Sunnudagar .... eru góðir.

Jæja þá er maður að komast niður á jörðina aftur.  Þetta er nú aldeilis búið að vera skemmtileg helgi, bæði af mælið og hittingurinn.  Ég er ennþá glöð inn í mér, út af öllu því skemmtilega sem gerðist, og allir sem ég hitti og fékk kveðjur frá.  Þetta er frábært.

Sunnudagurinn var notalegur, þau Sóley Úlfur og Óðinn Freyr voru boðin í bíó, hér eru þau Sóley og stubbur að spila.

Prinsessan mín að huga að blómunum, eins og hennar er von og vísa.

Hér eru þau afi að fara í sund í Bolungarvík.  Litli skæruliðinn sefur út í kerrunni sinni.

Þessar elskur á leið í bíó.  Og þá erum við bara tvær eftir í kotinu, Ásthildarnar.

Veðrið er hlýtt, dálitið rakt, og sólin að brjótast fram, og gerir þessa skugga, þegar vélinni er beint í áttina að henni.

Það haustar að en blómin eru mörg hver ennþá falleg.

Brosa móti manni.

Falleg ekki satt ?

Það er samt farið að sjá haustliti, og berin skarta sínu fegursta. Þetta fallega tré sáði sér þarna sjálft, og hefur fengið að vaxa þar og dagna í friði.

Reyndar er þetta tími runnamurunnar.

Möggubráin "Norðurljós" er eitt fallegasta afbrigðið sem til er af henni, hún verður aldrei há, en hefur þessi fallegu stóru blóm, og hún er ennþá svona falleg.

Og bern á sígaunareyninum mínum að verða þroskuð. 

Skottan mín er svo vöknuð, og hún vill fá ís; Ís segir hún og bendir á ísskápin, veit alveg hvar hann er hehehe... og linnir ekki látum fyrr en amma opnar hurðina svo hún geti fengið sér ís.  Svo fer hún upp í prinsessuherbergið, vegna þess að prinsessan er úti, sest framan við sjónvarpið og kveikir á því, kallar á ömmu, til að setja spóluna af stað.  Uppáhaldsdiskurinn hennar í dag er Latibær, og svo syngur hún með í restina og dillar sér eftir hljóðfallinu, alveg ótrúlega flott.

Svo þarf hún auðvitað að brasa heilmikið, búin að sulla í tjörninni, eins og sjá má

Já ég skal sko loka þessu, og það gerði hún.  Eigið góðan dag elskurnar.

Mikið var gaman að því .....

Ég átti yndislegan dag í gær.  Er hálf rykug ennþá hehehe... en mikið rosalega skemmti ég mér vel í gær.

Þurfti náttúrulega að byrja á að koma börnunum í pössun.   Börnin mín, pössuðu fyrir mig barnabörnin.  Já þannig er það hjá mér.  Ég á svo yndæl börn og tengdabörn, sem vilja allt fyrir mig gera.

Við hittumst í gamal sjúkrahúsinu, sem nú er Safnahús.  Ein fallegasta bygging landsins, teiknuð af Guðjóni Samúelssyni.

Það voru fagnaðarfundir hjá okkur fermingarsystkinum.

Skemmtilegt málverk málaf af stúlku sem lá á spítalanum, meðan Úlfur Gunnarssona, Gunnarssonar skálds var hér yfirlæknir, hún sagði að hann hefði alltaf kallað sig Rauðhettu, svo úlfsmyndin er þarna í tvöföldum skilningi. 

ein svona rúmfjöl var til á mínu heimili, þegar ég var að alast upp, við Nonni bróðir minn notuðum hana sem rennibraut, settum hana upp á rúmbríkina og renndum okkur svo niður eftir henni.  Hún var svo að lokum sett á byggðasafnið, og gæti verið ein af þessum, ég man ekki hvernig hún leit út. 

Set þessa inn hér í gamni, Vilmundur var hér yfirlæknir á spítalanum, og konan hans Kristín, var læknir og frumkvöðull, kvenhetja. 

Mætti hugsa sér að tengja hana ljósmæðrum í dag, og hvetja þær til að halda sínu striki. 

'eg ætlaði svo að taka mynd af hópnum hér á sjúkrahúströppunum, eins og svo oft er gert, en þessir krakkar, þau eru alltaf að flýta sér, og hluti hópsins, var þegar lagður af stað niður í kirkju, sem var næsti áfangastaður.

en veðrið var afskaplega fallegt og hlýtt, og okkur hlýtt í hjörtum.

Það þurfti margt að ræða, get ég sagt ykkur, sumir höfðu ekki sést í nokkra áratugi.

Svo sungum við Jesúbróðir besti saman í kirkjunni.  Við stöndum sennilega á svipuðum stað og kirkjukórinn var í gömlu kirkjunni.  En því miður var hún rifinn, og byggð þessi nýja.  En það er góður hljómburður í henni.

Svo var haldið niður í skólann okkar.  Á móti okkur þar tók skólastjórinn Olga Veturliðadóttir, en svo skemmtilega vill til að faðir hennar var skólabróðir okkar og fermingarbróðir.

Við fundum gömlu skólastofurnar okkar, og það var mikið rifjað upp, frá barnaskóla árunum.  Einhvernveginn fannst okkur stofurnar hafa minnkað.  En það var greinilegt að borðum hefur fækkað, svo meira rými er um hvern og einn nemanda. 

Og við fórum alla leið aftur í fyrstu bekkina, gamla barnaskólann, sem ennþá er varðveittur að hluta   til.

Já við höfðum margs að minnast.

Skoðuðum líka nýjan hluta skólans glæsibyggingu, sem tengir saman gamla skólann og nýrri byggingar.

Hér erum við svo komin niður í Ísfirðingshús, Háskólasetrið okkar. 

Ólafur Halldórsson skólabróðir og forstjóri leiddi okkur í allan sannleikan um hið umfangsmikla menningarstarf sem unnið er í þessu húsi. 

Hér erum við komin niður í aðstöðu Ólafs, Meleyri, hér er flottur skrúðgarður í miðju hússins.

Og þá var nikkan dregin fram, og sungið af hjartans lyst.

eins og sjá má var alveg rosalega gaman hjá okkur.

Og skólasystkin drekka dús.

Þeir voru forsöngvaranir þessir föngulegu menn.

Og við tókum nú lagið líka, en höfðum mikið gaman af tilþrifunum hjá þeim.

Enginn smá tilþrif þar á ferð.

Þetta eru líka flott tilþrif hjá Gísla frænda mínum.

Hahahahah!!!

Ásgeir tók svo nokkur lög á nikkuna.

Svo var haldið niður í Tjöruhús, til að borða saman.

Veðrið var dýrðlegt og svo hlýtt.

Og Júlli minn var að útbúa borðskreytingarnar, og fékk blómin úr garði móður sinnar.

Flott fermingarsystkin.

Og hér er verið að skoða stækkaða myndina, frá barnaskólanum.

Hlegið og gantast.

Myndarlegir ekki satt?

Maturinn var líka frábær, ég er næstum viss um að Júlli bjó til fiskisúpuna, hún var æði.

Og svo voru fiskiréttir, bæði saltfirkur, pönnusteiktur steinbítur, og margt og margt.

Öllu þessu gerðum við góð skil.

Þetta er svona múraratal

Sæt saman.

Og nikkan og söngurinn ómaði.

Sumir eru og verða alltaf töffarar

Þeir voru eiginlega allir töffarar, strákarnir í okkar hópi.

Og enn er sungið.

Hér erum við örugglega komnar á trúnóstigið

En ég held að allir hafi farið glaðir heim á leið.

Mikið rosalega var gaman, og mikið er gott að hitta gamla skólafélaga, og maka þeirra, því það hefur alltaf verið þannig hjá okkur, að makar eru teknir inn í hópinn.  Þau eru hluti af okkur, og við viljum hafa þá með. 

Ég er nú eiginlega hálf þunn ennþá, glöð og ánægð með hvað allt tókst vel.   Og hve allir voru samtaka og samstæðir um að skemmta sér, og láta sér líða vel.  Og allt hjálpaðist að, að gera daginn sem eftirminnilegastan. 

Kæru skóla- og fermingarsystkin, mikið vil ég þakka ykkur vel fyrir þessa samverustund, og ég er viss um að við munum öll mæta á næsta hitting, og þá koma ennþá fleiri. 

Knús og kram til ykkar allra frá mér.

Svona til gamans.

Það er mikið talað um að hér sé að hlýna, og að sumrin lengi og slíkt.  Þess vegna ætla ég að setja hér inn fróðlega grein eftir Ingólf Davíðsson, þann góða mann, sem var sjálfmenntaður garðyrkjumaður, ef ég man rétt, en afskaplega fróður og frumkvöðull.  Gaf m.a. út og þýddi danskar bækur um blóm, bæði fjölær blóm, inni blóm og runna.

Þessi grein er tekin úr ársriti Garðyrkjufélags Íslands 1946.  En Ingólfur var ritstjóri blaðsisn á þessum tíma.

Vetrargróður 1945 – 1946.

  

Haustveðráttan 1945 var óvenju mild.  Úrkoma mikil, sunnanlands en stöðug hlýindi.  Kýr voru látnar út á græna jörð, öðru hvoru fram um 20. nóvember.  Ýms blóm sprungu út sem á vori væri, hér í Reykjavík og víðar fram að frostinu aðfararnótt 25. nóvember.  Fram að þeim tíma voru nýútsprungin villiblóm notuð við kennslu í skólunum.

 

Laugardaginn 24. nóvember gekk ég um háskólalóðina, hljómskálagarðinn, Sólvallakirkjugarðinn og umhverfis íþróttavöllin í Reykjavík að svipast um eftir jurtum.  Lauf trjánna var fallið, en grasið var grænt. Bar mikið á rauðu reyniberjaklösunum í görðunum.  Við tjarnarbrúna voru útsprungnir fíflar og sóleyjar.  Ég fór að telja útsprungnu blómin og fann mér til undrunar um 40 blómgaðar jurtategundir á nefndum svæðum. 

 Þær voru þessar;

Brennisóley, skriðsóley, túnfífill, baldursbrá, gullbrá, krossfífill, skurfa, njóli, haugarfi, vegarfi, blóðarfi, hjartarfi, gleymérei, þrílit fjóla, akurtvítönn, varpasveifgras, vallarsveifgras, axhnoðapuntur, vallarfoxgras, háliðagras, hafrar, gulrófur, grænkál, hvítkál, morgunfrú, stjúpa, ljónsmunnur, lefkoj, dagstjarna, kvöldstjarna, dvergfíflar(bellis), gulltoppur, mörtulyklar, kornblóm einær og fjölær, blá og bleik, útlent músareyra, þorskamunnur, steinselja, útlendur þistill, prestafíflar, stjörnufíflar, flauelisblóm, rýgresi og stúdentanellika. Alls 43 tegundir, þar af tæpur helmingur íslenskar, hitt erlend garðblóm.

Af blómguðum villijurtum bar mest á túnfífli, varpasveifgrasi, krossfífli, sóley og njóla.  En í görðum var mest um dvergfífla og morgunfrú, ásamt talsverðu af dagstjörnu, kvöldstjörnu, ljónsmunna, lefkoj og kornblómum. Aðrar tegundir voru smávaxnar og minna um þær.  Er slíkt blómskrúð óvenjulegt mánuði fyrir jól.  Væri gaman að fá víðar að fregnir um haustblómgunina. Geta má þess að mildan vetur fyrir allmörgum árum var farið til berja í Norðfirði 5. desember.  Páll Þormar, sem þá átti heima á Norðfirði notaði sama dag nýútsprungna dvergfífla úr garði sínum, sem borðskraut. 

Flest blómin fölnuðu í vetur eftir frostnóttina 25.11. 

3. desember sá ég samt dvergfífla, stjúpur, Mörtulykla og krossfífil í blómi.

 

Kál og kartöflur þroskuðust fram eftir öllu hausti, langt fram yfir vernjulegan uppsprettutíma.  Voru góðir hvítkálshausar í görðum fram í byrjun desember.  Gras hefur haldist grænt í rót í allan vetur í Reykjavík og utan bæjarins þar sem sina er.

 

6. febrúar 1946 byrjaði vorlilja að blómgast í garði Christians Zimsens, Hávallagötu 31, Reykjavík.  Krókusar blómguðust í garði hans 10. mars og vetrargosi 16. mars.  Við Atvinnudeild Háskólans, sem er mjög áveðra, blómguðust fyrstu krókusarnir 12. mars og  verið í blómi síðan.

Lóuhópur sást innan við bæinn 31. mars.  Þrestir sungu mikið í mars.  Hafa   verið hér í allan vetur í görðunum.

Fyrsta grænmetið kom á markaðin í dag 10 apríl.  Það voru hreðkur frá Reykjum í Biskupstungum.  Veður er hlýtt og rigning.  Brum ribsrunna, heggs og reynis eru óðum að þrútna og litast græn.  Grasið grænkar í skjóli.  Smábrúskar af dagstjörnu, kvöldstjörnu, kornblómi og fl. Tegndum gægjast upp úr moldinni.

  

                                                            Ingólfur Davíðsson.

 

Eigið góðan dag.

 

Á morgun er hittingurinn, fermingarbörn 1944 á Ísafirði.

Á morgun hitti ég fermingarsystkini mín, og ætla að eyða með þeim yndislegum degi.  Og ég hlakka til.  Ég var nú aldrei neitt sérstök í mínum árgangi.  Slapp þó við einelti, en það voru margir rosalegir töffarar í árgangnum, enda hafa þeir margir orðið framarlega í þjóðfélaginu.  Það er alltaf sagt að það verði gæðingur úr göldnum fola.  En eftir því sem árin líða, þá einhvern veginn þykir okkur vænna hvort um annað, og það er lagt meiri rækt við þau sem á einhvern hátt urðu útundan.  Já þannig er það bara.  Fólki líður ekki vel með það að hafa útilokað einhvern, og það situr ekkert síður í þeim sem það gerðu, en þeim sem urðu fyrri því.  Þess vegna eru svona hittingar mikilvægir, og ekki minna mikilvægt að sem flestir mæti, og sérstaklega þeir sem urðu út undan allavega að þeirra mati.  Því þeir munu finna að þeir eru meðteknir með auknum þroska.  Það er líka mikilvægt að við leyfum mökum okkar að taka þátt, og vera í hópnum, að þeir séu velkomnir, rétt eins og hinir.  Í okkar hópi hef ég heyrt, að sumir makar séu jafnvel jafn spenntir að hitta félagana eins og skólasystkinið.  Það er gott, og þroskandi.  Því þegar við veljum okkur lífsförunaut, þá er það fyrir lífstíð, og engin ástæða til að hann komi ekki inn í svona hóp. 

Hér ætlum við að hittast kl. eitt á morgun.  Það er svo ekkert afráðið um framhaldið, nema við ætlum aðeins að rölta um þessa fallegu byggingu, sem sum okkar allavega eru fædd í.  Síðan annað hvort rölt um bæinn, eða fáum rútu, fer eftir veðri. Svo hittumst við hjá Óla Halldórs, og þiggjum góðar veitingar, og svo verður stefnan á besta matsölustað sem finnst, til Magga Hauks í Tjöruhúsið. 

Víu þetta verður gaman.

Veðrið er ennþá hlýtt og milt, og vonandi verður það svoleiðis á morgun.

En fjölskyldan mín frá El Salvador bauð okkur í mat í kvöld, vegna afmælisins.  Þau eru svo yndæl.  Svona í framhjá haldi, þá er dálítið vesen því þau fá ekki eitthvað svar frá El Salvador, og hafa þess vegna ekki fengið ríkisborgararétt.  En ástandið í El Salvador er rosalegt, mafían tröllríður öllu, dóttir Pablo og hennar maður lentu í því um daginn, að mafían kom heim til mannsins, sem ekur rútu, þeir báðu hann að aka sig á einhvern stað, þar var byssan tekinn upp, og öllu rænt af honum, veskinu, peningum, meira að segja giftingarhringnum, og honum sagt, að ef hann segði lögreglunni frá, myndu þeir koma aftur, og drepa börnin.  Þessi dóttir Pablo, var hér í heimsókn í fyrra.   Það er rosalegt áfall fyrir fólk að lenda svona í fjandans mafíunni.  Ég vildi óska að landið okkar væri opið fyrir fleiri þjóðum en Évrópu, því ég vildi reyna að koma þessari fjölskyldu hingað heim.  Svo hún þyrfti ekki að lifa í endalausum ótta við mafíuna.

En svona er þetta, okkar polísía er að hleypa bara inn í landið okkar fólki frá Evrópu, einnig mafíósum þaðan, því ekki má tékka á neinu, það má ekki móðga útlendingana sem hingað koma, hvað þá biðja um heilbrigðisvottorð. 

En nóg um það.

Það er alltaf góður matur hjá Isobel og Pablo, og hér er verið a kveðjast, Ásthildur kyssti alla, og var í essinu sínu.

Amma er þetta leiðinleg mynd? spurði Hanna Sól.  Nei en amma er samt með hjartað í buxunum, því þetta er svo hættulegt, að renna sér á handriðinu. 

Takk enn og aftur öll fyrir mig, og góða nótt.  Ég heiti því að vera duglegri við að heimsækja ykkur.  Þið eruð svo yndæl öll sömul.

Mína hjartans þökk - vinir og vandamenn.

Ég vil senda mínar innilegustu þakkir til allra þeirra sem höfu samband við mig í dag, hringdu, komu, og færðu mér góðar gjafir.  Ég er innilega hrærð yfir öllu þessu.  Og það var svo gaman að heyra í góðu fólki, vinum og vandamönnum.  Takk.  Fékk líka yndislegar gjafir, Nýja flíspeysu, sultu, nýjar heimaræktarðar karföflur, hvalkjöt, flotta skál, steinfisk, gjafabréf upp á andlitsnudd og dekur hjá Stúdíó Dan, köku, sem börnin hámuðu í sig, og svo margt og margt. Vá hvað ég er heppin manneskja að eiga allt þetta yndislega fólk að.  Og allar góðu kveðjurnar hér, hafa verið settar í orkusarpinn, geymdar til betri tíma. 

Prinsessa tilbúin til að fara á leikskólann.

Að leggja af stað.

Við erum með skemmtilegt Drekaævintýri í spilaranum á leiðinni, því að það heyrist ekki í útvarpinu í göngunum, og göngin eru jú Dreki sem þarf að aka í gegnum, svo drekaævintýri með söngvum er því alveg tilvalið.

Við ætluðum svo í sund eftir leikskólann, en þá hafði einhver óheppinn gröfukarl sett leiðsluna í sundur svo laugin var lokuð.  Þá var bara eftir að gefa öndunum.

En það er líka gaman.

Líka að fá að halda aðeins á unga.

Svo er hægt að renna sér í rennibrautinni.

VÍÍÍ Það er gaman.

Á leiðinni heim, fórum við aðeins í berjamó, við ætluðum nefnilega að elda góðan mat, og í eftirrétt átti að vera berjaskyr, en af því að við fengum ofsalega góða heimabakaða köku, þá verður skyrið borðað á morgun. 

Sjáiði bara litla prakkarann !!!

En eins og ég sagði fékk ég yndislegar heimsóknir líka í dag. 

Ömmustýri sem komu, og líka ömmustýri sem hringdu til að tala við ömmu sína.

Æ já ég er heppin manneskja, að eiga allan þennan fjársjóð, sem enginn getur tekið frá mér. 

Hér er fiskurinn sem ég fékk. 

Veðrið var fallegt en líka dulúðugt, eins og ég vil hafa það.  Spenna milli ljóss og skugga.

Birtan kyngimögnuð alveg. 

Þetta er ekki sjónhverfing, heldur einskonar regnbogi, þvílíkir litir. 

Takk fyrir mig allir vinir mínir og skyldfólk. Takk fyrir að gera þennan dag að einhverju mikilvægu og spennandi.  Ég vildi að ég gæti gefið fleirum þessa hljóðlátu hamingju sem fyllir mig.  Sent hana til þeirra sem eiga um sárt að binda, eða eru raunarmæddir.  Knús á ykkur öll þarna úti.

Og já ég var næstum búin að gleyma.

Þið fermingarsystkini mín, sem ætlið að koma á helginni.  Við erum komin yfir 40 stykki með mökum. 

Við ætlum að hittast við gamla sjúkrahúsið, Safnahúsið kl. eitt, og labba eitthvað, eða gera eitthvað saman, það er jafnvel verið að spá í rútuferð til Skálavíkur.  En ekki planað neitt.  Maturinn verður svo kl. 19.00 sjö í Tjöruhúsinu.  Tjöruhúsið er eitt af elstu húsum bæjarins, dálítið hrátt, og ekki alveg við hæfi galaklæðnaðar, þið skuluð því koma í þægilegum fötum.  En mikið hlakka ég til að sjá ykkur öll. 

TJöruhúsið, ég ætla að reyna að plata Magnús til að koma með nikkuna, og svo verður söngbók með í för, þannig að við tökum pottþétt lagið.  Og það er fjör... og það er fjör, og það er fjör á Ísafirði í TJöruhúsinu á laugardaginn.

Það verða líka pottþétt myndir hér. 

Daglegt líf i kúlu.

Já hér gengur allt sinn vana gang.

Litli töffarinn minn á leið frá leikskólanum.

Svo þarf að skoða heiminn.

En Hanna Sól fékk að vera með í að gera sultu, hún er svo rosadugleg, þau týndu rabbabara í gær, og sultuðu í dag, og við fengum stóra sultukrukku með heim í dag.

Þessi mynd er sett inn sérstaklega fyrir vin minn Jón Steinar.  Hann veit hvar þetta er, þ.e. ættaróðalið.

Við stelpurnar fórum svo í Hamraborg og fengum okkur ís, þegar við komum heim frá leikskólanum.  Hanna Sól fékk sér ís í formi, þessi valdi sinn líka af kostgæfni, og svo þurfti ég að veiða hana út úr búðinni með lægni  Það var svo margt að skoða og girnast, og alveg í hennar hæð sko.

Þetta er ekki tunglið heldur Sólin að brjótast fram.

Og Úlfur eldaði í kvöld með smá aðstoð frá afa, og það var Lasagna.  Rosalega gott.

Með hjálp frá Hönnu Sól auðvitað.

Og litla skottið fékk vínber úr garðskálanum, nammi namm.

Já maður þarf nú aðeins að spá í matinn ekki satt

Þarf ég að gera allt ?

Og ég segi bara góða nótt elskurnar.

Myndir undir svefninn.

Hér gengur allt sinn vanagang eins og venjulega.

Litla Evíta hefur ýmsa þröskulda yfir að fara  Og lætur sig ekki muna um, þessi elska

Cat on a hot thin roof, hehehe Brandi finnst gott að sitja ofan á bílnum mínum, sérstaklega þegar ég er nýkomin heim og vélin heit. 

Hanna Sól á leið með afa og ömmu í sund.

Bara svona að minna á lognið og góða veðrið á ísó.

Við höfum auðvitað okkar eigið mjólkursamlag.  Og hér hefur ýmis frumkvöðlastarfssemi farið fram.  Vonandi fáum við að njóta áfram mjólkursamlags Ísfirðinga um ókomin ár.

Gamli bærinn okkar "kínahverfið" svokallaða er einstakt í bæjarfélagi, og ég vona að yfirvöld, þ.e. þegar við fáum góða bæjarsstjórn sjái sóma sinn í að gera veg þess og vanda sem mestan. 

Smábátahöfnin í allri sinni dýrð, bráðum verða bátarnir teknir upp á land fyrir veturinn.

Ekki þessi samt, þar sem hann hefur hlutverki að gegna árið um kring.

En við fórum sum sé í sund á Suðureyri, og tókum með okkur brauð, svona til að gefa öndunum, sem eiga heima á tjörninni þar.

Þær voru samt ansi aðgangsharðar við litlar stubbur, svo þeim þótti nóg um hehehehe

Best að forða sér

Og stóra systir engu betri

En þá er gott að eiga afa, sem bjargar öllu við...

Og það var handagangur í öskjunni...

Og jafnvel var hægt að halda á unga.

Manni stendur nú samt ekki alveg á sama, jafnvel þótt að afi sé með manni sko !

Stóra systir samt ákveðnari.

Svo fórum við í sund. 

Hanna Sól syndir eins og selur, ótrúleg alveg þó hún sé bara fjögurra ára.

Og gaman í heita pottinum líka.

Og litla skottið alveg tilbúin á laugarbakkanum, eins gott að fylgjast vel með henni.

Og það þarf að huga að ýmsu.

ef þið haldið að það séu ekki myndarlegir menn í lauginni á Suðureyri, þá er það einfaldlega rangt, hér er Andrew frá Þýskalandi, Jói frá Suðureyri og Elli frá Ísafirði, allir flottir.

Svo var horft smávegis á sjónvarpið, fyrir kvöldmatinn.

Dúkkur þurfa líka að pissa sko.

Reyndar var himnagalleríið opið í kvöld eins og sjá má.

En ástæðan fyrir að ég set þetta svona seint inn, er auðvitað að ég var að horfa á góða spæjaramynd, og reyndar fyrr í kvöld horfði ég á Kurt Vallander hinn sænska, sem var þrusugóður. 

Svo ég segi bara góða nótt mín elskuleg, og takk innilega fyrir mig.

Eigum við að sætta okkur við svona meðferð á bræðrum okkar og systrum ?

Um daginn lagðist landið á hvolf yfir ungum manni sem var vísað fyrirvaralaust út landi, ég var alveg sammála því og gladdist yfir því hve fólk stóð vel saman.  En ég hef hvergi séð neinn ræða um annað tilfelli sem er að mínu mati svo mannfjandsamlegt að það er ótrúlegt að það fólk sem hæst gólaði yfir Frjálslynda flokknum og meintum útlendingafjandskap þeirra, virðast ekki hafa gert neitt til að gera landið lýðræðislegra og betra fyrir erlent fólk að setjast hér að:

 

Kom 17 ára –

sendur úr landi

23 ára_

Vísað úr landi því leyfi vantar _ Íslendingar þurfa að senda soninn til gamallar ömmu áFilippseyjum _ Hann hefur búið hjá foreldrum sínum í Þorlákshöfn í 5 ár Evu Erlendsdó[e-mail]Útlendingastofnun hefur úrskurðaðað Mark Cumara, 23 ára Þorlákshafnarbúi,þurfi að vera farinnaf landi brott um miðjan september.Móðir hans og uppeldisfaðireru bæði íslenskir ríkisborgarar oghafa búið á Íslandi síðasta áratug.Systir hans, amma hans og afi á Íslandieru líka íslenskir ríkisborgarar.Skiljum þetta ekkiMark er flakari hjá Frostfiski, ogþar vinnur öll fjölskyldan. „Hanner duglegur, vinnur vel, mætir alltafá réttum tíma og borgar sína skattaog sín lán. Nú á bara að senda hannút,“ segir Alexander Aksel Andrésson,pabbi Marks.„Við þekktum ekki reglurnar ogvorum ekki vöruð við því að allt í einu yrði hann ólöglegur heima hjásér.“ Alexander skilur ekki hversvegnavegna fjölskyldan fær ekkifrest. „Útlendingastofnun segirnei.“ Hann trúir því ekki að vísaeigi syninum úr landi, frá foreldrumsínum, heimili og vinnustað,þar sem allt hefur verið í góðu lagiárum saman. „Hann á bara einagamla ömmu á Filippseyjum,hvernig á hann að lifa þar? Mammahans fékk ríkisborgararétt 2006 enhann ekki, en okkur datt samt ekkií hug að hann ætti bara að fara frálandinu. Ofan á önnur vandræði ernú verið að útvega Mark nýtt vegabréfmeð mikilli fyrirhöfn. Súvinna fer í gegnum Noreg, því Filippseyjareru ekki með sendiráðhér á landi. Við höfum hvorki flugmiðané vegabréf ennþá og vildumhelst fá frest og hjálp við að geraMark löglegan í landinu, því hanner ekkert minni Íslendingur envið,“ segir Alexander. Útlendingastofnunsegir foreldra bera ábyrgðá því að börn hafi dvalarleyfi þar tilþau eru lögráða og eftir það beriþau ábyrgðina sjálf. Stofnunin getiekki tekið það að sér. Lög kveði áum að útlendingur í ólögmætridvöl fari úr landi. Mál Marks erekki í brottvísunarferli, en engu aðsíður er honum gert að hverfa úrlandi fyrir 16. sept. Hann bað umlengri frest en fékk ekki. Sækja þarfskriflega um frest og tilgreinaástæður.

Ég verð að segja það alveg eins og er að ég skil ekki þetta sjónarmið, og ég skil ekki af hverju íslensk stjórnvöld gera ekki stjórnsýsluúttekt á starfsfólki í útlendingastofu.  Því þar er fólk með einhver annarleg sjónarmið, sem ekki standast almennar viðmiðanir okkar íslendinga.

Á sama tíma erum við að hleypa inn í landið allskonar vafasömum einstaklingum, sem ekki má biðja um sakarvottorð, mafíósa, og rumparalýð, sem kemur hingað í þeim tilgangi einum að ná til sín fjármunum á óheiðarlegan hátt. 

Og svo erum við að senda út þekktan barnaníðing, í biblíuskóla, inn á heimili fólks með börn. 

Ég verð að segja að það er eitthvað heilmikið brenglað hjá okkur heilbrigðisgenið.  Hvað erum við eiginlega að  hugsa, að leyfa þessa mismunum á fólki.

Þarna er á ferðinni drengur, sem er orðin íslendingur, hefur verið hér í 6 ár, talar væntanlega reiprennandi íslensku, og er orðin íslenskum háttum vanur.  Og við ætlum að skutla honum burtu, aðskilja fjölskyldu og vini, og burtu bara með hann.  Ég á ekki orð.  Ég vil biðja þá sem tóku upp málstaðin fyrir unga manninn um daginn, Ramses að koma nú með mér og hafa hátt um þennan brottrekstur.

Við viljum að fólk sem hingað kemur til að setjast hér að, til að vera hér, fái að gera það í friði fyir einhverjum aðilum, sem eru búnir að skipta þjóðfélaginu niður í æskilega og áæskilega íslendinga. 

Og ég skora á stjórnvöld að skoða hvaða meðferð fólk fær sem hingað kemur, og hvernig búið er að þeim einstaklingum sem hér vilja dvelja og vinna.  Það er ansi margt gruggugt í því vatni, eins og sá ágæti Geir H. sagði einhverntíman svo smekklega um Frjálslynda flokkinn og fólkið í honum.  Ætli Geir ætti ekki að skoða gruggið í eigin bakgarði, og hann má alveg hafa frúna útumalltþeytandi með sér í þeirri gruggskoðun.  Og hana nú!

Daglegt líf.

Stóra litla stelpan mín er rosalega kúl.  Það byrjaði með því að Úlfur fór í stelpuafmælið, og þurfti auðvitað að greiða lubbann, hann greiddi allt hárið út í aðra hliðina, til að vera kúl hehehe... síðan er Hanna Sól afar upptekin af því að vera kúl. 

Amma er ég ekki kúl?  Og svo dettur hárið alltaf niður, en það er jafnóðum greitt upp aftur.  enda burstin ávalt við hendina.

Hún virðist vera alveg saklaus og hættulaus hehehe... en það er bara á yfirborðinu.  Hún er mjög fundvís á allt sem ekki má.   Annars er hún búin að vera rosalega dugleg í morgun, tvisvar búin að pissa í koppinn. 

Það er nefnilega frí í leikskólanum, starfsdagur hjá fóstrunum.  En Ásthildur hefur verið dugleg við að leika sér að byggja lestarteina. 

Meðan stóra systir nýtur þess að vera bara heima í fríi.

Já hér er hún að fá sér hárnæringu.  En bara alls staðar annarsstaðar en í hárið  Reyndar tók Hanna Sól þessa mynd.

Í hádeginu var svo lagt á ráðin um að fanga bófa.  Það á að grafa holu, og láta þá detta ofan í.  Svo er spurning hvort eigi að setja þá í poka, en allavega á að færa löggunni þá. 

En dagurinn er annars góður, það er sólarlaust en mjög hlýtt og notalegt.  Eigið góðan dag.

Klukk!!!

Klukk númer tvö

Klukkuð af Margréti Hafsteins.  Nú þarf ég að leggja höfuð í bleyti og finna út eitthvað um sjálfa mig, sem ég hef ekki spáð mikið í undanfarið.  Hef reyndar mjög einfaldan smekk.

Fjögur störf sem ég hef unnið um Ævina

Vann í frystihúsi sem unglingur. 

Líka í Apoteki, og fattaði að það er alveg rétt sem fólk segir um að læknar skrifa illa, að minnsta kosti lyfseðla.

Vann um tíma við að breiða út á steina saltfisk, þegar ég var barn.

Síðan hef ég unnið við garðyrkjustörf eða í tæp 30 ár.

Fjórar Bíómyndir sem ég held upp á

Nynd sem ég gleymi seint It´s a mad mad mad world. Út af Terry Thomas ógleymanlegur í þeirri mynd, blessuð sé minning hans.

Silent movie

Mamma Mía

Three men and að baby.

Fjórir staðir sem ég hef búið á

Ísafirði,

Reykjavík, stuttan tíma

Glasgow 2 ár.

Vimmerby einn vetur.

Fjórir sjónvarpsþættir sem mér líkarInspector FrostColumboÞættir eftir Agötu ChristieSherlock Holmes.

Fjórir staðir sem ég hef heimsótt í fríium

Mexico

Guatemala

Belize

New Orleans.

Fjórar síður sem ég skoða daglega fyrir utan blogg

BB

Skutull

 

Mbl

Málefnin.com

Fernt sem ég held upp á matarkyns

Lambakjö

Melónu

Harðfisk

Hrefnukjöt

Fjórar bækur sem ég hef lesið oft

Harrý Potter

Agötu Christie

Garðblómabókin

Íslensk flóra.

Fjórir bloggara sem ég klukka

Elísabetu “Liso”

Icekeiko

Antoniu

Helgumagg.