Veður.

Datt þetta í hug í morgun.

Napur vindur næðir,

nístir merg og bein.

Yfir gróður æðir,

og ísakaldan stein.

Hafið blágrænt bærist

báran rísa má.

Á toppum fuglinn færist

á ferð um úfin sjá.

Fjöllin ill'um farinn

fögur tignarleg,

björt og snævibarinn,

banvæn flóð um veg.

 

Allt ég þetta eygi

út um gluggann minn.

Á þessum dramadegi

dýrð samt innra finn.

Æðurinn hann elskar

úfið sjávarfans

Kúrir undir kröppum

köldum öldudans.

Mávur ofar mari

mjög svo svífur hátt,

frjáls um loftið fari

fugl með geðið kátt.

 

Þó úti allt áfram æði

og ýfi manna þel.

Þá inni gefst nokk næði

sem nýtist býsna vel.

 

 000

 

Enn syrtir aftur

og ísingin fer,

á gluggann minn góða

grámylan ber.

Grár vindur með vetrarins hríðir.

 

Suðvestan sinningur

sest nú að mér.

grípur mitt geðslag og

glottir með sér

gamnar og, tryllir og stríðir.

     

Vonandi eigið þið góðan dag.