Skíðavika og annað skemmtilegt.

Ísafjörður er að skrýðast hátíðarbúningi sínum fyrir Skíðaviku og Aldrei fór ég suður.  Í morgun þegar ég fór í vinnuna voru menn að hífa upp fána, bæði þann íslenska og skíðavikufánan.  Almættið er búið að skúra og skrúbba allann snjó í burtu af láglendi, en nægur snjór er á dölunum tveimur, skíðalandi okkar. 

Þá er bara að fara að hlakka til að fá alla gestina hingað vestur.  Það fer oft svo að íbúatalan nánast tvöfaldast.  Það verður örtröð á götum bæjarins eins og á álagstímum í miðborg Reykjavíkur, og hvergi hægt að leggja.  Þá er nú alveg ágætt að eiga gott hjól. 

En eitt er það sem stundað hefur verið núna undanfarið það er kappganga um miðbæinn á skíðum.  Þá er snjór fluttur niður að Hafnarstræti og það er fjör.

En ég verð sennilega bara upp í gróðurhúsi og á kosningaskrifstofu Frjálslynda flokksins.  Það verður konukvöld þar annað kvöld frambjóðendur í þriðja og fjórðasæti í Norðvestur, Ragnheiður Ólafsdóttir og Þórunn K. Matthíasdóttir ætla að koma vestur og ræða við frjálslyndar konur um menn og málefni.  Það verður frábært.  Í kvöld verður skrifstofan okkar hinsvegar opinn fyrir Í-listafólk, bæjarmálafélagið okkar sameiginlega S-V og F.  Þar sem við munum ræða í mesta bróðerni um hagsmuni bæjarins okkar.  Enda erum við öll góðir vinir eftir sameiginlega góða kosningabaráttu í fyrra í bæjarstjórnarkosningum.

 Svona fer þetta að líta út hjá mér eftir smátíma.

 Og svona, þessar voru báðar teknar í fyrra.
En þetta er mjög gefandi og gott starf og svo sálarhreinsandi og orkugefand.