Undirbúningur undir óbeislaða fegurðarsamkeppni.

Já ég er farin að undirbúa mig. Þegar ég tek eitthvað að mér, eða í mig, þá geri ég það af fullum heilindum. Ég vil standa mig vel í þessari keppni.  Og ég veit líka að hún verður hörð.  Því þar taka þátt margir og allir hafa sína sérstöku fegurð og sinn sjarma.  Það verður erfitt fyrir dómarana að skera úr um fegurð okkar.

Ég held að okkar ísfirsku frumkvöðlar geri sér ekki alveg grein fyrir hvað þau voru að fara út í, viðbrögðin sýna samt sem áður að þau hafa hitt á punkt sem skiptir miklu máli, hvort heldur er á Ísafirði eða Timbuktú.  Sum sé að takast á við þá grundvallar spurningu; hvað er fegurð, og hvernig mælum við hana.  Þess vegna fylgist fólk með. 

Fegurðarsamkeppnir hafa beinst að fallegu útliti, jú það hefur verið tekið inn í einhvert annað.  En keppendur hafa þurft að lúta því að líta eins út, ákveðið háar, ákveðið þungar, mega ekki vera of þungar, þá er þeim skipað í megrun.  Og svo þarf andlitið að vera í lagi.  Og þær þurfa helst að vera hreinar meyjar, allavega mega ekki hafa átt börn.  Þetta viðmið er viðtekið, og margir hafa verið ósáttir við þetta fyrirkomulag.

Þess vegna hefur hugmynd forsvarsmanna þessarar keppni verið vel tekið, og hún hefur vakið gríðarlega forvitni. Ég er viss um að slíkar keppnir munu nú rísa víða um heiminn.  Og hver veit nema sá aðili sem sigrar hér í kvöld muni þurfa að fara í keppni til annara landa og keppa við aðra heimsmenn í óbeislaðri fegurð.  Þá verða okkar menn frumkvöðlar í þessari sérstæðu fegurðarsamkeppni, og þurfa jafnvel að vera ráðgefandi fyrir aðra.  Þær eru alveg í stakk búnar til þess.  Enda alveg einstakar manneskjur á allan hátt.  Ég þekki þau öll mjög vel.

Matthildur Helgadóttir er sveitastúlka að vestan, frá heimili þar sem dóttir mín var tekin inn sem ein af heimilismönnum.

Írisi hef ég fylgst með gegnum tengdadætur mínar, því þær eru nánast eins og systur, frekar en vinkonur.

Eygló var með mér í Sokkabandinu, þar spilaði hún á gítar, síðan hefur komið í ljós að hún hefur líka gaman af að taka lagið. 

Gréta er uppáhalds hárgreiðsludaman mín.  Fer helst ekki annað ef ég kemst hjá því.  Nema þá til Sunnevu frænku minnar.

Gummi var bara 12 ára eða yngri, þegar hann bað mig um að fá að koma upp og syngja á jólaböllunum, sem við spiluðum á í þá daga.  Það kom fljótt í ljós að han myndi vera gott efni í tónlistarmann.  Enda er hann alveg einstakur drengur, alltaf boðinn og búinn til að gera allt sem maður biður hann um. 
Þetta er nú fólkið sem stendur að óbeislaðri fegurð og á allann heiður skilinn fyrir tiltækið.

En að undirbúningnum.  Ég ákvað að taka mér frí eftir matinn.  Ég er að fara í heitt on notalegt freyðibað, þar sem ég ætla að fara yfir alla mína líkamsparta, og þakka þeim fyrir að hafa þjónað mér svo vel öll þessi 63 ár.  Líkami minn er auðsveipur og tekur vel við öllu sem fyrir hann er gert, vegna þess að ég er í góðu sambandi við hann.  Og það er gott, því þegar ég er eitthvað niðurdreginn eða þreytt og fer til Guðrúnar Gunnars í heilun, þá svarar líkaminn minn vel, og ég finn strax mikinn mun.  Við verðum að muna að tala við líkama okkar. Hann er lifandi vera.  Musteri sálarinnar.

Síðan ætla ég að slaka vel á, hugsa góðar hugsanir.  Mér finnst flott að einn af dómurunum er skyggn og mun dæma árur okkar. 

Ég er líka að bíða eftir símtali, heimildamyndargerðarkonurnar ætla að hafa samband og ætla sennilega eitthvað að tala við mig. 

Ég fer kl. 5 í hárgreiðslu, og síðan í förðun.  Eftir það munum við bara halda hópinn og eiga skemmitlegt kvöld framundan.

Eiginmaður minn ætlar að koma með mér í kvöld, og synir og tengdadætur verða þar líka.  Í faðmi fjölskyldunnar sem sagt.

Það verður spennandi að vita hvernig þetta fer.  Ég veit að keppnin verður erfið, því hér er margt yndislegt fólk sem keppir með mér.  Hver með sinn sjarma og fegurð.  En það sýnir líka svo vel, út á hvað þessi keppni gengur, og það er einmitt það sem er svo flott í þessu.  Þegar fólk sér hve falleg manneskjan er, bara eins og hún er í sjálfu sér,  þegar henni er aðeins lyft upp á stall og vakin athygli á henni.

Sumir halda að það megi ekkert gera.  Ein spyr hvort maður megi vera með falskar tennur, önnur hvort uppskurður geri mann óhæfan.  Það er dálítið eftirtektarvert að fólk gerir ekki greinarmun á fegrunaraðgerðum og heilbrigðisaðgerðum.  Brjóstastækkun, þykking vara, lagfæring á nefi og fjarlæging hrukkna eru fegrunaraðgerðir.  Það eru aðgerðir sem einstaklingar láta framkvæma til að líta betur út. Stíftennur, augnuppskurðir, brjóstaminnkun og keisaraskurðir eru heilbrigðismál, og þarfar til að lifa betra lífi. 

En fyrst og fremst er þetta gert til að hafa gaman af, en mér finnst þetta alveg frábært framtak, og ég sé vel hve einstaklega flott þetta er, og kemst vel til skila.  Fegurðin mælist ekki í fituprósentu stendur á heimasíðunni obeislud.it.is Nei einmitt fegurðin kemur innan frá.  Þaðan kemur sú hin eina og sanna fegurð sem skiptir okkur öll máli, og lætur okkur líða vel og öllum í kring um okkur. 

Sú fegurð hefur alltof lengi verið falin og látin liggja milli hluta.  Það er tími kominn til að við drögum hinsegin og óbeislaða fallega fólkið fram á sjónarsviðið. 

Þið megið alveg hugsa til mín í kvöld. 

Sjáumst síðar.