Ísó á laugardegi fyrir sjómannadag.

Hér er undirbúningur undir sjómannadaginn á fullu, það var skemmtun í dag, og skipin sigldu með unga fólkið og pabbana og afana.  Hanna Sól, afi og Úlfur fóru saman á Júlíus Geirmundsson.  En sá togari heitir eftir afa mínum.

En þegar ég skrapp í bæinn, þá var ljóst að björgunarsveitirnar voru með heljar mikla uppákomu í dag.

Sumir höfðu stillt sér upp við Hafnarbúðina, með allskonar dótarí.

Komin var upp tjaldborg og bílarnir þeirra komnir á sinn stað.

Þessir ungu björgunarsveitarmenn að gera sig klára í að veita pylsur og meðlæti.

Hér átti greinilega að fara fram einhver skemmtun. 

Og fólkið dreyf að úr ýmsum áttum, til að njóta stundarinnar með þeim.  Því miður varð ég að fara heim til að selja ísfirðingum blóm.

Já það var skrafað og skipulagt, eins og þeir gera svo vel, þegar þess þarf með.

Svo var sett á svið björgunaræfing úr sjó, á pollinum. 

Togaranir hafa nú verið fleiri hér, áður og fyrr, en þeir þrír sem eftir eru, voru auðvitað allir komnir í land í tilefni af sjómannadeginum.  Þetta er jú þeirra dagur.

Hér er þyrlan að þeytast yfir mig í vinnunni.

En morguninn og reyndar allur dagurinn var ljúfur og hlýr.

Þessi dúlla svaf framyfir hálf níu, svo hún var ekkert að flýta sér í morgun.

En Hanna Sól var að hjálpa ömmu í gróðurhúsinu að potta.

Já þetta er blómastúlkan hennar ömmu sinnar.

Og gamla brýnið að hlú að uppeldinu... á plöntum í þetta sinni.

Amma má ég eiga þetta blóm, spurði prinsessan mín.

Og auðvitað er ekki hægt að segja nei.

En þetta er samt ansi þungt

Amma vilt þú ekki bera blómið fyrir mig

Ef einhver veit um dverghænsni sem hægt er að fá, eða egg til útungunnar, þá væri þessi ungi hani glaður að fá félagsskap.  Hann er nefnilega bara einn og yfirgefinn, og þar að auki hundeltur af stóra hananum, sem lítur á hann sem andstæðing sinn.  Vinsamlegast látið mig vita ef þið vitið af svona dverghænum.

Þessi er aftur á móti í fullri stærð, og með sínar eðalpútur hér vappandi í góða veðrinu.

En systur taka stundum snerru saman.  Það fer ekki hjá því.

Úlfur og afi undirbúa grillið.

Amma fór í gott bað, en hún fékk ekki lengi að vera ein og slaka á, því báðar stelpurnar fengu að koma ofan í baðið, það er svo gaman.....

Maturinn var ágætur, og sumum finnst gott að borða kjöt.

Hrifningin á Ken leynir sér ekki.....

Og aumingja strákurinn á sér ekki undankomu von heheheheheeh...

Maddonna hvað!.. Ef þið skoðið svipinn á stelpunni, þá er hann afar tvíræður.

Ef þetta er ekki bæði hlátur og grátur, þá veit ég ekki hvað

Og svo er það kvöldsólin í fjöllunum.

Ég fer snemma í rúmið í kvöld, þar sem þessi skrokkur sem ég ber, er orðin þreyttur á á rétt á hvíld.  Hann hefur þjónað mér vel, og mér ber því að sýna honum virðingu og ást.

Knús á ykkur öll, og takk fyrir mig.  Það endurnærir mig þegar ég kem hér inn og les það sem þið hafið sagt við mig.  Það gefur mér orku og er mjög gott að fá.  Takk kærlega fyrir mig. 

P.S. mikið er ég ánægð með mínar konur í landsambandi kvenna í Frjálslyndaflokknum að ætla að mótmæla kvótakerfinu á morgun.  Þær ætla að safnast saman fyrir framan stjórnarráðið  og ganga með mótmælafána, í göngunni á morgun.  Ég segi bara áfram kjarnakonur, og það eru allir velkomnir í hópinn, konur og karlar, og allir sem vilja afnema þetta óréttláta kvótakerfi sem er að murrka lífið úr landsbyggðinni.

 

Vor í kúlu og vor í Vín.

Dagurinn í dag var brjálaðri en hinir til samans.  Ég hefði þurft að vera á þremur stöðum í einu, og var eins og þeytispjald um allar trissur.  En einhvernveginn þá er ég samt í mjög góðu jafnvægi andlega, þó skrokkurinn sé þreyttur.  Ég skammast mín líka fyrir að vanrækja ykkur öll, sem eruð svona yndisleg við mig.   En þetta mun lagast.

Morgunin fallegur, og mildur, ég vona samt að það fari að rigna.  Það er allt að skrælna hér.

Ég skrapp m.a. á Flateyri, til að bera áburð á gróðursvæðin þar, og eitra smá.  Kvenfélagskonurnar voru að selja blóm, og ég kom þeim til þeirra, þar sem ég átti erindi vestur. 

Já það er gott að fá sér aðseins snabba svona síðdegis.

Og svo er gaman að leika við Jorgu.

Þarna var dótið hahahaha...

En blómin dafna vel prímúlur og anemónur njóta sín vel á vorin.

Fyllta hepatican mín, eða skógarbláminn er reglulegt augnayndi.

Og árieklurnar eru svo sannarlega skrautlegar.  Þessi gula ber nafnið Queen Alexandra.

Já svo voru hljómleikar um kvöldið.  Svo sannarlega mikill hávaði í litlum börnum.

Það eru tilþrif og upplifun sko!!

Svo má nota pottlokin hennar ömmu á ýmsan máta.

Tónleikarnir enduðu svo á tvíleik, tilbrigðaríu eftir AstHanniu.  Hahahahaha

Hún var bæði í dúr og moll, með tilbrigðum líka og allt.

Áheyrendur fögnuðu ákaft í lokin. 

En ég var að fá sendar myndir frá dýralæknanemanum í Vín.  þar er svo heitt núna, að erfitt er að lesa undir próf.  Þá er gott að bregða sér niður að Dóná,

Þetta eru Trölli og Golda, en þau eru bæði vinir og kærustupar, Trölli hefur samt þá annmarka að hann hugsar ekkert um afkvæmi, enda er sá möguleiki ekki fyrir hendi lengur.

Eins og sjá má, er vínviðurinn kominn vel á stað.

Hér sést yfir Vínarborg, í forgrunni er skorsteinninn á sorpbrennslunni, en hana hannaði meistarinn og furðufuglinn Hundertvasser.

Hér er svo dýralækna neminn minn í aðgerð.

Allt klárt í slaginn. 

En ég segi bara góða nótt elskurnar mínar og fyrirgefið mér hvað ég er upptekinn. Knús á ykkur inn í nóttina.

P.S. verð eiginlega að bæta þessu við, stjúpsonur minn, fór á kostum, þegar hann bað Sinnar heittelskuðu í bíó í Sex in the City.  Þetta er alveg eftir honum.  Frábært sjá hér; http://www.visir.is/apps/pbcs.dll/gallery?Site=XZ&Date=20080530&Category=LIFID01&ArtNo=85176054&Ref=PH&Params=Itemnr=3

Daglegt veður og knús á línuna.

Þessi dagur var fallegur og hlýr.  Það er allt að vakna, fólkið vill fá blóm og lit í kring um sig, og gleðin ein ríkir.  Þvílíkt sem það er dýrðlegt þegar veðrið er svona gott.

Við vöknum, og sólin sendir geisla sína inn um gluggan til okkar, og segir HÆ! GÓÐAN DAG:

Og úti er kyrrð og fuglasöngur, lækjarniður og friður fyrst og fremst.

Tré og runnar setja út laufin sín, eitt af öðru og grátt verður grænt og allavega litt.

Og fjöllin umlykja mann og vekja manni öryggiskennd.

Túlípanarnir mínir skarta sínu fegursta og leysa mörg stressmál svona í byrjun sumars, með því að vera fallegir og tignarlegir í beðunum, niður alla Pollgötuna.

Guðbjörg í Garðheimum, segir mér að þetta veki athygli langt út fyrir Ísafjörð, og það er bara gaman að heyra það.

vissulega setja þessi fallegu jurtir svip sinn á Ísafjörð á vorin, og mér er sagt að margir hafi tekið upp þennan sið. 

Amma taktu mynd af mér, segir skottið mitt hún Hanna Sól.

Aftur á móti tók Hanna Sól þessa mynd af litlu systur og skæruliða.

Nú er ég að grínast hehehehe....

Leikur að skóm, þetta er ekki krokket, heldur Crocs hahahaha..

Slökun gæti þessi mynd heitið.

En ekki lengi ónei

Það er nefnilega farið að fíflast með afa....

Og með Úlfi frænda.

Sem er reyndar rosalega góður við þær systur báðar.  Enda titlaður stóri bróðir í dag.

En það kvöldar að, og ró færist yfir bæinn minn.

Og undir svefnin, þá er sólroðin pollurinn sem blasir við.

Ég vil senda þeim sem lentu í jarðskjálftum í dag mínar innilegustu samúðarkveðjur, og vona að allir fái þá aðstoð og hjálp sem þeir geta fengið.  Það hlýtur að vera hræðileg tilhugsun að geta aldrei verið óhultur fyrir þessum fjanda, sem kemur eins og þruma úr heiðskíru lofti.  Jarðskjálftinn var svo öflugur að hann fannst hér á Ísafirði, af mörgu fólki.  Ekki þó mér, því ég er eins og Zombi, sem varla heyrir eða sér neitt í dag.  Sendi ykkur bloggvinum sem í þessu lentu knús og kram. 

Segi svo bara góða nótt, og því miður eina ferðina enn er ég svo þreytt að ég orka ekki meir. 

Hið daglega veður, og hið daglega Kúlulíf.

Þessi tími er brjálaður, og ég þarf meiri kvóta.  Ætli einhver geti leigt mér tímakvóta

En veðrið var fallegt í dag, eins og svo oft áður.  Og ég held að sumarið ætli bara að vera, svei mér þá.

Ég setti fyrstu sumarblómin niður á Austurvöll í dag.  Ég er ákveðin í að hafa hann fallegan, ég hef grun um að ráðamenn vilji koma honum fyrir kattarnef, allavega klípa af honum, og gera að skólalóð.  En ég mun berjast gegn því með oddi og egg.  Og ég mun líka berjast fyrir því að ekki verði hróflað við honum eins og hann var teiknaður af Jóni H. Björnssyni.  Ég segi nú bara, fólk á að bera virðingu fyrir þeim sem fyrstir fóru.  Ég er ekki sátt við að einhverjir geti hróflað við því sem frumkvöðlar hafa mótað eins og þessi garður til dæmis, sem er systurgarður Hallargarðsins í Reykjavík.  En ég vil ekki setja inn mynd af honum núna, því hann er illa farin eftir átroðning skólabarna, sem er beitt ótæpilega á hann yfir vetrarmánuðina.  Þó auðvitað séu margir í skólanum, sem bera virðingu fyrir garðinum, og hvetji ungmenninn til að ganga vel um, þá er líka hægt að sjá eftirlitsmenn, sem skipta sér ekkert af heilum her af krökkum, sem fara eins og skriða um allan garðinn, upp í tré, og traðka niður runna.  Þetta gerist á hverju vori, einmitt þegar garðurinn er viðkvæmastur.  Það fer illa í mína sál.  Sérstaklega þetta virðingarleysi fyrir öðrum, og þeirra handverki og svo auðvitað vinnunni sem lögð hefur verið í garðinn.

Þessi tekin frá aðeins öðru sjónarhorni.

Já það er Ísafjarðarlogn.

Það er alltaf gott að vakna, og fara fram út, fá sér lýsi og morgunmat.

Sumir geta þó alveg steingleymt sér yfir sjónvarpinu, og lært svolitla ensku í leiðinni.

Ef þið haldið að hún sé alltaf svona gætinn hún Ásthildur Cesil, þá er það misskilningur.

Hún bíður nefnilega bara þangað til hún er orðin ein, og þá er prílað

Má ég kynna ykkur fyrir henni Pernille, hún er upp á sitt fegursta núna, svo falleg og glæsileg að eftir er tekið.

Og svo ein kvöldmynd, tekin fyrir stundu.  Solin gægist á fjallatoppum áður en hún rennir sér niður í hafið, til að fara að sofa, því hún vaknar alltaf fyrst á morgnana.  En ég sé rúmið mitt í hillingum, og verð bara að fara að skreiðast þangað, og halla mér.  Ég býð ykkur góða nótt, og takk fyrir allt.  Ég ætla mér að fara eins fljótt og ég get blogghringinn minn, og skoða hvað þið eruð að bralla þessa dagana.  Knús á ykkur öll inn í nóttina.

Kúlulíf og heimsókn ungra drengja og stúlkna.

Þessir dagar eru dálítið brjálaðir, en þannig er það alltaf reyndar.  En ég er samt sem áður í góðri ró, ég held að ég hafi náð að aga sjálfa mig dálítið, og læra af reynslunni, loksins, og komin tími til.  Ég er hætt að stressa mig yfir hlutunum, eins mikið og það er mögulega hægt.  Segi við sjálfa mig, róleg Ásthildur, þetta bjargast bara einhvernveginn.  Ef þú ert einlæg og heiðarleg gagnvart sjálfri þér og öðrum, þá fyrirgefst þér bara alveg heilmikið.  Og jú, fólk er bara yndislegt, jákvætt og hvetjandi. 

Ég held ykkur að segja að þetta snúist dálítið um framkomu manns sjálfs, ef maður bara leggur spilin á borðið, og leitar eftir umburðalyndinu, þá gefur fólk manni það bara si svona.  Við erum öll á sama báti, og innst inni skiljum við svo margt, það þýðir í raun og veru ekki, að reyna að þykjast vera eitthvað meira en maður er, eða þykjast svalari en maður er, tala nú ekki um að fara út í að sýna hroka, til að verjast því að vera einlægur.  Þá fer nú fyrst allt í bál og brand.

En það var fallegt veður í dag, dálítill vindur, en hlýtt.

Þessi tekin snemma í morgun.

En telpurnar vöknuðu vel og snemma.

Sumir náttúrulega komnir út á sokkaleistunum, áður en hönd á festi

Og svo er haldið af stað til Suðureyrar, þær fara núna reglulega í sund eftir leikskólann, og Ásthildur er alveg orðin óhrædd við vatnið, sagði Jorga mér. 

Hér eru önnur lítil krýli að fara yfir götu á Ísafirði.

Fólk framtíðarinnar ekki satt ?

Þetta er svona... nútíðin eða þannig.....

En í morgun komu í heimsókn til mín 30 krakkar úr Grunnskólanum á Ísafirði, þau vildu koma og skoða plönturnar, sögðu kennararnir.  Það var bara gaman.

Svona ykkur að segja þá höfðu þau meiri áhuga á hænunum, læknum og kettinum plús kúlunni

einhvernveginn datt þeim líka í hug að það væri hægt að kveikja bál með því að núa saman steinum, þeim hefur ef til vill fundist þau vera kominn back to the future

en sumsé, hænurnar slógu í gegn reyndar.

Og þau undu sér hið besta þessar elskur.  Þau spurðu ótalmargs, og það voru góðar spurningar.  Ein ung dama kom með þrjár skrifaðar spurningar, sem ég var beðin um að svara, og gerði með mikilli ánægju.

Og svo var það lækurinn.  Þau eru í fjórða bekk, þessi ungmenni. Upprennandi táningar með tilheyrandi.

Það er margt sem þarf að spá í og spekulega á þessum aldri.

Jamm það er nú ekki amalegt að fá svona marga í heimsókn í einu. 

En hér er hún Evíta litla Cesil ömmu sinnar litla skott í heimsókn.

Og svo fleiri sársvangar sálir hehehe, svo það þarf að fara í kæliskápinn að leita að afaskyri og sveleiðis.

Meðan sumir dunda sér við að skola skó í tjörninni.

Eða næla sér í ömmublóm.

Þá blása sumir í blöðrur.

Eða bara leika...

En dagurinn endaði á grilli, eins og svo oft áður.

Hér eru svo myndir að litla Arnari Milos ömmudúski.

Hann hefur sko stækkað heilmikið sá stutti.

Hann á ef til vill eftir að hrella hana ömmu sína, eitt er samt víst, að hann á eftir að detta í tjörnina, fyrr en seinna, það gera þau öll  Eins konar manndómsvígsla.

En ég segi bara góða nótt og takk fyrir mig.

 

 

Kúlulíf og daglegt veður.

Hér var vestan þræsingur í dag, þannig að það komu fáir til að versla plöntur, skiljanlega.  En ég gat eitrað fyrir hádegið á Austurvelli með roundup, þar sem því var viðkomið, til að minnka hirðinguna í sumar.  Pólverjarnir mínir klipptu plönturnar, og á morgun munu þeir stinga upp beðin sem á að setja sumarblómin í, og svo planta þeim niður.  Austurvöllur, systurgarður Hallargarðsins í Reykjavík, sem er teiknaður af Jóni H. Björnssyni, skal vera í sínu fínasta pússi í sumar. 

En eins og ég sagði þá var lognið dálítið að flýta sér í dag, sérstaklega eftir hádegið.

Eins og sjá má.

En það lygndi þegar á daginn leið.

Og þegar kvöldaði var veðrið orðið fallegt.

Himnagalleríið opið eins og sjá má, svona undir kvöldið.

En sumir vöknuðu bara hressir og kátir í morgun.

Meðan aðrir geyspuðu dálítið og voru syfjaðir.

Ef amma á ekki ís í ísskápnum, þá á hún allavega klaka hehehehe.

Já hann getur verið dálítið kaldur að halda á og borða, en hann er góður og frískandi.

Það má með sanni segja að snemma beygist krókurinn, maður er ekki hár í loftinu, þegar maður fer að lesa ársrit skógræktarfélagsins, og örugglega líka Garðyrkjufélagsins.

Það er greinilegt að þessi sápukúlubyssa sló rækilega í gegn í kúlunni.

Svo þarf að skoða nærbuxur stóra frænda líka.

Þetta litla skott, er ótrúlegt alveg.  Hún fær hjartað í ömmu sinni til að taka nokkur aukaslög á dag, eða hvað haldið þið ?

Ef þetta er ekki fiktirófa númer eitt....

Þá bara veit ég ekki hvað

en hún er eins og kötturinn, kemur alltaf standandi niður. Hjúkket...

Svo hefur hún gaman af að mála, götulistamaður af Guðsnáð held ég.

Afi hjálpar nú aðeins til, stundum, við að teikna Óla prik allavega  en áhuginn leynir sér ekki.

en prinsessan þarf að máta föt og svona.  Baðfatatískan í algleymingi.

Þessi er nú líka svona stællegur ekki satt .

Það er komið logn, sem betur fer, því það er bara ferlega leiðinlegt að hafa svona rok, sem þurrkar allt upp, og svíður ung blöð.  En ég er að fara að halla mér, skríða í holuna mína og segi bara góða nótt. knús á ykkur öll.

Nýr kúlubúi, og daglegt líf.

Ég vil byrja á að segja mikið eruð þið frábær bloggvinir mínir.  Ég hef mikið að gera, og er rosalega þreytt, en að koma svo heim og lesa hlý orð og umhyggju, þá líður mér svo vel.  Þannig að þið gerið svo sannarlega ykkar til að létta mér þessa erfiðu tíma.  Salan gekk vel í dag, fólk kemur og er bara svo glatt, og ánægt.  Finnst svo gaman að koma og skoða blómin, hlusta á fuglasönginn og bara vera til þarna hjá mér.  Að það er frábært.  Þó stjúpurnar mínar séu ennþá litlar, vegna þess að sáningin klikkaði í vetur, þá fyrirgefst mér vegna þess að öll hin blómin eru frábær, þó ég segi sjálf frá. 

Hafði nú ekki tíma til að taka myndir, en ég varð með þessa litlu pæju, sem hjálpaði ömmu sinni að bera blómin, maður þarf ekki endilega að vera hár í loftinu, þegar maður vill hjálpa til.

Amma ég ætla að kyssa blómið þitt, sagði Hanna Sól.

Hún fékk pakka frá pabba sínu, og er búin að máta öll fötin sem hún fékk, í dag, hér er hún að troða sér í sundföt utan yfir kjólinn

Sú stutta gefur ekki mikið fyrir svoleiðis prjál.

Þessi stubbur á nú líka uppáhaldsföt, sem hann fer helst í frekar en annað.

Á ég þennan pakka ? mér líkar betur við svona harða pakka, segir Ásthildur á sínu bla bla máli.

Eitt dressið.

Gaman saman.

Og tjörnin er skemmtilegust.

Maður er svo rosalega smart í flottum skóm.

Unnusti og barnsfaðir Jorgu kom í dag, hann hefur fengið vinnu hjá okkur.  Þá vantar bara litla 7 ára stelpu til að fjölskyldan sé hér öll saman.

Hann kom með gjafir handa stelpunum, Hanna Sól fékk svona sápukúlufisk.

Ásthildur svona tæki sem spilar ýmis hljóð.  Henni fannst mikið gaman að því.

Úlfur og Hanna Sól, gleymdu sér alveg yfir sápukúlum.

Þar voru ýmsar stellingar og hanteringar.

Jamm þetta hitti beint í mark, ég fékk svona Litháenskt nammi, og brauð frá Litháen, sem ég hlakka til að smakka.

Vá ein stór !!!

Hæ ég fann blöðru !

Hún er voða stór.

Það voru reyndar fleiri sem höfðu gaman af sápukúluvélinni.

Jamm þetta er skemmtilegt.

Fullt af fallegum sápukúlum.

Þessi er smáhanteruð

Kvöldið er fagurt sest er sól, og sefur fugl á grein.  Smá stund í næði, er dásamleg, og ég segi bara góða nótt og takk fyrir mig.

 

Opnun garðplöntusölunnar, ævintýrabörn og júróvision.

Já ég er komin heim af fundi hjá Frjalslyndum, reyndar tveimur fundum, miðstjórnarfundi, sem var frekar þungur þar var margt spjallað, og margt sem þurfti að skoða og spá.  Það er gott í stjórnmálaflokkum, þegar skoðanaskipti verða og menn geta rætt saman um erfið mál, það er þroskmerki.

En svo var á líka á aðalfundi landsambands kvenna í frálslyndaflokknum, hressar flottar konur

Svo var rokið í Garðheima til að skoða plölnturnar, bera saman og svona og svo kaupa ýmislegt smávegis sem vantaði.  Ég er mjög ánægð með mínar plöntur, eftir að hafa skoðað mig um í stórborginni.

Á leiðinni heim tókum við ungt fólk upp í þau voru á puttanum.  Glaðlegt skemmtilegt fólk.  Einskonar lífskúnstnera.  Þau voru að ferðast um landið á puttanum með hundspott.  Voru á leiðinni til Patró, og komu frá Eskifirði.  Hann sagðist vera það sem kallað er þúsundþjalasmiður, vinna við hvað sem væri í smá tíma og svo færu þau annað.  Hann hefði starfað sem sjómaður, beitningamaður, aðstoðað við sauðburð, og allt sem til félli, hún sagðist hafa mest gaman af að þjálfa hesta.  Hann er samt rosalega góður kokkur sagði hún og hló.

En hvar ætlið þið að sofa ? spurði Elías, eruð þið með tryggt herbergi, við höfum nú ekki áhyggjur af svoleiðis, sögðu þau, þetta reddast alltaf.  Ef maður er með áhyggjur, þá gengur allt illa, en ef maður hefur engar, þá verður allt í lagi.  Við viljum bara vera frjáls, ekki eyða peningunum okkar í bíla og íbúðir.  ´Núna er ég að sýna henni vestfirði, sagði hann, ég hef oft komið hingað, og ég elska vestfirðina.  Ætla núna að reyna að komast á bát á Patró.

Ævintýrabörn, þau hafa svo sannarlega ýmsilegt að kenna samferðamönnum sínum þetta unga fólk.

Þau voru búin að vera þrjá mánuði á flakki, í þetta sinn.  Og hver dagur með sínar áherslu.  Ég er alltaf glaður og kátur, sagði hann.  Það er alveg sama hversu dimmt er það er alltaf ljós einhversstaðar.

Ég hef það á tilfinningunni að þetta sé stytta af Viðari Guðjónsen, heheheh... allavega forföður hans.  

Dynjandi var sérlega glæsilegur svona snemma vors, vatnsmikill og tilkomumikill, og hér sjást allir fossarnir.

Þegar við komum heim var sú stutta auðvitað á kafi í skápnum hehehe..

Svo var verið að næra sig auðvitað.

Þessi ömmustubbur í heimsókn.

Hér er verið að spila.

Ásthildur búin að klæða sig upp í Júróvisjónmúnderinguna.

Hér er verið að horfa á Regínu Ósk og Friðrik Ómar.

Ég held að þetta hafi verið síðasta Júróvisjón keppnin í þessari mynd.  Það er fullreynt að þetta er ekki spurning um hæfni eða besta lag, heldur að veita sínum vinum flest atkvæðin.  Ég hef grun um að Bretar dragi sig út úr keppninni, og þeir eru jú ein af þjóðinni sem borgar herlegheitin.  Þjóðverjar hafa líka farið illa út undanfarið, og ætli þeir hugsi sig ekki til hreyfings líka.  Af hverju ættu þjóðir að borga keppnina sem hafa enga von um að vinna.   Þetta er eiginlega of langt gengið.  Og sumar af þessum þjóðum eru ekki einu sinni í Evrópu.  Sum fyrrum sovétríki meina ég. 

Annað hvort leggst þessi keppni af, eða henni verður skipt upp í austurevrópu og vesturevrópukeppi. 

Ég er alveg klár á því að þetta getur ekki gengið svona lengur.  Og það er í rauninni ekki hægt að hafa þetta svona lengur.  Því þetta er ekki lengur skemmtileg keppni, heldur pjúra hagsmunapot, og afgreiðsla eftir því hver á í hlut.  Og sigurvegararnir eru ekki aðilarnir sem halda keppninni uppi.  Svoleiðis er nú það.

En ég bið að heilsa ykkur og vona að ég geti bráðum farið að anda aftur.  þetta er rosalegt álag á mér þessa dagana, og ég vil þakka ykkur öllum kommentin ykkar og hlý orð.  Ég kann svo sannarlega að meta það, og það gefur mér mikið.  Takk fyir mig.

Hér eru svo blómin min.

Og hún Elísabet frá Portúgal, sem er að aðstoða mig við að halda þeim fallegum.

 

Kúlur og kúlubúar, útskrift sem skiptir máli og hið daglega veður.

Við fórum í mæðraskoðun í morgun og sónar.  Hér er nýjasti kúlubúinn.

Allt í góðu lagi þar, og litli kúlubúinn hress.  sígur á sér þumalinn. 

En veðrið í dag var líka frábært, og nóg að gera við að koma öllu í sem best horf fyrir sunnudaginn, ég er búin að ákveða að opna söluna kl. 1 á sunnudaginn, þ.e. 13.00  þá þarf allt að vera komið í lag.  En ég þarf að skreppa suður á morgun á fund, en keim svo heim aftur á laugardaginn.  Kemst sennilega í tæka tíð fyrir Júrívisjón.  Ég var reglulega ánægð með okkar fólk, og sérstaklega að þau skyldu komast áfram í aðalkeppnina. Enda voru þau flott.

 

Eins og sjá má var veðrið það allra besta.

Ýmislegt brallað í garðskálanum.

Þú átt að fara til ömmu !

Æ Æ Æ

Þetta risti nú svo sem ekki djúpt, því þessi er tekinn þrem mínútum seinna.

Og Hanna Sól hjálpar afa að grilla.

Meðan skottið leikur sér að hjólinu.  Greinilega búin að dýfa öðrum fæti í tjörnina.

Þetta er svo frumskógur kúlunnar.  Þetta er risastórt svæði ef maður er mús

Afi ég vil fá spúnin á aftur ! Ég meiði mig ekkert.

Ef maður væri indíjáni myndi maður örugglega beita stönginni svona.

Já það er enginn spurning að enginn fiskur stenst svona handbragð.

Maður getur líka miðað með einari

Svei mér hún er eins og alvanur veiðimaður með spjót.

Og plamms, örugglega fiskur á oddinum....

En ég fékk heimsókn í dag, fyrst komu þrír ungir menn í heimsókn, sem vissu ekki að þetta var íbúðarhús,  en svo komu þessir stubbar, þeir voru í útskrift í dag, útskrifuðst úr leikskólanum og eru þar með orðnir grunnskólanemar frá og með næsta hausti. Aldeilis stórt skref.

Amma sástu blómin á borðinu, ég kom við í dag, og þú varst ekki heima.  Ég ætla að gefa þér blóm, ég týndi þau alveg sjálfur.

Nei kvað við, vinir þínir hjálpuður þér. 

Já  hérna amma mín.

Mikið er maður glöð að fá svona falleg blóm, og sérstaklega þegar lítill... nei stór ömmustubbur tínir þau beinlínis til að gefa ömmu sinni.

Já þetta eru alvarlega þenkjandi ungir menn, með lífið allt saman framundan.  Stór áfangi í lífinu að hætta í leikskólanum og byrja alvöruna í grunnskóla.  Gangi ykkur vel drengir mínir.

Ég veit að maður á ekki að setja svona mynd inn, en þessi er bara svo frábær.  Ég vil vil vil, og ég vona að hún verði alltaf svona ákveðin, ungum stúlkum er það nauðsynlegt að vita hvað þær vilja og vera ákveðnar í að fá það framgengt.  Þannig komast þær til betra lífs.

Jamm svona er þetta bara.

Maður þarf ekki að hafa áhyggjur af uppvaskinu. 

En þetta er nú bara svona til skemmtunnar.  Ég verð ekki heima á morgun og lungan úr laugardeinum.  Svo ég bið bara kærlega að heilsa ykkur öllum.  Ég ætla að reyna að hvíla mig í bílnum á leiðinni suður, og fara snemma að sofa og .... og....

Ég segi bara góða nótt, og takk öll fyrir hvað þið eruð yndæl og góð við mig.

 

Annríki og hið daglega veður á Ísó.

Vil byrja á að segja að í augnablikinu er allt brjálað að gera hjá mér.  Ég velt í rúmið á kvöldin og skondrast upp á lappirnar á morgnana.  En það er bara eins og það er alltaf á þessum tíma, nema núna er ég orðin þriggja barna móðir svona óforvarendis.  Ég þakka því daglega góðum vættum fyrir hana Jorgu mína, og að stelpurnar eru svo þægar, þó þær séu prakkarar, þá eru þær samt sem áður yndælar, og ég elska þær svo mikið.  Og auðvitað stubbinn minn, þau komu heim í dag, hann og Sóley Ebba og Eva Rut.  Þau fengu svo leyfi til að baka vöfflur, jamm, þau bökuðu vöfflur, og sitthvað fleira  Einhvernveginn komst deigið út á stétt, og svo þurfti að sprauta vatni úr garðslöngunni og sona, það var held ég mjög gaman hjá þeim. 

Það var sólskin í morgun, en svo komu smáský eftir hádegið, en það var samt hlýtt og gott veður.

Greinilegt að gallerí himin er búin að opna aftur eftir vetrar hlé.

Prinsessur þurfa líka að slaka á aðeins, þá er gott að geyma kórónuna svona baksviðs

Afi fór út, og litla skottið vildi endilega komast út líka.... en hurðin var lokuð.

Stóra systir kom þá til bjargar, málið var bara að hún átti ekkert að komast út í þetta skipti, enda á sokkaleistunum.

Pepsíið hennar Jorgu, það er gaman að sjá einbeitningarsvipinn á stelpuskottinu að reyna að opna.

Gengur ef til vill betur svona !

Ef til vill besta bara að biðja Jorgu að opna hehehehe..

 Annars fórum við á Thai Koon í kvöld að borða, ég nennti ómögulega að elda mat, þegar ég kom inn.  Það er gott og notalegt að borða þar. 

En nú er komið nóg hjá mér, ég sé rúmið mitt í hillingum, það er rosalega notalegt að skríða í ból, þegar maður er svona þreyttur. 

Ég segi bara knús á ykkur mín kæru, og endilega ekki gefast upp á mér, þó ég sé ekki mikið við.  Ég les svörin ykkar og þau veita mér orku og gleði.

Ég segi bara góða nótt á ykkur öll  Lofa að fara blogghringinn minn eftir helgi, kemst að öllum likindum ekki mikið í svoleiðis lúxus fyrr.