Hvað um það....

Það góða er, að ég fékk myndavélina mína í dag úr viðgerð.  Og að þó ég komist ekki á fund og jólahlaðborð fyrir sunnan, þá get ég eldað góðan mat handa okkur fjölskyldunni hér í kvöld og farið í leikhúsið annað kvöld.  Það er alltaf þannig að þó eitt bregðist þá kemur annað í staðinn. 

Það var sem sagt hvorki flogið né bílfært suður í dag, svo ég er hér ennþá.  Og svo er nágranninn búin að skreyta húsið sitt. Og þó veðrið hafi verið kolbrjálað í kring um okkur, var það ekkert svo slæmt hér inn í fjarðarbotni.

Þarna á bak við bílinn er fjallið sem þið eruð alltaf að sjá með Naustahvilftina.  Hún sést ekki í dag, þessi elskan en ég er nokkuð viss um að dísirnar dansa við hljómfall hviðanna og Kára kuldabola.  Þær hlæja og dilla ser hvað mest þær mega. 

Hvernig myndi þér líða ?

Ef barnið þitt sem hefði verið í rosalega góðum málum núna í marga mánuði og sýnt ótvíræðan vilja og getu til að koma sér í venjulegt líf, en fyrrverandi fíkill, sem var kominn langt niður, væri fallinn og berðist af alefli við að komast inn á Vog.

Ef þú vissir að það yrði sífellt meiri barátta við fíknina, sem lengra liðið til að komast inn, og nú væri kominn langt í mánuður.

Ef bæði læknir og trúnaðarmaður væru búnir að hringja og reyna að koma honum inn, en ekkert gengi.

Þú svæfir illa og værir með sífelldar áhyggjur af afkvæminu, af því að reynslan hefði sýnt að hann getur farið ansi langt niður og þar með hafið ferli sem endar með ósköpum.

Ef þú svo uppgötvaðir svo að það er bara einn maður sem ræður því hvort hann kemst inn eða ekki, það eru engir biðlistar, eða röð, bara ákvörðun manns sem öllu ræður. 

Og að þú hafir frétt að það er oftar en ekki  maður sem þekkir mann sem þekkir mann sem gengur fyrir, og þú ert svo sannarlega ekki í þeim hópi.

Að í rauninni eru sárafá úrræði fyrir mann sem vill reyna að komast aftur upp á yfirborðið, getur það ekki sjálfur, og fær ekki að komast að.

Þá er hægt að spyrja;

Er þetta ríka þjóðfélagið sem við erum alltaf að gorta okkur af? 

Er þetta samfélagið þar sem allt er í svo góðu lagi, best á heimsmælikvarða ?

Er þetta það sem okkur þeim mörgu sem erum aðstandendur óláns fólks er boðið upp á ?

Já því miður.  Hér sárvantar fleiri meðferðarstofnanir, svo að þeir sem vilja snúa við blaðinu, geti komist að strax ekki á morgun ekki eftir  6 mánuði, heldur í gær.  Við erum hér að tala um fólk sem hefur missts taumhald á lífi sínu, getur ekki bjargað sér sjálft, en hefur samt sýnt að það vill bjargast. 

Og að lokum vil ég sýna hér blogg frá annari móður í svipuðum aðstæðum.  Þetta bara gengur ekki lengur.  Hér á ekki að minnka hjálpina, og fækka heimilum, heldur stórauka aðgengi bæði fíkla og aðstandenda að hjálpinni.

http://www.daudansalvara.blog.is/blog/daudansalvara/entry/378387/