Kúlan, lífið og tilveran.

Enn einn dýrðardagurinn, ég er alveg að verða búinn á því, það er svo rosalega mikið að gera, bæði í vinnunni og svo að reyna að koma garðplöntustöðinni í lag fyrir sölu.  Ég ætla að reyna að opna á sunnudaginn næsta, en á föstudag, þarf ég að fara suður á miðstjórnarfund hjá Frjálslyndum, svo ætla ég að aka heim á laugardaginn.  En þá þarf allt að vera klárt og kvitt fyrir opnun á garðplöntustöðinni, fólk er farið að verða óþreyjufullt eftir að kaupa sér plöntur, og margir koma og kíkja og forvitnast.  

Það ríkti reyndar sorg á þessu heimili í dag, því að lítill drengur aðeins tveggja ára í fjölskyldu Jorgu dó í nótt.  Það er hræðilegt þegar lítil börn deyja, áður en þau fá tækifæri til að verða almennilega til.  En svona er lífið, sumir ætla sér ekki langa vist á jörðinni.  Þessum lífsins táradal, við bara getum ekki séð það sjálf, því verðum við sorgmædd og grátum.  Vissuð þið að það er efni í tárum sem lækna ?  þess vegna er gott að gráta.  Það er eiginlega alveg hræðilegt að frjósa og geta ekki grátið, þegar sorgin ber að dyrum. 

Almættið leiði þessa litlu sál til himna, og verndi hana og blessi. 

Þetta kallast fötuspilið  Nei reyndar er þetta fatan sem er svo spennandi að kíkja í, þar er allskonar smádót sem safnast fyrir í eldhúsinu.  Og svo er svo rosalega spennandi að vera upp á borði.

Hér er hið daglega veður, ekki amalegt. Og bara svo hlýtt líka.

Aumingja Hanna Sólin mín, í gær stakk hana bífluga, og í dag beit litla systir hana, en sem betur fer var amma búin að kaupa prinsessuplástra, það er mikil notkun á plástrum þessa dagana, skal ég segja ykkur.   Sokkarnir eru frá Sigurjóni dag, en amma lofaði að kaupa bleika sollu stirðu sokka við tækifæri, og sollustirðu kjól og sollustirðu.... þá eiginlega hætti amma að hlusta og sagði bara já já, svo kemur í ljós hvað við báðar munum af þessum díl.

Þessi mynd gæti heitið, sitt í hvorum heimi. 

Og litla skottið prakkarast endalaust.

Meðan sú stóra er voða settleg.

Það er svolítið merkilegt að það skuli ekki vera hægt að kaupa svona boxerbuxur á stelpur, allar buxur eru skálmalausar, eins og þetta er mikið hlýlegra, en ég hef ekki fengið Hönnu Sól í þessar buxur,  af því að hún veit að þetta eru strákabuxur.... stráka og stelpu hvað !!!, En allavega sættist hún að að fara í þessar "stuttbuxur"

Svo þarf að passa upp á afaskyrið, að skæruliðinn taki það ekki af manni, og jafnvel helli því yfir hausin á sér... annað eins hefur nú gerst. 

Hvað ætli þetta sé ?

Nei ekkert eins og þið haldið hehehehehe

Hún fór út í sandinn fyrir utan, og var ekkert nema sandur út úr og innúr, þessi pæja.

Annars fóru þau á leikskólanum í sveitina að skoða lömbin í morgun, það var aldeilis gaman. 

En nú eru allir farnir að sofa, og best að fara að halla sér líka, það eru erfiðir dagar framundan, ef mér á að takast að fara til Ungverjalands 2 júní, er eins gott að halda vel á spöðunum og skipuleggja hlutina vel og vendilega.  En karlakórinn er að fara þangað í tíu daga ferð ásamt mökum, og ég hlakka mikið til.  Jorga mín ætlar að sjá um krakkana, með hjálp barnanna minna. 

En ég segi bara góða nótt.

Kúlulíf og daglegt veður.

Hið daglega veður og smá líf úr kúlúsúk.

Tjörnin hefur alltaf sama aðdráttaraflið.

Einhvernveginn hef ég á tilfinningunni að litla dýrið eigi eftir að fá sér óumbeðin sundsprett aftur

en það er nú öryggi að hafa stóra frænda við hliðina á sér.

Afi er náttúrulega bestur.

Alltaf þessir krakkar hugsar Brandur hehehe.

Svo borðar maður afaskyr.

Og fær sér tesopa með Jorgu.

Strákar og kettir eiga ýmislegt sameiginlegt.

en svo er hið daglega veður.

Það var reglulega hlýtt í dag.

Þessi er tekin í morgun, og þarna sést Ísafjarðarlognið mjög vel.

Síðdegis gerði úrhellisrigningu.

en það var líka sól, svo það myndaðist regnbogi.

Lóðrétt rigning, eins og sjá má.

En svo augnabliki seinna stytti upp.  Þannig er veðrið á Ísafirði.  Alltaf gott,, stundum aðeins betra, og svo bara allra best.

Eigið góða nótt elskurnar.

 

Er þetta ekki hið besta mál ?

Smá sigur í öllu þessu virkjunarfargani.  Er ekki komin tími til að náttúran fái að njóta vafans.  Það sem eyðilagt er í svoleiðis framkvæmdum verður ekki aftur tekið.  Og alltaf minnkar ósnortið land í heiminum. 

Ég óska náttúruverndarfólki til hamingju með þennan sigur.  Þetta er áfangi, orusta sem vannst, en stríðið stendur enn. 

Mér finnst stundum eins og allt of margir vilji bara stundargróða, en sjái ekki þvílík auðævi geymast í náttúrunni og hinum ósnortnu víðernum.  Ég tók líka eftir að það var skipulagsstofnun sem sagði pass, meðan umhverfisstofnun gaf leyfi.   Fagra Ísland hvað ?

En ókey ég ætla ekki að vera með leiðindi.  Bara segja að ég er ánægð með þessa niðurstöðu, þó mér komi málið ekkert við annað en að vera íslendingur og þykja vænt um landið mitt, og trúa því að þegar fram í sækir, verði ósnortin náttúra meira virði en álver, og stóriðjur. 

Bitruvirkjun út af borðinu

Er að hlusta...

Á tvær bloggvinkonur mínar á Útvarpi Sögu.  Ákvað að taka matartímann aðeins seinna til að hlusta á Katrínu og Huld.  Það er gaman að heyra raddirnar. Flott viðtal. 

Ef afi hefði ekki skrifað bréfið.......

Ég sagði ykkur frá mynd sem ég hef í fórum mínum, frá henni Guðríði Þorsteinsdóttur.  Þar sem hún gefur afa mínum mynd af sér.  Falleg ung kona.

Þessi mynd hefur svo svifið fyrir augnskotsjónum mínum síðan, og smátt og smátt hefur það runnið upp fyrir mér, að þarna hefur ef til vill ekki munað svo miklu að ég yrði ekki til.  Hvað þá öll þessi dásamlegu barnabörn mín.

Þarna stendur nefnilega skrifað;

Þessa mynd á Hjalti C. Jónsson með rjéttu gefin af Guðríði Þorsteinsdóttur 1921.

Málið er að það hefur örugglega ekki verið neitt svona algengt að ungar konur gæfu ungum mönnum mynd af sér upp úr þurru, og heldur ekki áritaðar.  En af hverju amma geymdi hana, veit ég ekki.  Málið er að mamma mín fæddist ekki fyrr en í október 1922, svo afi hefur þess vegna getað verið á lausu þegar myndin var gefinn.  Eða jafnvel að þau hafi átt í ástarsambandi áður en amma klóaði í hann. 

Ef síðan þetta er rétt hjá mér, þá hefur nú ekki munað miklu að mamma mín hefði ekki fæðst, og síðan ef hún hefði ekki fæðst, þá hefði hún örugglega ekki hitt pabba minn á þessari pláhnetu á þessum tíma, og fætt mig, eller hur ?

Þannig að þessa mynd ber að geyma og sýna tilhlýðilega virðingu.  Ef til vill hefur amma geymt hana sem einskonar trófý hehehehe.... yfir sigruðum keppinaut.  En svona má auðvitað ekki tala um nafngreint fólk.  Ég er líka með aðra mynd af henni þar sem hún er orðin virðuleg frú með börn, svo það hefur greinilega verið vinskapur milli þessa fólks.

Aftan á henni stendur Frú Guðríður Þorsteinsdóttir Flateyri.  talan 40 og 2. kort.  Gaman ef einhver þekkir hana og börnin á myndinni.

 

Ég segi þetta nú bara til gamans, svona á góðum sunnudegi, þegar veðrið er fallegt, lóðréttur rigningarúði, svona vorkoma eins og hún best getur orðið.

Eigið góðan sunnudag mín elskuleg.

Smá.... nei megakrúttfærsla.

Já þetta er svona smá krúttfærsla.  Þessi dagur er búinn að vera góður, við Elli gátum unnið heilmikið upp í garðplöntustöð.  Jorga og Hanna Sól fóru í sund, en Úlfur gætti að Ásthildi sem svaf sinn dagsblund, þó hún ætlaði aldrei að sofna, þó vaknaði hún kl. hálf sjö í morgunn, og sofnaði ekki eftir það fyrr en um tvö leitið.

Þetta er ef til vill svona týpiskur laugardagur í kúlunni.

Hver að dútla við sitt og svona.

Og við hjálpumst að við að bjarga býflugunum upp úr tjörninni, og núna líka geitungadrottningunum.

Já þær eru svo vinalegar og mikil krútt.

eins og sjá má.  svolítið blautar eftir volkið í tjörninni, en svo glaðar að vera bjargað og komast á þurrt.

Amma ég bjarga þessari ég kann það alveg.

Svo tekur Úlfur smá sving með golfkylfurnar og kennir litlu frænku sinni hvernig á að bera sig að.

Meðan litli götulistamaðurinn fremur sínar gjörningar af miklum áhuga.

Það má ekki á milli sjá hvort þeirra er flottara, ég get svo svarið það.

Þau eru bara flottust.

Svo þarf að telja flétturnar hennar Jorgu.

Og Úlfur leggur síðustu hönd á plóginn með súpuna, þ.e. hvítlauksbrauðið.  Þetta sá hann algjörlega um sjálfur, og þvílíkt góð sjávarréttasúpa hjá honum.

Amma, Ásthildur er búin að setja á gólfið svona hvítt duft.

Ha, segir amma, á kafi að horfa á inspecktor Barnaby.

Já hún er búin að setja það á gólfið... Ég gerri ekki neitt !

Ókey, amma enn að horfa á Barnaby.

Já en hún er búin að setja það út um allt.

ÚBBS !

Það var kartöflumjöl... jamms út um allt... En ókey, Barnaby varð að leysa gátuna og ekki gat ég svikið hann og hlaupist á brott.

Það lá við að ég dæi úr hlátri, þegar ég sá hvers kyns var.  Og litla stýrið útötuð í kartöflmjöli, frá toppi til táar. 

Vonandi fáið þið líka smá gleðihlátur yfir þessum yndislegu myndum.  Ég allavega skemmti mér svo vel yfir þessum elskum mínum öllum.

Tónleikar og annað tilheyrandi kúlusúk.

Það voru tónleikar í gær hjá stubbnum.  Ég komst ekki, en Elli minn tók nokkrar myndir.

Þetta mun vera Tónlistarhópur í 4. G.Í. 

Upprennandi saxófónleikari. og hann er frændi Balda Geirmundssonar, svo hann á ekki langt að sækja hæfileikana.  Afi hans Kalli Geirmundsson, sem spilaði alla tíð á gítar í B.G.

Hér er svo Úlfurinn stubburinn minn á trommurnar.

Því miður missti ég af þessum vortónleikum, en það er alltaf svo frábært að fara og hlusta á börnin spila. 

Hér eru svo nokkrar myndir út garðinum mínum.

Þessi situr og fylgist með gestakomum.

Þessi synti einu sinni um sjóinn, nú liggur hann bara við bæjarlækinn, svona breytast tímarnir.

Fossinn minn.

Og páskaliljurnar.

Það er nú ekki tekið út með sældinni að passa upp á tvo skæruliða þegar maður er elstur.

Þetta er skæruliði númer eitt, þarna að fá sér rauðvín.

Hanna Sól að fá sér rúgbrauðsneið.

En Úlfur bauð í fiskisúpu í kvöld, hann byrjaði reynda að elda í gær, þessar myndir eru frá þeim tíma.

Hann bar sig fel að við eldamennskuna, og gerði þetta alveg sjálfur.

Laxinn settur í pottinn. 

Við borðuðum súpuna í kvöld og var hún hið mesta hnossgæti. 

Hér er Úlfur að blása sápukúlur.

Hanna Sól er greidd svona flott.  Þær fóru í sund í dag. Ætluðu í gær en þá var laugin lokuð.  Hanna Sól og Jorga ræða saman á ensku og þýsku.  Should we go swimming now ? segir Jorga

Yes segir Hana Sól.  En svo ræða þær líka saman á þýsku.  Þær geta alveg gert út um öll mál. 

Þessi getur líka gert sig skiljanlega með fettum og brettum og líka með andlitinu

En lífið er miklu einfaldara, síðan Jorga kom.

Ömmurnar úr djúpinu og fleiri gamlar myndir.

Ég hitti marga daglega sem segjast lesa bloggið mitt, og sérstaklega skoða myndirnar.  Ömmumyndin sló í gegn, þar sem margir hafa spáð í hvaða konur þetta eru.  Ég lofaði einnii konu sem ég hitti á tónleikunum að stækka hverja og eina þannig að andlit þeirra kæmu betur í ljós.

Hér kemur svo árangurinn af því.

Ég kalla þær konur út Djúpinu.

Vona að einhver þekki þær betur núna, ég fékk nokkur nöfn í gestabókina, en þið megið alveg svara ef þið þekkið þessar flottu konur.

 

Hér eru svo fleiri.

Þessi eru með nöfn og kennitölu.

Hjörtur 21 árs

og Gauja 19 ára.

Hef ekki nafnið á þessari fallegu konu.

Ekki heldur þessari, en platan hlytur að vera geymd.

Hér sést hún aðeins betur.

Enn ein nafnlaus.

Þetta gæti verið hún Lilla frá Laugalandi.  Heiðrós Þórðardóttir.

En ég læt Simsonkenninguna fylgja, vegna þess að sá maður var snillingur, bæði mikill listamaður, akropatik, skógrækarmaður og ljósmyndari.

Njótið mín ágætu.

Dagurinn í dag.

Ég ætla að svara mínum elskulegu bloggvinum á morgun við þeirra svörum.  En ætla að koma að smámyndum af hversdagsleikanum hér í kúlunni á blað með myndum.

Svona byrjar morguninn i Kúlunni þessa dagana.

Svo seinnipartinn þá er kvöldmatur í gær var Lasanja og Ásthildi fannst það rosalega gott.

Þið sem reykið, það er ýmislegt að varast þegar smáfólkið á í hlut.  Svona stubbar geta drepið lítil börn. Sem betur fer var haft gott auga með Ásthildi í þessu tilliti, af sinni ömmu.

Hér kemur garðyrkumaðurinn upp í henni. Alleg eins og amma sín.

Tvær flottar saman, önnur étur tómat, hin gerir sér bolta að góðu

Geturðu lánað mér smá pening spurði óperan mín í dag.  Ég hef verið hér í hálfan mánuð og ekkert farið út að versla.

Já sagði ég, hvað þarftu mikið ?

Mig langar bara til að versla smá fyrir stelpurnar, sagði þessi yndislega stúlka.  Er þessi Bónus eitthvað svoleiðis,

Já sagði ég, og svo er auðvitað Samkaup hér lika.

Og þær fóru allar þrjár saman að versla.

Allt var rosaflott og skrautlegt.

Hér má sjá flotta hluti sem eru augnakonfekt fyrir litlar stúlkur.

Ýmislegt brallað hjá þessum þremur.

Afi líka áhugasamur um dýrðina.

Sumir eru einfaldlega bara flottar prinsessur, sama hvað á dynur.

svo eru aðrir ákveðnir einstaklingar, sem ætla sér stóra hluti í lífinu, og eru ekki sáttir ef það tekst ekki.

Jamm maður skal sko lyfta þessu flykki, þó það verði manns síðasta

Hér brosir svo Mansjúríu rósin mín við okkur öllum og minnir okkur á hörmungarnar í Kína.

svona flott var veðrið í gær, og svo hlýtt líka.

Svona var það aftur á móti í dag, en líka hlýtt veður.  Hér sjáið þið hve snjórinn hefur hopað.

En nú er komin tími á mig í holuna mína. Það sem er frábærast í þessu öllu er að stúlkurnar mínar þær litlu og sú stóra ná saman, þrátt fyrir tungumálaerfiðleika. Eða þær tala ekki sama tungumál.  AÐ vísu tók ég eftir í dag, að Jorga og Hanna Sól ná aðeins saman á þýskunni.  En í fyrradag, þá komust þær að samkomulagi um að fara saman í sund daginn eftir.... EF Hanna Sól yrði stillt og góð.  Það stóðst svo.  Þannig að þær geta alveg náð saman um hluti, þó tungumálið sé ef til vill ekki alveg upp á það besta.  Sú litla talar auðvitað ekki neitt, en þar blívur táknmálið og líkamstjáninginn.  Aðal málið er að þær ná svo vel saman allar þrjár.  Og ég má til að segja það.... þó ég ætti ef til vill ekki að gera það. En mín elskulega ópera komst að því í dag að hún á von á barni.... það blómstrar nefnilega allt hér í kúlunni. 

Ég segi nú bara góða nótt.

Stórhljómsveitin í Edinborgarhúsinu.

Já ég fór á tónleika með Írisi Kramer og stórsveitinni hennar í gær.  Það var virkilega gaman, ég kom út betri manneskja með gleði í sinni, eftir þessa músikveislu.

Upphitun, þau voru smeyk um að ekki myndu koma margir, því það var ekki vel auglýst.  En meðan þau voru að koma sér fyrir, fylltist salurinn af fólki, og það þurfti að bæta við helling af stólum.  Sannarlega gleðileg óvænt ánægja.

Fyrst kom fram jazzband Írisar, Smári, Valdimar og Halldór, á trommurnar var Tumi, þeir voru allir frábærir.  Ég hef fylgst með þessum strákum gegnum tíðina, Halldór og Valdimar hafa spilað mikið saman, og eru hreinlega frábærir músikantar, Smára hefur farið gífurlega fram á saxofóninn, hann brilleraði í gær í inproviseringum.  Sannarlega talent þar á ferð, eins og hinir.  Tumi er líka flottur á trommurnar.

Smári slær í gegn á saxofóninn.

Halldór á flygilinn einn af mínum uppáhalds. Sama hvort það er klassik, jazz eða rokk.

Þarna sjást líka Valdimar á bassann, líka á kontrabassa og Tumi trommari.

Ingunn Ósk Sturludóttir söngkona tók svo 2 lög með þeim, All of me og Cry me a river, bæði mín uppáhaldslög.

Íris Kramer ekkert smáflott á trompetinn. 

Ylfa Mist tók tvö lög með stórsveitinni, Over the rainbow, og Fly me to the moon.  Hún var frábær líka, söngurinn lá mjög lágt, svo það hefur ekki verið auðvelt að ná krafti í sönginn, en henni tókst það svo sannarlega.

Mín með tilþrifum.

Afi og amma ekkert smástolt.  Villi Valli hefur aldeilis verið liðtækur á Saxofón, harmonikku og píanó, og bara hvaða hljóðfæri sem er.  Hann er hættur að spila, en er að gefa út hljómdisk.  Ég hlakka til að kaupa hann.  Ég á fyrri diskinn hans og hann er aldeilis frábær.

Hér er ein frábær söngkona líka Guðrún Jónsdóttir sópran, ég spurði hana hvort hún væri hætt að syngja, nei nei, en núna syng ég aðallega fyrir börnin mín, sagði hún. 

Salurinn var fullur af fólki, og þurfti að bæta við stólum. 

Frábær aldilis.  Ekki oft sem maður fær að njóta svona tónleika hér.  Og þvílíkt gott að eiga þessa frábæru tónlisamenn hér.  Ég vona að strákarnir okkar komi aftur heim, eftir skóla fyrir sunnan.  Við megum ekki missa þá í burtu alveg.

Ég segi bara takk fyrir mig.