Var þetta eingöngu til að ná atkvæðum Frjálslyndra?

Ég er mjög hissa á þessu.  Hélt satt að segja að fólk skrökvaði ekki svona blygðunarlaust.  Hvað er þá sem breyttist? 

Það þarf ekki að bylta neinu, heldur færa þjóðinni það sem hún á með réttu.  Og þetta er einmitt tíminn til þess.  Þegar ríkið á nánast allan kvótann.  Þ.e. Hann er veðsettur upp í topp í bönkunum ekki satt?

Það er synd og skömm að ríkisstjórnin vilji ekki stoppa upp í fjárlagagatið með öllum tiltækum ráðum og nýta auðlindirnar til þess, en kjósa þess í stað að hrófla ekki við hagsmunaaðiljum sem aldrei áttu að fá yfirráðin yfir auðlindinni.  Nú varð ég fyrir verulegum vonbrigðum.  Hversu margir af okkar fólki ákvað að veita þeim atkvæði sitt einmitt út af stefnu þeirra í sjávarútvegsmálunum.  Við þá kjósendur er þetta fyrstu gráðu svik og ekkert annað. 

Kvótakerfi ekki umbylt

Smáhugleiðing og Vínarvor.

Svona smáhugleiðing á vormorgni. 

Ég er að reyna að skilja þennan seinagang sem er í stjórnvöldum að gera þær ráðstafanir sem duga og það núna strax.  Þau hafa eytt ótæpilegum tíma í að rífast um ESB aðild, mest sýnist mér til að friða kjósendur sína.  Þrautlenda svo með því sem lá í augum uppi að leggja það í hendur alþingis.  Það lá ljóst fyrir frá byrjun fyrir alla, að þau myndu aldrei koma sér saman um tafarlausa umsókn um ESB.  Ég fagna reyndar þessari niðurstöðu, því hvaða seinkun sem kemur á þessu gerræðislegu tilburðum Samfylkingarinnar kemur okkur til góða.  Evrópusambandið sýnist mér vera að leysast upp í læðing.  Og þar er sama atvinnuleysið og erfiðleikarnir eins og hér.  Þeir eru bara yfirleitt fjölmennari og hrun tekur þess vegna lengri tíma.  Enda tiltaka þeir alltaf auðlindir okkar sem sérstaka ástæðu til þess að við förum inn.  Ætli það sé nú af góðmennsku einni saman.  Ó nei.  ESBtrúarliðið gerir grín að okkur sem ekki viljum inn.  Segja að við séum hrædd og forpokuð.  En ætli það sé ekki öfugt, að það séu Evrópusinnarnir sem eru hræddir og forpolaðir að halda að ESB sé sérstök þrautarlending og allt bjargist bara við það að komast þangað inn.  Þó margar viðvörunarraddir hafi heyrst, þá ómar endalaust með dyggri aðstoð svokallaðra fréttamanna og þáttastjóra á fjölmiðlum allt sem er gott við ESB.  Rætt helst við forkólfa sem endilega vilja þangað inn.

Ég vil ekki sækja um aðild, ég vil að við höldum okkar auðlindum og fetum okkur út úr þessu feni með ráðdeild og sparnaði.  Og auðvitað aðgerðum ríkisstjórnar til að aðstoða almenning og fyrirtæki.

Hér á blogginu eru hnífarnir á lofti, sérstaklega eru sjálfstæðismenn pirraðir og fjandast út í stjórnarviðræður VG og Samfylkingar.  Finna þeim allt til foráttu og tala endalaust um að vinstristjórnir hafi aldrei gefist vel.  Ég er satt að segja orðin dauðleið á þessari endalausu vinstri dellu í Sjálfstæðismönnum.  Eru þeir alveg búnir að steingleyma hverjir og hverra stefna kom okkur í þessa ógöngur.  Og halda þeir virkilega að við séum svona fljót að gleyma að það sé nóg að bylja bara nógu hátt og nógu oft svo við förum að trúa því að þeir einir geti bjargað Íslandi. 

Nei þið ættuð að einbeita ykkur að því að fara í naflaskoðun og endurskoða ykkar gildi og stefnu.  Það er nefnilega ekki rétt að fólkið hafi bara brugðist en ekki stefnan. 

Þolinmæði Framsóknar er líka á þrotum.  En þeir komu þessu nú á koppinn, en hafa misst frumkvæðið.  Og vilja nú vera með.  En ónei, við munum allof vel spillinguna og hyglunina sem þeir stunda.  Það er líka bara kattarþvottur þetta með endurnýjunina í flokknum, það veit næstum hver maður. 

Þá er það Borgarahreyfingin.  Ég óttast það að þau verði fyrir mestu vonbrigðunum.  Full af bjartsýni bæði þingflokkurinn sem slíkur og fólkið sem kaus hana.  Ég vil þeim allt það besta, en mikið held ég að þau eigi eftir að finna að það eru allar leiðir notaðar til að þagga niður í svona framboðum.  Þ.e.a.s. ef þau reyna að koma einhverjum siðabótum á.  Losa um fjórflokkakerfið og samtrygginguna.  Ég er ekki að segja að forystumenn hinna flokkana sé slæmt fólk, en þau hafa þessa samtryggingu og vilja ekki breyta miklu. 

Þá er hætt við að fylgismennirnir verði mestu dómararnir og reiðir fólkinu sem það kaus til að breyta, og í stað þess að reiðast fjórflokknum láti reiðina bitna á sínu fólki.  Svona erum við einfaldlega hvað sem veldur.

Ég veit að Vinstri græn og Samfylkingin eru í afar erfiðum málum.  Og það er alveg sama hvað þau gera, þau munu alltaf vera harðlega gagnrýnd, ef ekki fyrir að gera of mikið, þá að gera of lítið.  Stundum held ég að við íslendingar séum samsafn af eintrjáningum  sem reyna ekki einu sinni að skilja hlutina.  Bara kýla á sína sannfæringu og óskapast yfir öðrum.   Kóngar allir hreint.

Ég verð nú að viðurkenna að ég treysti Vinstri grænum betur til að halda sig á jörðinni en Samfylkingunni.  Mér finnst stundum eins og Samfylkingin sé samsafn af ólíku fólki sem hefur ekki skýra stefnu heldur lætur ráðast af vinsældum hverju sinni.  Og þar innanbúðar er þessi svokallaða elíta sem þekkir ekki landsbyggðina og þarfir hennar.  Samanber Ingibjörg Sólrún. 

Mér sýnist líka að þolinmæði fólks sé á þrotum.  Undir óþolinmæðina spila svo andstæðingar stjórnarinnar og slá bumbur.  Þau slá líka feilnótur stundum, sem herða þennan bumbuslátt, eins og frasinn um að þau hafi nægan tíma.  Eða að þau séu að ná árangri. Það sér enginn ennþá neinn árangur því miður.  Fólk rambar á barmi örvæntingar og það versta sem til er fyrir fólk í þannig aðstöðu er að fá engar upplýsingar og vita ekki neitt hvað bíður handan hornsins. 

Málið er líka að fyrir utan einstaka trúfélaga í samfylkingunni sem eru líkt og sjálfstæðismenn í trúfélagi en ekki stjórnmálaflokki, þá er öðru vísi fólk í þessum flokkum en Sjálfstæðisflokknum og Framsókn.  Fólk sem sættir sig ekki við hvað sem er.  Og jafnvel getur bæði andmælt og skammað sína forystu.  Þar liggur sennilega mesti munurinn á þessum flokkum.

En þetta er nú bara svona hugleiðing.  Vonandi kemst þetta allt í réttan farveg og fólk fær leiðréttingu og framtíðarsýn.  Annars er hætt við að sú efnahagsbylting sem boðuð var í Kastljósinu verði að veruleika.  Sú bylting verður ekki saklaus búsáhaldabylting því miður.  Hún verður bylting þeirra sem eru örvinlaðir og sjá enga útleið.  Ég vona að stjórnvöld reyni ekki svo á þanþol fólks að slíkt gerist.

 

En ég vil hætta þessu svartnættisrausi og ætla að sýna ykkur nokkrar fallegar myndir frá Vínarborg sem dóttir mín sendi mér.

Þetta gæti verið Brandur en þessi kisa er í Austurrík.

Dóttlan mín blessunin í skólanum sínum að hjúkra dýrum.

þessi huppulega kýr kann vel að meta unga læknanemann.

Svínaflensa hvað.  Þetta er ungviði vorsins. Um að gera að koma sér á spena sem fyrst.

Lítil kríli.

Giska á að þetta sé Buddleia eða fiðrildarunni, falleg er hún og ilmurinn eftir því.

Trölli og Goldie ösla alsæl í Dóná.

Skólalóðin hjá Báru minni.  Við eigum þennan tíma eftir, erum aðeins á eftir.

 

Ég var inn í banka í gær og þar sem ég stóð rak ég augun í orðið Gjaldkeri.  Og ég fór að hugsa, hvaðan ætli menn hafi tekið þetta orðskrýpi upp?  Gjaldkeri, sá sem tekur care of money?  Ég get ekki séð neitt samhengi þarna, sá líka orðið féhirðir.  Ætli það sé ekki líkara því sem gerist í bönkum allavega. 

En þetta er nú bara svona sem var í kollinum á mér í morgun.  Eigið góða dag elskurnar og líði ykkur sem allra best.

Vor vor og meira vor.

Héðan er allt gott að frétta, veðrið leikur við okkur. 

Hanna Sól fór í afmæli í gær.  Takið eftir fótaburðinum.  Hún ætlar sér að læra ballett.  Þráir það mjög heitt. 

Veðrið var mjög fallegt bæði í gær og í dag.

Og snjórinn hefur hopað mikið.

Geislasópurinn fallegur núna, og hunangsflugurnar byrjaðar að suða á fullu, ég bjargaði tveimur upp úr tjörninni í dag.

Og auðvitað bregða börnin sér á leik.

Við lítið hús við lygnan fjörð voru Litla Gunna og Litli Jón

Má bjóða þér inn?

Og svo er gott að hlaupa.

Já það er margt hægt að gera.

Og gaman.

Ærsl og læti vorfiðringur.

Frumskógurinn kallar.

Svo má líka dunda við að pússla.

Hjálpa afa með vorverkinn er líka gaman.

ég var nefnilega að fikta, hellti niður neskaffi, þegar amma kom að, þá sagði hún að ég yrði að þrýfa allt sjálf.  Svo kom hún með ryksuguna og sagði að ég yrði að ryksuga, ég var fyrst dálítið smeyk við suguna, en svo fannst mér þetta bara gaman, og ég sugaði allt kaffið upp af gólfinu, é e dulleg, sagði ég svo við ömmu.  Og henni fannst það greinilega líka.

Mjá mjá segir kisa.

Afi þarf að snýta oft þessa dagana.

Veðrið í dag.

Það er líka farið að vora úti.

Líka freisting fyrir litla putta að slíta upp blómin hennar ömmu.

Trén byrjuð að bruma.

Lindifuran mín kemur vel undan vetri eins og flest annað.

 

Bergfuran er líka flott.

Páskarósin að blómstra.

Afi og skottið.

Hinir krakkarnir fóru í fjöruferð með Júlla.

Svo var grillað og lesið.

En ég segi bara góða nótt.

 

Vorið beint í æð.

Vorið er komið.  Ég skal sýna ykkur það, svo ekki verður um villst.

Sonur minn tók þessar myndir.  Hér eru börnin mín í sveitinni og það er mikið að gerast þar.

Hér er Aron Máni með lambið sitt, og það er gimbur, hún hefur fengið nafnið Hanna Sól.

Hér er Hanna Sól, með Hönnu Sól og báðar kunna að sitja fyrir.

Já Aron Máni og Hanna Sól og Hanna Sól og Ásthildur.

Krakkar og kindur í jötu.

Þau undu sér vel innan um dýrin.

Þær voru ekki smeykar skotturnar mínar.

Já hér er ær að byrja fæðingu.  Líknarbelgurinn kominn.

Nýtt líf að fæðast, er það ekki dásamlegt?  Er það ekki einmitt vorið?

Þær eins og við upplifa sársaukan sem fylgir útvíkkun og hríðum.

Og Aron Máni togar í litla lambið sem er að koma í heiminn.

Úlfur fær að taka á móti því næsta.

Allt er þetta samt undir öruggri stjórn bóndans eða bændanna, hjónanna á staðnum ömmu og afa Arons og Kristjáns Loga.

Móðurástin er alltaf sú sama, hvað sem dýrið heitir, hvort sem það er maður eða maur.  Þannig erum við bara. 

Svo er ágætt að fara bara og gefa öndunum.  Þar er ekki erfið fæðing, eða þannig þar sem þær eignast egg og þurfa svo að liggja á, það krefst þolinmæði en ef til vill ekki sama sársauka.

En þetta elskurnar mínar er vorið beint í æð. 

Suðurferð, fundur og vinafagnaður.

Ég skrapp suður, þurfti bæði að fara á BUGL og miðstjórnarfund hjá Frjálslynda flokknum. Mikilvægasti fundur frá byrjun hugsa ég.  En við fórum með öll börnin.  Þau voru frábær alla leiðina báðar leiðir stillt og góð. 

Daginn sem ég fór kom í heimsókn til mín yndisleg vinkona frá því ég var yngri, en eins og góð vinátta þá er hún tímalaus.  Elsku Gunnþórunn mín, mikið var gaman og gott að hitta þig hér og ekki síður í sumarbústaðnum þínum og íhuga með þér og frábærum konum.  Þúsund þakkir fyrir mig

Þú ert ein af þessum alþýðuhetjum sem ert að vinna á fullu í góðum málum, en í kyrrþey.

Í bílnum á leiðinni, þau voru frábær börnin á leiðinni.  Þó beltin sjáist ekki hér, þá voru þau allan tímann spennt í bak og fyrir, ég set ekki mína gimsteina í neina hættu, þau eru framtíðin.

Dáist alltaf að þessu fallega köflótta fjalli á ströndum, veit ekki hvað það heitir en það er alltaf svona fallegt á þessum tíma.

Það var auðvitað stoppað á leiðinni hér erum við rétt utan við Sauðfjársetrið við Sævang, hvar maður spilaði nú oft hér áður og fyrr fyrir dansi, og lék meira að segja leikrit.

Dýrgripir fjörunnar eru óumdeilanlegir.

Himnagalleríið var svo sannarlega opið í þessari ferð get ég sagt ykkur.

Í allri sinni tign og fegurð.

Og ég get sagt ykkur sem ekki vitið að það er ekki á mörgum stöðum sem himnagalleríið er svona ferskt og fallegt eins og hér, því hitamistur er víðast hvað í heitari löndum.  Þess vegna held ég að túristarnir dáist ekki síður að þessari himnafegurð en landslaginu.

Og ósnortinni náttúru þessi listaverk eru meiriháttar og algjörlega ókeypis.

eins og svart og hvítt, bleikt og blátt... andstæður sem eiga hvergi sinn líka eða mjög fástaðar.

En þau í aftursætinu sátu hljóð og stillt, horfðu á myndir og svo var farið út að hlaupa eða skoða.

Sumir voru að pússla.

Hinir horfðu á teiknimyndir.

Málverk eða íslenskur vorhimin?  Jamm einmitt íslenskur vorhiminn.

svo vorum við komin á gistiheimilið að Einholti þar sem pabbi vinnur.  Og það var gott að hitta pabba sinn.

Slaka á og fá sér gúrku og svoleiðis, þetta er jú gúrkutíð.

svo má lika fíflast smá.  Þetta gistiheimili er vel staðsett, herbergin stúdíóíbúðir, litlar en ósköp notalegar, með sjónvarpi og öllum þægindum.  Ódýr gisting, enda var fullbókað eftir 1. maí af útlendingum.

en það voru ekki bara stelpur að hitta pabba sinn stubbur var að hitta mömmu sína, hann vildi endilega kaupa blóm og færa henni.  Það var fallegt.

Það var svo lesið eins og venjulega allt á sínum stað.  En auðvitað sá pabbi fyrst og fremst um þetta allt saman meðan á dvölinni stóð.

ég sagði ykkur að ég hefði farið á miðstjórnarfund hjá Frjálslyndum.  Það var gagnlegur og góður fundur.  Mikill hugur í okkar fólki, og þar var ákveðið að halda áfram og brjótast aftur upp á við.  Að vísu erum við bara núna á byrjunarreit.  Enginn á launum hjá flokknum, og engir peningar, en við eigum okkur sjálf og góða málefnaskrá, sem við viljum ekki að glatist.  Virkilega hæfir og góðir einstaklingar sem vilja leggja sitt af mörkum og vinna flokknum brautargengi.  Það sem mestu máli skiptir er sennilega að með því að enginn er lengur á launum eða slíku, þá losnum við við fólkið sem er bara þar til að ná sér í aukabitling eða sækjast eftir stöðu eða peningum.  Þá eru bara eftir þeir sem vilja vinna láta að sér kveða með bjartsýnina og gott hugarþel að vopni.

Þetta var fullskipaður miðstjórnarfundur og mjög gagnlegur og góður.

Og við erum full af bjartsýni, svo er bara að sjá hvert það leiðir okkur öll. Allavega var snarfelld tillaga frá ´Magnúsi Þór um að halda nýtt landsþing og kjósa nýja forystu.  Þar var snarfellt með öllum greiddum atkvæðum nema atkvæði Viðars Guðjohnssens og hjásetu Sturlu.  Enda hefur verið mikil endurnýjun í bæði miðstjórn, stjórn og ýmsum ráðum og nefndum flokksins.

Sólarlagið er fallegt í henni Reykjavík, eða var þennan dag allavega.  Hina dagana var rigning og rok. 

Þessar myndir eru teknar upp í rimahverfinu.

Þar hitti ég aðra góða vinkonu mína.  Og þá þriðju upp í Borgarnesi hana Ingibjörgu Guðmundsdóttur í BG, sem kom og heilsaði upp á mig.  Ég er heppinn að eiga svo marga góða vini.  En reyndar marga sem ég komst ekki af að hitta eins og Dísu mína Gríms.

Svo var haldið heim.  Stubburinn vildi endilega að við tækjum mynd af kókdósinni.

Og víst eru fjöllin glæsileg í Borgarfirðinum.

Þau gengu svo upp á Grábrók Úlfur, Hanna Sól og afi, meðan við Ásthildur sátum í bílnum og hlustuðum í hundraðasta skipti á Abbabbbabb, sem ég ætla að hvíla mig leeeeeengi á.

Hanna Sól pósar fyrir afa í fjörunni í Bitrufirðinum.

Meðan sumir borð epli og vilja ekki fara út hehhehe

Hér erum við aftur á móti í Botni í Mjóafirði.

Lítil krýli þurfa að fara út og hlaupa af og til.

gaman að henda steinum í ána.

Þá er um að gera að miða vel.

Vestfirsku alparnir... ekki þessir á suðurfjörðunum, heldur þeir norðari.

Og gott að hafa tölvuna og geta horft á mynd, styttir tímann ótrúlega mikið.

Og hér blas við fjöllin mín.  Og ferðin senn á enda gott að koma heim. Allir glaðir að komast aftur í rútínuna.  Og ekki sakar veðrir hér, sól og blíða.

Segi bara hilsen elskurnar og takk fyrir mig og hlý orð.  Þið eruð yndi.