilningi, en með einni undantekningu og það eru þingmenn Frálslynda flokksins og þá sérstaklega formaðurinn Guðjón Arnar. Hann hefur hvað eftir annað flutt á alþingi þingsályktunartillögur án undirtekar. Það vafðist því ekki fyrir mér eftir að hafa skoðað þessi málefni hvaða flokkur fengi að nýta krafta mína í þessum kosningum.

Þessvegna beini ég því til eldri borgara í þessum kosningm að skoða hug sinn vel áður en þeir gefa ríkistjórnarflokkunum atkvæði sitt.

Guðmundur B. Hagalínsson kt. 020534 7969.

Formaður eldriborgara í Önundarfirði og 6. maður á lista Frjálslynda flokksins í NV. kjördæmi.

Oft má satt kyrrt liggja, og hvar er rétturinn til að þiggja.

Það stormaði inn til mín kona í dag á kosningaskrifstofuna, hún veifaði framan í mig plaggi.  Nú er ég brjáluð Ásthildur sagði hún.  Þú verður að taka þetta mál upp og stafa ofan í fólkið. 

Heldurðu virkilega, sagði ég róandi að fólk sé svona einfalt ?

Ó já sagði hún fólk er svona einfalt.  Sjáðu bara hvað það kýs alltaf yfir sig aftur og aftur endalaust.

Hvaða snepil ertu með ljúfan mín, spurði ég.

Þetta hér, sagði hún og skellti á borðið fyrir framan mig.  Ég vil að þú skrifir þetta niður og birtir á blogginu þínu.

Jamm og hefst þá lesturinn:

Háttvirtur sjávarútvegsráðherra mætir í sína heimabyggð með þrjár gulrætur í farteskinu; 1 stk. göng, 1. stk. snjóflóðavarnargarð og 5 ára frystingu á lánum í rækjuiðnaði.

Göngin eru sjálfsögð samgöngubót á einum af hættulegasta vegi landsins, og áttu að vera löngu kominn.  Svo er einnig með varnargarðinn.  Og ef ráðherrann er að tala um tímabundinn vanda í rækjuiðnaðinum, þá spyr ég, hvar hefur þú alið manninn Einar Kristinn ?

Það er auðheyrt á málflutningi ráðherrans að þeir ætla engu að breyta í sjávarútvegsmálum, bara skyndilausnir, svo sægreifarnir fái sinn tíma til að koma sér betur fyrir í greininni.

Í dag eru 10 stærstu fyrirtækin með 52% aflahlutdeild.  Hvað verður þessi tala kominn upp í eftir 4 ár ? Og verður þá búið að hækka kvótaþakið og opna fyrir útlendinga inn í greinina?

Eins og Guðfaðir kvótakerfisins hefur nú þegar orðað.  Er þá ekki allt í lagi að fara að ræða Evrópusambandsaðild ?

Er ekki svolítill tvískinnungur í þvíl að hafna alfarið Evrópusambandsaðild og opna á sama tíma fyrir möguleika á kvótakaupum erlendra aðila ?  Því til þessa hafa helstu mótrök Sjálfsæðismanna gegn aðild verið verndun sjávaruðlindanna okkar.

Það verður ekki bæði sleppt og haldið, er það ?

 

Jamm svo mörg voru þau orð. Og ég held bara að ég taki undir hvert og eitt einasta þeirra. 

Söfnun til Sólstafa og frábærir frumkvöðlar.

Já við hittumst á Langa Manga á laugardaginn, hinar óbeisluðu fegurðardrottningar og prinsar, ásamt frumkvöðlunum.  Þar var afhent til Sólstafa fjárhæð 497 þúsund krónur, sem er frekar óbeisluð tala.  Það var mjög gaman að fá að taka þátt í þessu ævintýri.  Og þetta fé kom svo sannarlega í góðar þarfir Sólstafa, sem er félag þeirra sem lent hafa í misnotkun og nauðgunum.  Forsvarsmaður samtakanna mun fara í nám erlendis í haust, til að læra meðhöndlun á fórnarlömbum.  Ég óska þeim innilega til hamingju með þetta.  Ég ánafnaði þeim líka eina af þeim góðu gjöfum sem ég hlaut.  En það er blessun prestsins.  Tel að þær þurfi meira á henni að halda en ég.  Þetta er gjafabréf, þar sem presturinn Valdimar Hreiðarson mun hafa handhafa bréfsins í öllum sínum fyrirbænum. 

Ég vil líka senda hamingjuóskir til hinna frábæru frumkvöðla, Matthildar, Eyglóar, Írisar, Margrétar og Guðmundar.  Þau mega svo sannarlega vera stolt og glöð yfir mjög velheppnuðu kvöldi.  Þar sem allt var til sóma. 

Takk fyrir mig. 

 Hér er hópurinn, að vísu komust ekki allir, en þeir hafa örugglega verið með í huganum. 

 Hér er svo hinn óbeislaði Langi Mangi á góðri sumarstund.