Veður á Ísafirði og fjölskylda í heimsókn.

Fyrst er það veðrið á Ísafirði í dag.

Já hann er dálítið blár þessi dagur.

Ég bauð El Salvadorunum mínum í mat í kvöld, ég hafði prentað út myndir sem ég vildi að þau hefðu með sér til heimalandsins.  Já þau ætla að fara í heimsókn til El Salvador.  Alejandra er búinn að fá 3ja mán. dvalarleyfi, og er kominn með passa, svo hún fær að koma inn í landið aftur, þau ætla að vera í ættlandinu yfir jólin og svo hjá ættlingjum í BNA yfir áramótin.  Þau eru full tilhlökkunnar og ég skil þau svo vel.

Lambalæri auðvitað.

Litla ömmuskottan  hún Isobel Rólandsdóttir Díaz kom með afa og ömmu.  Og var bara glöð að vera hér.

Hún skilur spænskuna alveg, en talar íslensku, og hún gerir greinarmun, það er afi og amma í kúlu og svo abuelo og aboela. 

 

Hér eru þau Alejandra og Úlfur að tölvast. 

En það komu fleiri í heimsókn í dag.  Litli Sigurjón ömmustubbur og mamma hans og systir.  Hér er hann að skoða Toy r us með mömmu sinni.

Amma á alltaf rússur í pokahorninu handa þessum elskum.

Og svo er það náttúrlega dótið.

Og prinsessan mín, stóra systir.

 

Ég hrindi í pabba minn í morgunn til að bjóða honum í mat, eins og ég geri oftast á sunnudögum, þá heyrði ég að hann var sárlasinn.  Hann sagði mér að hann hefði ekki getað borðað neitt í tvo daga.  Ég hafði áhyggjur af honum, og fór í heimsókn.  Hann var sofandi þegar ég kom, ég hafði með mér cvítamín gostöflur.  Setti þær á borðið og skrifaði honum lítið bréf, þar sem hann var sofandi þegar ég kom.  Vildi ekki vekja hann.  En áður en ég fór, þá sendi ég risastóra bæn og ljós og kærleika um alla íbúðina hans, það var yndisleg stund. 

Hann hringdi svo í mig í kvöld og þakkaði mér fyrir pillurnar, sagði að hann hefði fengið sér pillu, þegar hann vaknaði og þetta bara svínvirkaði, hann væri allur annar og betri. 

Ég brosti með sjálfri mér, og vissi að það var bænin en ekki pillurnar sem virkuðu svona vel.  En þannig er það bara. Þessi ljúflingur hann pabbi minn.  En ég gerði meira, ég tók mynd af myndinni af henni ömmu minni Guðrúnu Jónsdóttur, og set hana hér inn fyrir þá ættingja mína sem rekast hér inn, Önnu Stefáns og fleiri.  Þetta er falleg mynd af ömmu, og hún átti alltaf rúsínur og súkkulaði í stórri kistu til að gefa okkur krökkunum, þegar við komum í heimsókn.