Sólin kveður ísfirðinga í bili.

Eins og ég sagði áður, þá braust sólin aðeins fram í dag.  Með erfiðismunum kleif hún upp yfir fjallatinda og brosti framan í okkur sem ekki búum á Eyrinni.

Dýrðin ein ekki satt.

Varð eiginlega að setja myndirnar hér inn.

Það er svona dálítill söknuður í þessu.  Því það verður langt þangað til hún kemur aftur, eða ekki fyrr en 25. janúar, sem hún sést niður í bæ, við hin fáum hana nokkru fyrr.  Um miðjan mánuðin byrjar hún að fikra sig niður eftir fjöllunum og sést svo loks í Sólgötunni, sem ber nafn hennar út af því, þann 25. janúar.

En að öðru einn barnabarni kom í heimsókn í dag, Sóley Ebba, hún er mikil tónlistarkona og þau afi tóku smá seríu saman.

Klarinettinn þandur undir leiðsögn afa.

Og svo voru tekin jólalög.  Alltaf jafn gaman að svoleiðis. 

Veðrið og fjöllinn.

Gleðilegan sunnudag. Hér eru nokkrar myndir fyrir fjallafólkið mitt.  Það er fallegur en kaldur dagur.  Og nú sést sólin ekki lengur, nema bara á fjallatoppum.

Já hún sést aðeins í glimti.

Eyrarfjallið er svo hátt, að það nær geislum hennar vel.

Ský eru eins og myndtjald sem endurvarpar geislunum niður til okkar.

Og varpa þessu sérkennilegu litum á hafflötinn. 

Njótið dagsins hver sem þið eruð elskurnar.  Ég hef fengið margar fallegar kveðjur frá ykkur, það hvetur mig til að huga að því að senda svona myndir.  Ykkur er líka óhætt að tjá ykkur hér, og jafnvel biðja um myndir af einhverju sérstöku.