Aðventukvöld með smá útúrdúr.

Fór á aðventutónleika í kvöld.  Elli maðurinn minn var að syngja og ég fór auðvitað til að hlusta.  Þetta er orðin árviss atburður, tónlistarveisla, þar sem okkar frábærasta tónlistarfólk leggur fram krafta sína, kórar og tónlistarfólk.

Byrjaði með stúlknakór, þessar litlu elskur eru ekki háar í loftinu, en flottar samt.

Reyndar byrjaði kvöldið með Händel; Consertino í F dús, adagio, með Íris Kramer á trompet og Huldu Braga á orgel.

Svo kveiktu fermingarbörn á kertum og lásu setningar úr ritningunni.

Hér eru eldri dömur stúlknakór Tónlistarskóla Ísafjarðar, hitt var telpna kór Tónlistaskólans.

Svo var Sunnukórinn og báðir telpnakórarnir.

Hér má svo sjá karlakórinn Ernir.

Og hér líka.

 

Hér fyrir ofan þá má sjá kirkulistaverkið.

Presturinn Séra Magnús lagði einmitt út af þessu listaverki, mig minnir að hann segði að það hefði verið Ólöf Norðdal sem átti kveikjuna að því.  En það er úr ritningunni sagan um Jésú og lóurnar. 

En það var sagt að Jesú sem barn hefði leikið sér með öðrum börnum við að gera fugla úr leir, þá kom heittrúarmaður og varð reiður af því að þetta var gert á Sabbaddeginum, hann hóf að brjóta alla fuglana, en Jésú rétti þá út hendi og breytti leirfuglum í lifandi fugla sem flugu upp og voru þar fyrstu lóurnar.  Hann lagði vel út af þessu lista verki hvað það ætti í raun og veru vel við í öllum uppákomum kirkjunnar.  Svo lagði hann út af þröngsýninni og ofsatrú á alla kanta það sem umburðarlyndi vantaði.  En svo klikkti hann út með atriði sem sló mig.  Hann var að tala um umburðarleysi þar á meðan að fólk vildi ekki presta i leikskólanna, svo sagði hann, ég meira að segja las það í gær að einn maður í Vantrú sagði að það ætti að banna litlu jólin.  Og þá hugsaði ég; Magnú minn, nú varð fjöðurinn hjá þér að fjórum hænum.  Því það var nefnilega ekki svo.  Heldur sagði einhver prelátin í vandlætingu vegna umræðna Vantrúar, Svo vilja þeir  auðvitað banna Litlu Jólin.  Það var því ekki rétt sem hermt var eftir. 

En ótrúlega lífseigt það sem sagt er, ef fólk vill virkilega hamra á röngum staðhæfingum.  En ég tek fram að mér líkar afskaplega vel við prestinn okkar hann séra Magnús.

Hér eru svo fjórir kórar saman, og lokasöngurinn var; Hin fyrstu jól, afskaplega hátíðlegt og yndislegur endir á frábæru kvöldi.

Allir syngja saman.

Og svo smá snjókoma hehehe

Skugga Sveinn.

 

Ég fór á leiksýninguna Skuggasvein í gærkveldi í Edinborgarhúsinu á Ísafirði.

Þetta mun vera fyrsta leiksýninginn sem sett er upp í aðalsalnum.  En nokkur leikverk af minna taginu hafa verið sýnd í sal á annari hæð hússins.

Húsið í sjálfu sér er meistaraverk, þar koma saman gamli tíminn og sá nýji.  Húsið er bjálkahús, sterklega byggt, og hafa þau einkenni verið látin halda sér.  Edinborgarhúsið var teiknað af Rögnvaldi Ólafssyni, en endurgerð var allavega að hluta til í höndum arkiteksins ísfirska Elísabetar Gunnarsdóttur.  Í húsinu er nú rekinn listaskóli Rögnvaldar Ólafssonar undir styrkri stjórn Jóns Sigurpálssonar listamanns og Margrétar Gunnarsdóttur píanókennara.

En Skuggasveinn.

 

Í byrjun vil ég segja að sviðsmyndin var hreint frábær.  Einföld en afskaplega sterk og var einn mesti styrkur sýningarinnar.

 

Skuggasveinn var í höndum Páls G. Loftssonar.  Páll er vanur leikari, og Skuggasveinn varð eftirminnilegur í meðferð hans.  Allt frá því að vera næstum klökkur í endurminningum upp í að þruma yfir salnum, þá fyllti hann þennan karakter af þvílíku lífi að unun var á að horfa.

Ketill skrækur, Sveinbjörn Hjálmarsson var eftirminnilegur líka, mjög sannfærandi góður leikur og samleikur þeirra fóstbræðra var sérlega næmur og góður. 

Það var töluvert um óreynda leikara í sýningunni, og bar hún dálítið keim af því.  En hún var þó í heild sinni áferðarfalleg.  Ég held samt að það hefði mátt stytta hana verulega, sérstaklega fyrir hlé.  Söngvana hefði líka mátt stytta um einhver vers.  Ég hugsa að þarna hafi virðingin fyrir meistara Matthíasi ráðið um að svo var ekki gert.  En sýningin tók um 3. tíma.  Tek það samt fram að allir söngvarar voru mjög góðir enda flestir í Karlakórnum Ernir ef mér skjátlast ekki.

Grasagudda var líka ógleymanleg.  Viðar Konráðsson fór á kostum.  Hann datt aldrei út úr hlutverkinu og hélt salnum í hláturkasti í hvert sinn sem hann birtist. Magnaður leikur.

 

Sigurður í Dal, hefði stundum mátt reyna að sannfæra okkur meira, en Lárus komst samt ágætlega frá hlutverki sínu.  Lárus er glæsimenni og gaf Sigurði þann þokka og höfðingskap sem hæfði hlutverkinu. 

Glæsimennið Sigurður í Dal. Því miður voru myndatökur bannaðar á meðan á sýningu stóð, en ég tróð mér baksviðs fyrir leikinn og náði nokkrum góðum myndum.

 Dóttir hans Ásta var einstaklega vel leikinn af Elínu Sveinsdóttur, stórfalleg stúlka og söng eins og engill.  Það voru því fallegar senurnar milli hennar og Haraldar (Hlyns Kristjánssonar)  það skorti nokkuð á sviðsöryggi hjá honum.  En leikur samt þokkalegur.

 

Haraldur útilegumaður.

 

Spjátrungurinn Jón sterki var ágætlega túlkaður af Þorleifi Ágústssyni. Ef til vill full reigingslegur á stundum, en í heildina skilaði hann Jóni vel frá sér. 

Gvendur hjú í Dal, Ísak E. Róbertsson var léttur áfæti, en vantaði töluvert á framsögn, ég skildi varla orð hjá honum blessuðum. 

Sýslumaðurinn Lárensíus var skemmtilega túlkaður af Finni Magnússyni, enda Finnur mjög vanur leikari.  Hann gaf þessum sýslumanni líf, mitt í allri græðginni og hefnigirninni skein alltaf í gegn sá maður sem hann reyndist svo vera í lokinn. 

Sýslumaðurinn Lárensíus. 

 Þjónustustúlkan Margrét, var þokkaleg í höndum Dagnýjar Hermannssdóttur einföld góð sál, ástfanginn af húsbónda sínum.  Þó var stundum sem mér fannst hún heldur undirleit. Þ.e. horfði of mikið niður á gólfið, einkum í samtali sínu við Hólasveina.  Augun eru sterkt afl á leiksviði, og maður þarf að gæta sín hvert maður horfir.  Það má líka segja í heildina, hafi leikendur horft full mikið upp í loftið, þegar þau ávörpuðu salinn.  Það hefði verið betra að finna stað sem var nær hausamótum leikhúsgesta.

 

Þjónustustúlkan Margrét og Helgi Hólasveinn.

 

Grani kotungur var kostulegur í höndum Harðar Högnasonar. 

Hólasveinar voru túlkaðir af Ólafi Halldórssyni og Halldóri Sveinssyni.  Ágætlega gert, en ég hefði stytt þeirra atriði nokkuð fyrir mína parta. 

Galdra – Héðinn var í höndum Þrastar Ólafssonar, Þröstur er að minu mati orðin svolítið fastur í svona skrípafígúrum,  ég vildi sjá hann takast á við alvarlegra hlutverk næst.

 

Galda Héðinn.

 

Ögmundur í túlkun Jóns Jens, var ágæt, skorti samt dálítið á sannfæringuna, en þetta er hlutverk sem er erfitt að gera eitthvað í.  Það bíður ekki upp á mikla leikhæfileika. 

Ögmundur útlagi og galdramaður.

Það er alltaf sérstök tilfinning baksviðs fyrir sýningu, mér sýnist aðstaðan þarna vera mjög góð fyrir leikendur, eitthvað sem ekki hefur alltaf verið til staðar hjá okkur.

Það er sminnkað og farið í búninga og dálítill sviðsskjálfti í mönnum eins og gengur.

Ásta Dalamær sminnkar Hólasvein.

Meðan leikstjórinn Hrafnhildur setur förðunina á sjálfan Skugga Svein.

Stalst til að smella af nokkrum myndum í uppklappinu, þarna má sjá Jón sterka, Gvend vinnuhjú og GrasaGuddu.

Ásta Dalamær.

Hólasveina æringjar.  

Skugga Sveinn og Ketill skrækur ganga hér fram undir dynjandi lófataki.

Eins og ég sagði, áferðarfalleg sýning, vantaði ef til vill dálítið upp á framsögn hjá sumum nýgræðingnum, en það er ekki auðvelt að setja upp svona mannmarga sýningu með mörgu óvönu fólki.  Þau skiluðu þó öll góðri sýningu, og þarna kom í ljós hve afburðar góður hljómur er í húsinum. 

Leikmynd til fyrirmyndar, lýsingar góðar og hnökralausar, búningar skemmtilegir og trúverðugir, förðun smekkleg aldrei ofgert.

Leikstjóranum Hrafnhildi Hafberg óska ég innilega til hamingju með þetta leikverk. 

Ég skemmti mér hið besta, það gerði einnig 10 ára stubburinn minn.  Svo það er ljóst að leikritið höfðar til margra.  Það er full ástæða til að mæla með því.  Ég vona að þau muni sýna fleiri sýningar.  Það liggur mikil vinna á bak við svona sýningu,  óeigingjörn vinna allra þeirra sem þar koma við sögu.  Bæði leikara og þeirra sem vinna sitt verk í kyrrþey baksviðs og á æfingartíma.

Hafið hjartans þökk fyrir.