Páskaungi - minkur og kraftaverk.

Jamm þegar ég fór að hlusta á Aldrei fór ég suður, setti ég á mig minkaslá sem ég keypti úti í Póllandi, eitthvað svona grobb eittvað sennilega.  Þetta er rosalega flottur trefill eiginlega, úr minkaskinni.  En viti menn þar sem ég var að troða mér í gegnum þvöguna fann ég allt í einu að ég var búin að týna minknum mínum.  Það var þvílík stappa allt í kring um mig svo ég vissi að það var vonlaust að reyna að kíkja eftir honum.  'Eg fór því og ræddi við Gulla sem var að vinna þarna á barnum og sagði honum farir mínar ekki sléttar.  Ég fór við svo búið og var eiginlega viss um að bara kraftaverk myndi verða til að ég sæi minkinn minn aftur. 

Viti menn svo þegar ég kom niður úr gróðurhúsi áðan, lá þá ekki minkurinn á eldhússtólnum hjá mér.  Börnin mín voru hér nokkur og ég spurði hver hefði komið með minkinn.  Ó sagði tendadóttir mín, það var hún Ingibjörg Karls, hún var eiginlega viss um að þú ættir hann, en bað mig að koma með hann aftur til sín ef svo væri ekki.

Er þetta ekki alveg frábært ?  Það var þetta sem ég meinti þegar ég sagði að það hefði verið svo mikil ró yfir öllu.  Það var eins og öllu liði svo vel.  Og allir væru ánægðir bara með sig og sitt.  Og svona getur fólk verið yndislegt og gott.

Takk fyrir mig segi ég nú bara.

 Hérna er hann um hálsinn á mér þessi elska.

 

En það var fleira sem datt inn um eldhúsdyrnar hjá mér.  Það var nefnilega páskaskreyting í Gullauga, sem voru lifandi páskaungar.  Stubburinn minn og önnur barnabörn höfðu mikinn áhuga á þessum ungum, og minn afrekaði að fá einn gefins, þegar sýningartíð hans væri liðinn.  Eigandinn hann Örn Torfa kom svo með ungann áðan, stubburinn var búin að vera heilan dag að finna kassa og eitthvað til að setja hjá honum.  Hann fær að vera hér inni þangað til hann verður aðeins stærri, þá verður hann settur út í hænsnakofann.  En vonandi er þetta eins og stubburinn sagði; amma þetta er alvöru íslensk varphæna. Það væri eiginlega verra ef þetta reyndist vera hani, sem er reyndar töluverð hætta á.

 En það eru svo fleiri en stubburinn sem glöddust yfir unganum, Brandur er nefnilega líka þrælspenntur, en af öðrum ástæðum.

Nammi namm segir hann.

Eins gott að passa upp á ungann.

Þannig er nú það.  Var annars mjög dugleg að prikla.  Var bæði með petuníu, og ilmskúf.  Það fer að verða frekar lítið pláss hjá mér í gróðurhúsunum.