Mín elskuleg... Þannig er það bara.

Ég er algjörlega að krepera á vinnu, en vildi bara senda ykkur link á viðtal sem amerískur háskólaprófessor tók.  Hann er hér að skanna Vestfirði og ræða við það sem hann segir áhugavert fólk.  Með honum í för er ísfirðingurinn Ágúst Atlason, ljósmyndari og alltmúlígmann.  Þeir kynntust einmitt í gegnum ljósmyndir, sem þeir báðir hafa mikinn áhuga á.  En við áttum góða stund saman og út úr því kom þetta viðtal.  Og það verður framhald á því, hann hefur fengið styrk til að safna upplýsingum um fólk og líf á Vestfjörðum.  Það verða a.m.k. fjögur viðtöl við hvern og einn af hans viðmælendum.  Þannig er það bara.

En elskurnar mínar hér er slóðin;  http://www.focuswestfjords.com/people/asthildur_thordardottir/

Vona að þið hafið gaman af þessu.  Knús á línuna og munið að brosa og vera góð við hvort annað.  Það skiptir óendanlega miklu máli, sérstaklega núna þegar margir hafa það skítt, og þurfa virkilega á upplyftingu og samhug að halda.  Við hér fyrir vestan þekkjum það mjög vel frá okkar hræðilegu reynslu frá Flateyri og Súðavík, hvað samhugur skilar sér út um allt.  Þannig er það bara. 

Ýmislegt......... Eigið góðan dag.

Elskuleg mín þið verðir eiginlega að afsaka mig hve ég hef lítið verið við, en það er brjálaður tími hjá mér.  Ég er að opna garðplöntustöðina, þar að auki með þessa sjö flottu stráka í vinnu fyrir bæinn, og þarf að koma þeim af stað í vinnu.  Þeir hafa verið aldeilis flottir og duglegir þó þeir séu bara sextán og sautján.  Ég er allavega rosalega ánægð með þá alla.

En ég ætla að setja inn nokkrar myndir, og þarf svo að fara aftur út að vinna.  En ég lofa að heimsækja ykkur og hafa samband fljótlega.  Þið eruð frábær öll sem eitt.

Þessi er spes fyrir Hrönn.

Garðurinn minn skartar sínum fegurstu vorblómum í dag.  Þarna eru prímúlur og animónur.

Fyllta Hepatícan mín, sem ég var lengi að finna.  Skógarblámi.

Gula geitabjallan.

Lyklarnir eru fallegir og flestir snemmblómstrandi og gefa lit í garðinn snemma vors. Taka við af krókusunum og páskaliljunum og öllum litlu laukunum sem gefa okkur lit á vorin.

En það er allt að verða klárt fyrir sölu.

Grænmeti og krydd í röðum.  Það er mikil ásókn í krydd og grænmeti í ár.

Hér eru plöntur á ölllum stigum, frá græðlingum upp í fullskapaðar plöntur tilbúnar í sölu.

Maður gefur sér samt smátíma til að fara í himnagallerískoðun.

ég held að Ísland sé einstakt í himnagalleríi vegna hreinleikans.

Litlu skotturnar mínar eru farnar í heimsókn til pabba síns og fjölskyldu.  Þau ætluðu í Þórsmerkurferð, svo þær eiga aldeilis ævintýri í vændum.

Beðið eftir að komast út á flugvöll, þær eru spenntar og alvarlegar.

Og svo er komið að því, loksins farið inn á flugvöll.

Flugkappar, Matthildur tengdadóttir mín kom með, til að hjálpa mér að finna einhvern til að bera ábyrgð á Ásthildi, hún er of ung til að senda hana eina.

Hér erum við komnar inn á flugvöll.

En það voru fleiri, Ólöf Dagmar var að fara suður í leikhús til að sjá Söngvaseið. 

Beðið eftir flugvélinni.

Ú hvað amma saknar þeirra.

Matta tók þessar tvær myndir, ég kann ekkert að taka myndir sagði hún.  Allt í lagi sagði ég, myndavélin sér alveg um gæðin hehehehe...

Þessi ungi maður tók svo ábyrgð á stelpunum, það var gott.

ég held við nánari skoðun að Lóa sé einhver óreiðupési.  Hún hvarf um daginn í tvo heila daga, án þess að gefa skýringu á framferði sínu.  Annað hvort var hún að fara á veiðar, vegna þess að sennilega er netið hennar ekki vel staðsett við gluggan, því það eru ekki margar flugur sem eiga leið um eldhúsgluggann minn, (hún hefði mátt skoða það í upphafi)  eða hún var bara að dandalast út og suður.  Allavega kom hún svo aftur, en vefurinn er eitthvað brenglaður ég er næstum viss um að hún hefur verið drukkinn þegar hun óf hann.  Ég hef allavega séð betur gerða vefi en þennan.

Í gær rigndi heil ósköp en svo kom sólin fram annað slagið.  Furðulegt veður.

Pernilla ennþá falleg.

Sópurinn flottu líka

Úlfur tók að sér að grilla í gær.  Reyndar útbjó ég steikina og kryddaði.  Ég var með rifjastein sem ég setti paprikkuost inní.  Það var mjög gott.

Við enduðum svo daginn með að fara á íþróttasýningu.  Knattspyrnufélagið Hörður er 90 ára á þessu sumri.  Það voru tvö íþróttafélög hér Hörður og Vestri, ég held að þau séu bæði starfandi ennþá, vestri er meira í sundíþróttum, en Hörður þróaðist út í aðrar íþróttir eins og júdó, glímu Tai Kwon Do handbolta og fleira.

Þetta var bara hin besta skemmtun.

Strákarnir í Tai Kwon Do æfðu sjálfir upp sýningu, þar sem þjálfarinn var farinn suður.  Þeir gerðu fína hluti þarna alveg sjálfir.

Þetta er eins og með strákana mína í vinnunni, treystu ungviðinu til að gera hlutina, og þeir standa undir því.  traust skiptir miklu máli.  Og þau eru bæði klár og meðvituð ef við leyfum þeim að vera það.

Flott sýning strákar mínir.

Þeir voru eldri júdódrengirnir.

Úbbs jafnvægið er gulls ígildi.

Þær eru góðar sjálfsvarnaríþróttir þessar asísku bardagaaðferðir.

Talandi um jafnvægi

Þeir voru ekki háir í loftinu yngstu keppendurnir í Þrastarglímunni, sem fór fram þarna í gærkvöldi.

Og þessar stelpur eru íslandsmeistarar númer eitt og tvö í glímu kvenna, ekkert minna en það, enda voru þær þrælliðugar.  Reyndar var þriðja stúlkan þarna með, en allar tróna þær á toppnum.

En alltaf þarf einhver að vinna. 

aðalljósmyndari bæjarins Halldór Sveinbjarnarson hér að sýna einum ungum liðsmanni myndir. 

En ég verð að þjóta upp á lóð, það er margt sem þarf að gera, ég lofa að vera duglegri við að heimsækja ykkur um leið og þessi törn er búin.

Eigið góðan dag.  Hér er sól og gott veður, og því líklegt að margir kíki við.  reyndar er ég frekar óhress með fyrirtæki sem heitir Valitor og er á vegum Landsbankans.  Ég pantaði hjá þeim gemsaposa fyrir tíu dögum, bæði með tölvupósti og hringdi líka, þeir sögðu mér að allt væri í lagi og þeir myndu senda þetta strax.  Þegar ekkert bólaði á henni á föstudaginn, hringdi ég aftur og spurðist fyrir. Jú sagði maðurinn hún var send í gær, ég fór svo niður á pósthús og spurðist fyrir, nei ekkert slíkt var þar.  Þær flettu svo upp fyrir mig bókuninni, og hvað með það, þeir höfðu þá farið með hana í póstinn EFTIR símtalið við mig á föstudeginum, svo ég fæ hana ekki fyrr en næsta þriðjudag.  Ég er ekki hress með svona þjónustu.  Og að ljúga að manni í ofanálag er ekki til fyrirmyndar.  Svo þið starfsfólk Valitor þið ættuð að skammast ykkar.  Það er ótrúlega mikil vinna að þurfa að fylla út visanótu með öllum tölum og upplýsingum, miðað við að renna kortinu gegnum posavél.  Mér finnst reyndar að í stað þess að ljúga svona, hefðuð þið átt að viðurkenna mistökin og bjóða mér einhverja dúsu í staðinn.  En ég segi bara skammist þið ykkar fyrir lélega þjónustu.

 

Komnar heim.... og áfram skal halda.

Jæja þá vorum við útskrifaðar i morgunn ömmgurnar.  Sú stutta vaknaði á sínum tíma kl. 7 í morgun og bað um brauð með osti.  Svo horfði hún á sjónvarp og púslaði saman tveimur púslum, á stofugangi voru læknarnir svo ánægðir með hana að við fengum að fara heim. 

En það er dálítið spennandi að gerast fyrir utan eldhúsgluggann hjá okkur, þessi kónguló hefur ofið sinn vef beint þar fyrir utan og við getum fylgst með henni á sínum ferli. 

Líf Lóu Kóngulóar hehehehe....

Hér eru þessi tvö með blóm og rjóma.

En litla skottið var bara lasinn.

Hún var samt orðin bara ansi hress á sunnudagskvöldið.

Svo afi fór með hana á leikskólann á mánudagsmorguninn.

Brandi finnst mjög notalegt að láta Hönnu Sól dúlla við sig á morgnana.

En svo hringdu þær frá leikskólanum og sögðu að þeim litist ekkert á Ásthildi litlu svo ég fór með hana á sjúkrahúsið, og læknirinn sagði að það væri best að leggja hana inn og fylgjast með henni.

Á Sjúkrahúsinu á Ísafirði eru allir algjörlega frábærir, þau voru svo góð við okkur, og það var notalegt að dvelja þarna.  Og það var vel passað upp á að Ásthildur drykki og reyndi allavega að borða. 

Matta og Ingi komu í heimsókn og Matta hafði hugsun á að kaupa orkudrykk, sem ég gaf henni í pela.  Og hún hresstist ótrúlega fljótt.

Hér er mín farin að pússla.

Svo var hægt að horfa á sjónvarpið.

Og afi kom í heimsókn líka.

Hér er heimilislegt og notalegt, blóm á borðum og fallega útsaumuð listaverk á veggjum.

en mín vildi bara fara á leikskólann sinn.  Og hún var heppinn, þau voru einmitt að undirbúa ferð í sveitina til að skoða lömbin.

Fóstrurnar á kafi að undirbúa gönguferðina, því bóndabærinn er jú í göngufæri við leikskólann, eða upp í Hraun til Hjálmars bónda.

Og hin börnin fögnuðu litlu skottunni minni.

Þetta ævintýri endaði vel.  Og veðrið er gott.  Nú þarf ég að drífa mig út að gera eitthvað af viti.  En mikið er ég glöð yfir að allt fór vel.  Og innilega takk fyrir okkur starfsfólk sjúkrahússins á Ísafirði.  Þið eruð frábær öll sem eitt.

 

Nú eru jólin.... eða þannig.

Barninu batnað, net og sjónvarp komið í lag.  Mikið er netið og sjónvarpið annars miklir tímaþjófar!!!

Meðan þetta allt lá niðri, átti ég góðan tíma fyrir sjálfa mig og manninn minn og alla hehehehe...... En það er með netið eins og annað, þegar maður hefur einusinni komist á bragðið er erfitt að fara til baka í gamla farið. Lesa bækur, leggja kapal, ráða krossgátur, eða ennþá aftar, stoppa í sokka, baka kökur, sauma föt á börnin, jafnvel upp úr öðrum fötum, sauma sængur- og koddaver, svo ég tali ekki um jólafötin... eða lengar aftur, þegar ég keypti mér sníðablöðin og saumaði kjólana mína sjálf, eða tískufötin sem maður fór í á böllinn.  Þetta á að vera ball, en ekki böllur

Ég held að svona eftir á hafi ég aldrei fallið alveg inn í hópinn, enda dreymdi mig oft sem ungling að ég stóð í biðröð, nema á komst aldrei inn í biðröðina heldur stóð alltaf fyrir utan hana, langaði inn en komst ekki.  Svoleiðis var nú það.  Samt var ég ánægður unglingur, lék mér með Hildu, Klöru og Dísu vinkonum upp í hlíð eða öðrum börnum í nágrenninu í allskona leikjum.  Skorti aldrei neitt.

En svo má ég til með að koma með nokkrar myndir.

Þessi var tekinn eina nóttina um miðnæturbil, sjá má litadýrðina, þegar sólin litar skýin.

Og sumir voða duglegir að bjarga sér, með að smyrja brauðið sitt sjálfir

Skógarprinsessan, sem vill helst hvergi vera annarstaðar en innan um gróðurinn.

Eða dugnaðarforkurinn sem aldrei fellur verk úr hendi

En Júlli minn kom með þetta líka fína hvaðhöfuð sem minn elskulegi ákvað að setja á áberandi stað í lóðinni.

Engin smásmíð þar á ferð og börnin fylgjast grannt með.

En hann hafði líka komið með skíði af hval fyrir nokkrum árum og nú skyldi hann líka gerður sýnilegri.

Þetta er nú eiginlega orðið hvalasafn

Börnin njóta sín í kúlunni.

Og þau fengu að kaupa sér sykurpúða, ætluðu að nota tækifærið þegar var grillað síðast, en það þarf nefnilega meira bál heheheh... svo kvöldið eftir fengu þau leyfi til að fara með Júlla mínum upp í Bárulund sem er svæði sem við systkinin höfum til gróðursetningar til minningar um móður okkar, og kveikja smábál og grilla.  Þess vegna er litla dýrið svona golsótt.

Þau eru orðin hálfgerð útileguhross, ekkert bannað nema að fara niður á götu

Þið kannist orðið við þetta veðurfar á Ísafirði.

En svo veiktist litla skottið, og varð mikið veik, ég hringdi í doktor og hann kannaðist strax við þetta og sagði mér að það væri að ganga, og tæki minnsta kosti tvo sólarhringa.  Og jamm.... nú þegar tvær andvökunætur með tilheyrandi syfju og þreytu, en mér er ekki vorkunn heldur þessu litla blómi sem stóð sig þvílíkt frábærlega.

Þessi skotta samt í góðum málum.

Álfar og börn heyra vel saman.

Líka börn og blóm og börn blóm og vatn.

Stundum þarf plástur, sérstaklega ef litla systir er veik og fær of mikla athygli, þá þarf að grípa til ýmissa ráðstafana

Þá er gott að til sé nóg af prinessuplástrum.

Og litadýrðin er söm við sig.

Og svo var það skírnin.  Ekki þessi litli gaur.  Hann kom bara til að fylgjast með.

Það var nefnilega prinsessan sem var skírð síðasta laugardag.

En maður fylgist nú með... til að vita hvort þetta sé örugglega óhætt!!

Jú ætli þetta sé nú ekki alveg allt í lagi.  Sérlega þegar presturinn er afi manns.

Og Júlíana mín svo stolt systir að halda á þeirri litlu undir skírn.

Falleg einföld athöfn, þar sem ættingjar og vinir sungu sálmin eina um blessað barn.

Jamm þetta verður í lagi, allt í lagi að snúa sér að öðru.

Stolta fjölskyldan mín

Ekki margar nýju ára stelpur sem fá þann trúnað að fá að halda litlu systur undir skírn.  En svona eru Tinna og Skafti, perlur

Og stolt langamma sem fékk loksins nafnið sitt endurnýjað.  Ef þið skoðið augun í henni, þá getið þið séð stolt en fyrst og fremst hve hrærð hún er þessi yndislega manneskja og litla skottið á eftir að bera nafnið hennar áfram, ég veit hve hamingjusamt það er.

Hér eru svo yndislegu tengdadæturnar mínar og nýjustu barnabörnin, ég er svo stolt og ánægð með þau öll sömul, hvert og eitt, blóðtengt eða ekki. Það bara skiptir ekki máli.  En að heyra þau kalla amma með trúnaði barnsins og trausti þess að þau vita að ég elska þau öll.  Það er málið.

en við litla fjölskyldan í kúlunni, ákváðum að hafa pizzukvöld.

Og þar sem við höfum jafn ólíkan smekk og Sævar Karl, þá fékk hver sína pizzu, eða þannig, Úlfur og afi hafa sama smekk á pizzum.

Og hver og einn fékk að gera sína pizzu sjálfur, nema Úlfur gerði eina fyrir sig og afa.

Og það var skreytt og unnið.

Hanna Sól gerði sína alveg sjálf.

Og svo auðvitað Úlfur.

Lögð lokahönd á verkið.

Þið fáið ekki svona pizzur hjá Dominós.

Og ekki einusinni í Hamraborg þau þeir séu náttúrulega flottastir fyrir utan kúluna

En knús á ykkur öll og þið eruð orðin partur af mínu lífi, þannig er það bara.  Knús á ykkur öll.

Netleysi og veikindi.

Ég hef ekki verið mikið við undanfarna daga.  Netið datt út hjá mér á miðvikudaginn, routerinn fékk á sig rafmagnshnykk og bilaði við það.  Þar með datt líka út sjónvarpið, þetta er bagalegt því það er svo, að sjónvarpið er besta barnapían á morgnana áður en stelpurnar fara á leikskólann og á helgarmorgnum.

En verra er þó fyrir mig persónulega að missa tölvuna, því ég get ekki verið í sambandi við ykkur mín ágætu.

Vonandi kemst þetta samt í lag fljótlega, það eru líka margar góðar myndir óbirtar.  Ég var í skírn á laugardaginn, þar sem var verið að skíra minnstu prinsessuna hún hefur nú formlega fengið nafnið Sólveig Hulda, svo falleg og fíngerð. 

En minnsta skottið á mínu heimili Ásthildur Cesil hefur verið veik, hún byrjaði að gubba á föstudagsmorgun áður en hún fór á leikskólann, og síðan hefur hún verið viðþolslaus, með uppköst og niðurgang, og engu komið niður, það kemur allt upp eða niður jafnharðan.  Samt hefur hún verið þolinmóð þetta litla skinn, mókað að mestu, en það hefur auðvitað ekki mátt víkja frá henni, svo það hefur verið álag á heimilið og sérstaklega ömmu sín. 

En hún var hress í morgun og fór í leikskólann.  Hanna Sól er aftur á mótin hin hressasta og Úlfurinn líka. 

Núna er vorrigning hér á vesturkjálkanum, og þá fer allt af stað að laufgast, liggur við að maður sjái trén laufgast.  En það er erfitt að vinna úti í svona bleytu. 

Ég hef stundum verið að hlusta á K.K á rás 1 á morgnana, það er rosalega notalegur þáttur og rólyndislegur.  K.K. er líka einstaklega ljúfur útvarpsmaður og góður kynnir á þeim lögum sem hann spilar.  Og ég hef uppgötvað svo ekki verður um villst  þvílíkt afrek RUV hefur sýnt hér áður og fyrr, þegar lítið var um stúdíó.  Á árunum 1940 - 50 og bæði fyrir og eftir reyndar voru hljóðritaðar íslenskar perlur sem annars hefðu orðið gleymskunni að bráð.  Perlur sem við njótum enn daginn í dag.  Það ber að þakka og minnast.  En það er oft svo að það góða sem maður gerir liggur í þögninni en það slæma er æpt á torgum.

Við eigum að snúa því við og gera einmitt eins og K.K.  Ræða um það jákvæða og góða, en minnka talið um það neikvæða.  Það á auðvitað ekki að þagga niður illvirki eða gleyma þjófnuðum og græðgi sem hafa komið okkur í þrot, né heldur ekki gleyma þeim sem ábyrgðina bera.

En ég held að heimurinn væri betri ef við gæfum okkur tíma til að minnast þess fallega og góða sem margir eru að gera.  Tala upp jákvæðnina og kærleikann sem vissulega býr allstaðar, bara mismikið uppi á yfirborðinu.  Með því getum við einmitt dregið bjartsýnina og fegurðina upp á yfirborðið.   Og þegar ég tala um fegurð, er ég ekki að tala um falleg fés eða kroppa, heldur fegurðina sem býr í öllu sem lifir og andar.  Þann neista kærleika sem býr allstaðar, en þarf ef til vill hvatningu til að koma betur í ljós og blómstra.  Þetta getum við gert hvert og eitt okkar, og þannig lagt okkar af mörkum til að gera lífið betra og bjartara. 

Við eigum að vera djarfleg í fasi og horfa á fólkið í kring um okkur, brosa og hrósa, þannig verðum við hvert og eitt að litlum ljósperlum sem smátt og smátt litum umhverfi okkar með ljósari og fegurri litum. 

Ég sé stundum fólk sem horfir niður í gólfið og forðast að líta í kring um sig.  Þá hugsa ég um hve bágt þessi manneskja hljóti að eiga að loka sitt lífsins ljós af.  Mig langar til að taka utan um slíkt fólk og segja því að það eigi sinn tilverurétt alveg eins og allir hinir.  Þunglyndi og erfiðleikar er eitthvað sem enginn ræður við, en ég held samt að það sé hægt að gera þeim sem eiga við slíkt, léttara um vik, með brosi og hrósi, með því að láta þeim finnast að þau skipti máli.  Því þannig er það bara við skiptum öll óendanlega miklu máli.

En sem sagt elskurnar ég vona að ég komist í netsamband í dag, svo ég geti sett inn myndir fyrir ykkur.  Ég vil líka þakka þeim sem hafa haft samband þeim mörgu reyndar sem hafa komið og sagt mér að þeir lesi og skoði bloggið mitt daglega.  Ég fyllist þakklæti og jákvæðni við að heyra svoleiðis, ég er nefnilega eins og við öll, þurfum á að halda að vera metinn af því sem við gerum vel.  Það kemur tífallt til baka til þeirra sem þannig gera, þannig hljómar lögmálið.

Knús á ykkur öll þangað til ég kemst inn næst.

Prinsessumynd og annað skemmtilegt.

Ég fór í hádeginu og heimsótti mæðgurnar.  Prinsessan er dásamlega fallegt barn, fíngerð en samt svo stinn.  Hún heldur meira að segja höfði og reynir að setjast upp.  Geri aðrir betur.

Hér er verið að koma sér á ról og í leikskólann.

Amma taktu mynd af blómunum!!!

Hér er svo prinsessan mín þessi yngsta. 

Það er dálítið erfitt að opna augun í birtunni, en mamma hennar sagði að hún hefði legið lengi í morgun og skoðað allt í kring um sig.

Stoltur móðurafi.  Þau eru fullkomið kraftaverk þessi litlu kríli.

Hér eru grallaraspóarnir sem eru að hjálpa mér í skrúðgörðum bæjarins þessa dagana.  Þeir eru alveg ágætir, og kurteisir og áhugasamir .... ennþá. 

Ásthildur og Óðinn Freyr hann er voða montinn af litlu systur sinni.

Amma viltu taka aðra mynd af fallegu blómunum okkar.

Má ég kynna ykkur fyrir Pernille, hún er stammrós og skartar núna sínu fegursta.  Sannkölluð fegurðardýs.

Hér kennir ýmissa grasa ekki satt!!!

Og meðan stóra systir gerir sér dælt við blómin, vill þessi helst moka.

Það er sólskyn núna dag eftir dag, og snjóinn tekur hratt upp.

Haginn fer nú samt ekki að grænka fyrr en hann rignir.

Kátir kúlukrakkar.

Og feðgarnir að skoða fiskana í tjörninni.

Þau eru samt mest úti, þegar sólin skín þá liggur við að vera of heitt í garðskálanum.

Það var grillað í kvöld og svo fengu börnin að grilla sykurpúða, eða hvað þetta kallast.  En það er af því að það er frí á morgun.

En sem sagt ég er að kafna úr vinnu og orkan er enginn.  Þess vegna er ég lítið við þessa dagana, en ég lofa að vera duglegri þegar törninni líkur elskuleg mín. 

Eigið gott kvöld og dreymi ykkur vel. Munið að allt það jákvæða sem við leggjum inn í samfélagið kemur tífallt til baka, og það skiptir okkur öll miklu máli.  Það er enginn kvóti á kærleika né bros, og ekki heldur hrós eða kærleiksrík orð til hvers annars.  Það er allt ekki bara frítt, heldur fær maður borgað með sér, tífallt.  Knús á ykkur öll. 

Lítil kúluprinsessa fædd.

Fékk litla prinsessu í nótt.  Hún var 15 merkur og 52 cm.  Ég er auðvitað í skýjunum og ætla að kíkja á hana eins fljótt og auðið er.  Verð náttúrulega að taka myndavélina með.  Innilega til hamingju með litlu dótturina Tinna mín og Skafti.  Knús á ykkur, og alla bloggvini mína líka.

En ég er rosalega upptekinn þessa dagana, svo ég hef eiginlega engan tíma aflögu.   En það lagast.  Knús og ekki gleyma mér.

Ýmislegt, börnin í kúlunni, Tai Kwon Do og ýmislegt annað.

Ég er að hlusta á eldhúsdagsumræðurnar, meðan ég skoða myndir dagsins.  Og ég verð að segja að þau í Borgarahreyfingunni tala mannamál, og ég segi bara Guði sé lof fyrir að þau komust á þing, því þau þora bara að segja hlutina eins og þeir eru.  Þau eru mátulega naív til að segja bara hlutina eins og þeir eru.  Megi þau halda því áfram.  Þekkjandi Birgittu ágætlega gegnum hennar skrif og Katrínu Snæhólm gegnum Málefnin mörg ár, þá tel ég það nokkuð víst að þau muni halda sínu striki.

 En ég ætla að setja inn myndir af börnunum mínum og beltaprófi Úlfsins.

Djús og rabbabari er ágætis blanda.

Svo er líka bara ágætt með tannkremið, það er sko vel kryddað

Regnskógurinn!!! Nei kúlan og mansjúríu runnabóndarósirnar!!!

Og héðan í frá til haustsins borðum við allan mat í garðskálanum, grillaðan eða ekki.

Stubbaknús

Stóra snúllan okkar

Já nú verður borðar frammi í garðskála til hausts, sumarsins notið í botn, og afi gamli verður auðvitað með okkur eins og alltaf.

Skál bróðir skál!!

Og svo eru börnin auðvitað máluð.  Eða þau máluðu sig sjálf.  Reyndar held ég að þessi barnamálning hafi byrjað hér á Seljalandsdag á Skíðaviku.

Já hér er sól og snjórinn fer verulega hratt.

Set þessa inn bara af því að hún er svo sannarlega á hreyfingu.

Já nú fer tími barnanna í hönd, og heimsóknir þeirra í kúluna.

Hér tókst afa að smella af mynd af ömmu og krúttinu alveg óvænt.

Við erum búin að komast að því að Ásthildur Cesil kann að skrúfa tappa af flösku, í þessu tilfelli munnangurslyf hehehehehe.... sem lenti á röngum stað.

Hér er Hanna Sól að teikna hús og mér sýnist það vera kúluhús... hvað annað.

Og litla skottið sýnir þessu mikinn áhuga

Ég er ekki viss um að litla skepnan mín verði ánægð með ömmu sína þegar hún kemst á táningaaldurinn með allar þessar skondnu myndir af henni.  En hún er bara svo frábær karakter, og einstök manneskja.

svo tók afi þessar myndir

Jamm svo getur maður málað varirnar......

Flotta stelpan mín.

Og svo er það Tai Kwon Do beltaprófið sem hófst í dag, var frestað.  Hér er meistarinn mættur.

Ungir áhugasamir nemendur tékka sig inn í beltaprófið.

Stubburinn líka.

Það var prófað í ýmsu, og svo var það spíkat, og þeir teygðu sig eins og þeir gátu hehehe... og svo sagði meistarinn brandara, og hélt þeim algjörlega í gíslingu lengi... svona rétt til að tékka á úthaldinu.  Allt með ráðum gert.  Þeir engdust sundur og saman, en héldu samt út.

Svo voru armbeygjur.

Hér eru þeir sem eru lengra komnir appelsínugulabeltið og gula beltið. 

Og öllum tókst þeim að standa sig, eftir umræður og umvandanir meistarans, og nú taka þeir heiðursskjölin sín og beltin.

Tai Kwon do er byggt á virðingu og jafnrétti, falleg hugsun og ég vona að þeir verði fleiri næsta vetur, því það er jafnvel svo að þessu verði hætt.  við skulum vona að svo verði ekki, en ég auglýsi hér með eftir manni sem getur tekið að sér að kenna þeim næsta vetur, því Hjalti sem hefur sinnt þessu og byggt upp hingað til er á förum i frekara nám.  Please ef þarna er einhver sem vill og kann og getur, að gefa sig fram. 

Já svo sannarlega má þetta ekki detta uppfyrir.

Hópurinn í heild með meistara sínum.

Innilega til hamingju allir, og ég vil sjá miklu fleiri næsta haust, og þá vil ég sjá fleiri stúlkur, það voru nokkrar að æfa, en einhverra hluta vegna voru þær ekki þarna í dag. Og ég get sagt ykkur að þegar ég var á mótinu í Keflavík fyrir ári síðan, þá voru fullt af mömmum og pöbbum að æfa með börnunum, það er nefnilega málið, að gera þessa íþrótt að fjöldkyldu íþrótt, því hún er góð fyrir líkaman og sálina, og mömmur og jafnvel ömmur geta farið af stað og tekið þátt.  Hugsið um þetta og við skulum ekki láta þessa flottu íþrótt detta uppfyrir. 

En knús á ykkur, og ég hef verið að hlusta á eldhúsdagsræðurnar meðan ég skrifaði þetta og ég verð að segja það að málarekstur Borgarahreyfingarnar hugnaðist mér best.  En líka talsmáti Vinstri grænna.  Í guðsbænum Samfylkingin hættið þessu ESB blaðri, það er ykkur til mikillar minnkunnar, því það er svo sannarlega ekki það sem við þurfum núna. Heldur að standa saman öll sem eitt, það er ekki leiðin til Evrópu. 

Svona hugleiðing um pólitík...

Ég er alltaf að pæla eitthvað.  Nú hef ég velt fyrir mér flokkunum og hvernig ég sé þá fyrir mér.

 

Tek það fram að þetta er eingöngu mínar pælingar miðað við það sem mér finnst hafa komið fram.

  

Samfylkingin.

 

Samfylkingin er svona 101 flokkur, ekki í góðu sambandi við landsbyggðina.  Og hann er svokallaður elítuflokkur.  Ég er ekki að dæma fólkið sem slíkt, en samt sem áður þá hefur þessi flokkur þróast í átt til Reykjavíkur og þess sem gerist þar og reyndar út í Evrópu. Flokkinn vantar jarðtengingu. Ég held að ef Margrét Frímanns og Rannveig Guðmundsdóttir hefðu verið í forsvar fyrir flokkinn, þá hefði hann verið meira jarðtengdur.  Þær komu úr grasótinni.. En með því að hleypa Ingibjörgu Sólrúnu í hæstu hæðir þar innanborðs var flokkurinn tekinn úr sambandi við alþýðu manna.  Össur er góður maður, en  hann er of fylgispakur við meirihlutan.  Hann er einfaldlega of góð persóna og manneskjulegur.  Með Árna Páli verður svo lokahnykkurinn lagður að 101 stöðunni, þá mun kvarnast úr flokknum verulega.  Því miður hefur Jóhanna valdið mér vonbrigðum, því hún hætti að hlusta á alþýðuna en fór að hlusta á fólkið sem stendur henni nær í pólitíkinni, eins og þetta Júróraus ber vitni um.

 

Vinstri græn.

Vinstri græn eru heiðarlegri í afstöðu sinni.  Þó ber flokkurinn vissulega afstöðu til öfgafeminista, sem fæla margan manninn frá því að styðja flokkinn.  Steingrímur er flottur og fínn maður, Ögmundur þó heilsteyptari.  En svo eru þarna konur eins og Sóley Tómasdóttir sem eru öfgarnar og fæla frá, þar var Kolbrún Halldórsdóttir líka.

Synd þegar fólk lendir í því feni að ofgera hlutina og þar með vinna á móti hugsjónum sínum.  Af þeim flokkum sem nú sitja á þingi treysti ég samt best Vinstri grænum til að halda utan um þau gildi sem ég vil leggja og voru stefna Frjálslynda flokksins.

 

Framsókn.

 

Framsóknarflokkurinn er spilltur og rotinn í gegn að mínu mati, enda stofnaður til að gera einmitt það, að vera lítill flokkur en hafa mikil völd miðað við stærð í skjóli oddaaðstöðu.  Spilling flokksins tók svo flugið þegar þeir náðu saman við Sjálfstæðisflokkinn, sem er jafnspilltur og þeir og úttekt á því sem þeir hafa gert síðastliðinn 20 ár mun koma fram í dagsljósið meira og meira, og jafnvel vekja undrun þeirra fylgismanna.  Hversu langt þeir voru tilbúnir til að ganga í að ljúga og svíkja landsmenn til að ná völdum og peningum. 

Og þó þeir hafi skiptu út forystunni, þá er það bara þannig að mínu mati var henni ekki skipt út, heldur laukarnir látnir taka við kyndlinum.  En bak við ráða sömu menn ennþá.

Þeir tveir bera ábyrgð á stöðu landsins i dag, og ótrúlegt að þeir skyldu ekki koma ver út úr kosningum, sýnir ræfilshátt þjóðarsálarinnar við að refsa þeim sem ekki standa sig.

 

 

Sjálfstæðisflokkur.

Sjálfstæðisflokkurinn er í raun og veru ekki stjórnmálaafl, heldur trúfélag.  Sértrúarflokkur sem hefur það eitt á stefnuskránni að halda völdum, og hygla sínu fólki.  Það er í raun og veru alveg stór furðulegt að alþýðufólk þessa lands þar með taldir öryrkjar skuli veita þessum aðiljum brautargengi í kosningum, því að það er morgunljóst að það hlutskipti lítilmagnans skiptir þá nákvæmlega engu máli.  Heldur er aðalatriðið að halda völdum til að geta haldið áfram að hygla auðjöfrunum sem borga í kosningasjóðina.  Því fyrr sem almenningur gerir sér grein fyrir þessu því betra.

Frjálslyndi flokkurinn.

Frjálslyndi flokkurinn kom fram til að breyta ákveðnum hlutum, fyrst og fremst óréttmætu kvótakerfi, en þeir tóku líka að lífeyrirréttindum og allskonar góðum málum sem brunnu á þjóðfélaginu.  Þeir voru hreinlega þaggaðir í hel af því að það eiga bara að vera ákveðnir fjórir flokkar innan kerfisins, og Frjálslyndi flokkurinn var ógn við það mat.  Þeim tókst samt sem áður að lifa í tíu ár, hinum meira og minna til ama og leiðinda.

 Lokst tókst þeim að hverfa af þingi, mest vegna innri deilna og ósættis, og óheiðarlegra manna sem komu inn í þeirra raðir mestmegnis til að breyta flokknum og gera hann að einhverju öðru.  Það er samt sem áður ekki útilokað að flokkurinn komist aftur upp úr lægðinni, sérstaklega af stjórnarflokkunum tekst ekki að koma skikki á fiskveiðistjórnunarkerfið, sem mikill meirihluti almennings er ósammála.

 

 

Borgarahreyfingin.

Borgarahreyfingin er nýtt afl, sem kemur ferskt inn og virðist ætla að ná því að breyta áherslum.  Vonandi allavega.  Þau koma inn með nýjar hugmyndir og nýja hugsun sem er gott mál.  Og viljan til að breyta þeim gamaldags fornaldar hugsunarhætti sem ríkt hefur á alþingi.  Málið er að ef Sjálfstæðisflokkurinn og Framsókn hefðu verið enn við völd í dag, hefðu þau einfaldlega verið kveðin í kútinn og ekkert heyrst frá þem meir.  En sem betur fer, þá ber núverandi stjórn gæfa til þess að leyfa fólki að huga og vera til.  Ég held að einmitt þess vegna munu þeir ná því að breyta og vekja upp nýja hugsun á Alþingi.  Og það er svo sannarlega tímabært.

Það er alveg komin tími á að brjóta upp þetta fjórflokkakerfi og koma á nýrri hugsun og fyrirkomulagi við stjórnun.  Það væri best fyrir okkur alþýðu manna að sem flestir flokkar væru á þingi og sem flestar raddir heyrðust.  Og ekki síður að við, þú  og ég, þyrðum að refsa okkar mönnum, og hygla þeim sem standa sig betur. 

 

Lýðræðið er brothætt og það er alveg sama hversu gott fólk raðast þar í innstu koppa, vald spillir og ef menn endalaust komast upp með sjálfselsku og vinargreiða, þá bara gerist það sem við horfum upp á í dag.  Það er því ekki við hæfi að heimta refsingu fyrrverandi stjórnarmanna, heldur ber okkur að líta í eigin barm og skoða hvort við sjálf höfum ekki brugðist í þeirri skyldu okkar að veita aðhald og halda okkar fólki á tánum, við að gera rétt og vera okkar liðsmenn, en ekki veita þeim leyfi til að nota sér aðstöðu sína til að þyggja fé eða hvað sem það má annars kalla sjálfum sér til framdráttar við að halda völdum.  En einmitt þess vegna er Island rotið eins og gamall hákarl, og það verður meiri þrautin að vinda ofan af þeirri löngu vitleysu, áður en við getum sagt með stolti að við séum þjóð án spillingar.

Karlakórar á ferð og lífið í kúlunni.

Já það er yndislegt veður hér núna dag eftir dag.  Ég að hamast við að koma sölunni í lag, og laga til í skrúðgörðum bæjarins.  Þar er af nógu að taka og dagurinn endist mér ekki alveg.  Á einhver kvóta???

Svona leit nú samt morgunin út í gær, það var nánast eins og austfjarðarþokana hefði fært sig vestur.

En svo þynntist hún út og hvarf fyrir sólinni.

Og enn er sól.

ég er svona stór!!!!!

Og meðan litla skottið klöngrast upp á allt, situr sú stóra og föndrar.

Þetta má ekki!! amma verður reið ef þú skemmir blómin....

Og þetta er prakkarastríðnisbrosið sem maður fær úr þeirri deildinni Og það þýðir ekkert að æsa sig eða gera neitt annað en að draga athyglina eitthvað annað.

Og föndrið gengur vel,  margar fallegar myndir sem hægt er að klippa út.

Og Brandur er búin að finna góðan stað til að leggja sig í hreina þvottinn af því að húsmóðirin hefur ekki gefið sér tíma til að brjóta hann saman og setja á sinn stað.

SKottið er þarna að moka.

Moka moka moka!!

Svona getur hún dundað sér lengi.

En í gær missti ég af Júrósvisjón því ég var að gera miklu skemmtilegra.  Ég fór sem sagt á tónleika með tveimu karlakórum, þ.s. Karlakórnum Erni og Karlakór Eyjafjarðar.  Þeir voru haldnir í kirkjunni og voru mjög góðir.  Síðan fórum við með rútum að Núpi í Dýrafirði þar sem við snæddum kvöldverð öll saman, og það var mikið sungið.

Karlakórinn Ernir syngur lög eftir Jón Múla og Jónas Árnasyni.

Stjórnandi, píanisti og nokkrir kórfélagar úr Karlakór Eyjafjarðar.

Eyjafjarðarkórinn ásamt stjórnanda, hún var skemmtileg og sagði brandara milli laga.

Síðan sungu þeir allir saman, það hljómaði vel, allar þessar fögru karlaraddir.

Eftir tónleikana var svo farið í tvær stórar rútur, áleiðis til Núps.

Það var gleði í mannskapnum.

þegar er farið á Núp er ekið gegnum göngin til Flateyrar, inn í þeim var gerður stór hellir, þar stoppa menn gjarnan og fá sér bjór og alla vega í gær tóku þeir lagið þarna inni, þar er þvílíkur hljómburður.

Lengst inn í fjallinu, erum við stödd.

Það þáðum við veitingar og ekki af verri endanum.

Lögreglan stóð á verði, vegna þess að því miður eru göngin bara einbreið á þessum kafla.  En mér sýndist lögreglumaðurinn bara njóta þess að hlusta.

Og svo var tekið lagið.

Stjórnendurnir hér og allir sungu saman.  Hljómurinn er rosalega flottur þarna inni.

Ég hélt mig auðvitað þar sem vínið var hehehe...

Þetta var rómó, kertaljós inn í berginu.  Ég er viss um að hulduverurnar hafa skemmt sér líka yfir öllum þessum söng og hlátri.

Þessir tveir norðlendingar komu svo yfir til okkar í rútuna, og sungu af list.

Og við skemmtum okkur vel, það er ekki hægt að segja annað.

Komin á Núp, og í kaupfélagið  Þar bókuðum við okkur í matinn og ég held að norðlengindarnir hafi gist þar.

Áhuginn leynir sér ekki, og auðvitað er það Júróvisjón sem dregur athyglina að sér.

Óhætt að segja að þar sé engin aldursgreining á ferðinni.  En okkar fólk stóð sig vel og við urðum í öðru sæti eins og allir vita.  Og ég segi bara til Hamingju Ísland.  Og Heyja Norge, þeir sigruðu með yfirburðum. 

Við héldum samt okkar striki og fengum okkur góðan kvöldverð og skemmtum okkur vel fram eftir kvöldi og nóttu. 

Einn yndislegur svona að lokum.  Símon litli Dagur svaf þegar amma heimsótti hann í morgun.  En sonur minn og tengdadóttir pössuðu Ásthildi litlu og Úlfinn fyrir mig, en Hanna Sól var hjá Siggu mömmu Sigurjóns Dags. 

En nú er ég á leiðinni út í garð að grufla svolítið í moldinni. 

Eigið góðan dag, og munið að hamingjan felst í því sem maður á inn í sér, þ.e. ánægjuna og kærleikann sé það tvennt til staðar, þá bítur ekkert annað á mann.  Knús á ykkur öll.