Sól i fjörbrotum og bær við ystahaf.

Já þessi dagur var fallegur að venju.  Úlfur er að æfa Tai Cwan Do eða hvað þetta heitir.  Amma taktu mynd sagði hann í gær, þegar hann hafði fengið aurana fyrir búningnum.

Stoltur drengur.

Smá sýnikennsla fyrir ömmu í þessari ágætu íþrótt hverri ég kann ekki nafnið á.

Svona á að gera.

Þetta er alvarlegt mál sko.

Veit ekki hvort ég er að setja þetta inn í réttri röð.

Hér kemur hróp.

Og manni er kennt að bera virðingu fyrir andstæðingnum, nokkuð sem margir mættu tileinka sér.

En sum sé það var fallegur dagur í dag.

Sólin náði aðeins að lyfta sér yfir lægstu fjöllinn í nokkrar mínútur.

Úr því varð mikið sjónarspil.

Eins og sjá má.

Kubbinn með sínar álfaborgir og búðir ljómar. 

En við ákváðum að fara í sund í Bolungarvík í dag.  Við förum venjulega í sund á Suðureyri, þar sem aðstaðan er mjög fín að mínu mati, en vatnsrennibrautinn heillaði unga manninn, svo það var haldið áleiðis til Bolungarvíkur.

Litirnir yfir fjöllunum voru einhvernveginn lillableikir.

Ég hef alltaf dáðst að Bolvíkingum, þeir eru afar duglegir og sterkir eins og fjöllinn í kring um þá.

En líka þykir mér vænt um þá, fyrir að vera nágrannar okkar út við ysta haf.

Hér lúrir bærinn undir fjöllunum, bolafjall þar hæst.

Hér ökum við inn í plássið.  Þetta eru eini bærinn hér vestra sem er með götuljós.  Og hér er margt á uppleið, duglegur bæjarstjóri og félagar hans í bæjarstjórninni hafa lyft grettistaki í málefnum bæjarins og er það vel.

 

Sundhöllinn er bara hin glæsilegasta og rennibrautinn er æðisleg segir stubburinn.  Heitupottarnir eru notalegir, og það er flott að horfa upp á fjöllinn allt í kring. 

Það er farið að rökkva í bænum.

Við komum auðvitað við í sjoppunni og fáum okkur ís, hvað annað áður en haldið er á Óshlíðina.

Það er komið rökkur þegar við komum heim.  Og nú er búið að kveikja upp í grillinu og þeir afgarnir eru að steikja kjöt.  Notalegt laugardagskvöld í faðmi litlu fjölskyldunnar. 

Eigum við ekki að gera aftur eins og síðast, sagði Úlfurinn, fá okkur te og hunang saman í kvöld og rabba saman.

Eina sem skyggði á gleðina var að fjölskyldan mín frá El Salvador kom með bréf frá apparatinu um að þau uppfylltu ekki skilyrði til að verða íslenskir ríkisborgarar.  En þau gætu beint ósk sinni til Alþingis, það var reyndar sá prosess sem Össur var búin að segja mér að gæti komið upp.  Svo ég er róleg yfir því.  Við sjáum hvað setur. 

En sem sagt notalegur dagur, og notalegt kvöld í vændum.