Eru þetta bjargráðin okkar?

Jamm er það þetta sem við viljum sjá í nánustu framtíð?

Skotar gætu veitt við Ísland

Skotar hugsa sér gott til glóðarinnar og nú þegar Íslendingar séu skrefi nær Evrópusambandinu. Þetta kemur fram í skoska dagblaðinu Press and Journal í dag. Fjallað er möguleikann fyrir Skota að komast í ríkuleg fiskimiðin við Ísland, fari svo að Íslendingar samþykki aðild að Evrópusambandinu.

Vitnað er í orð Jóhönnu Sigurðardóttur forsætisráðherra um að Evrópusambandið og Evran væru nú besta leiðin til að bjarga efnahag Íslands. Tekið er fram að skoskir sjómenn gætu því verið skrefi nær í að snúa aftur til þorskveiða á Íslandsmiðum.

 

« Til baka

Og ætli það komi ekki fleiri á eftir skotum?  Hvað með spánverja, portúgala og fleiri þjóðir, sem munu  vilja veiða á hinum ríkulegu fiskimiðum okkar.

Erum við algjörlega heillum horfinn, að einblína eingöngu á að fara inn í þetta Evrópubákn?

Ég segi nei, ég vil ekki afsala rétti mínum sem íslenskur þegn.  Ég vil ekki að stórþjóðir Evrópu hirði allt það sem hægt er að hirða af okkur, og skammti okkur svo úr hnefa eitthvað sem við getum moðað úr.

Það kom fram hér í frétt um daginn, að það er smátt letur í samningnum um ESB, sem veitir sambandinu heimild til að taka eignarnámi náttúruauðlindir landanna, svo sem eins og orkuna.

Af hverju í ósköpunum halda menn eiginlega að þessu skrýmsli sé svo umhugað að koma okkur inn?

Það skyldi þó aldrei vera að þeir sjái ofsjónum yfir því sem landið okkar á, auðug fiskimið, heitt vatn, fossar og fljót sem hægt er að virkja þeim til hagsbóta í síversnandi árferði um raforku?  Hvað ætli þeim sé ekki sama um hreinleika landsins, ef þeir geta virkjað allt sem hægt er að virkja til að nota orkuna í að kynda húsin sín og handa sínum stóru fyrirtækjum.  Og hvað ætli við hefðum svo sem um það að segja, þegar við værum kominn undir "verndarvænginn"

Er fólk virkilega svo bláeygt að halda að það sé einhver góðmennska í frökkum, þjóðverjum og bretum okkur til handa?

Nei mér er alveg sama hvað hver segir.  Það sem þeir sækjast í eru okkar náttúruauðlindir og ekkert annað.  Við getum gleymt þessu öllu ef við glepjumst núna ínn í báknið eins og gapandi þroskar, í leit að betra lífi.  Við höfum allt sem við þurfum, við erum sennilega eina þjóðin í heiminum, sem höfum allt sem við þurfum.  Nægan mat, drykk, klæðnað og hvað sem nefna má. En nei það er ekki nóg, við viljum meira, við viljum hætta endanlega að hugsa og gefa frá okkur sjálfstæðið.  Hafa það gott, hætta að vinina kl. fimm og fara að grilla, af því að við erum svo heimóttarleg og miklar kveifar að við viljum bara sitja og opna kjaftinn og láta mata okkur eins og smáfuglana.

Æ á hvaða leið er þessi þjóð eiginlega?

Krúttfærsla.

Smákrúttfærsla.

Tók þessa fallegu mynd í gær.

eins og sjá má baðar sólin kúluna mína.

Súgandafjöðurinn í gærmorgun alltaf jafn flottur.

Amma sjáðu fjallið er bleikt, hrópaði Hanna Sól!.

Og svo sannarlega virtist það vera bleikt.

Sól og máni kallast á.

Og svo kom mamma heim.

Og amma fékk nýja linsu að gjöf fyrir allar myndirnar

Já það voru fullt af pökkum og ekki afmæli.

Og meira að segja kanínueyru.

Alveg tilbúin í sundtímann.

Og svo var pússlað.

Ein lítil kanína.

Rosaflottar kanínur.

Ásthildur fékk líka flott sundföt.

Og Evíta litla kom í heimsókn.

Flottust

Þær eru góðar saman frænkurnar.

Hún er líka pabba stelpa og svolítið abastelpa líka hehehe, kallar afa sinn aba.

Þær skemmta sér vel saman þessar litlu dúllur.

En svo smá prufa náttúrulistaverk.  ég varð auðvitað að prófa nýju linsuna mína hehehehe..

Það er margt sem er fallegt, en við tökum ekki eftir af því að það er bara svo sjálfsagt.

Þetta er eins og með himnagalleríið, kostar ekkert en er svo dæmalaust fallegt.

Hárfínt hýjalín, en svellkalt.

Margar myndir sem ísdrottningin myndar.

Og himnagalleríið er líka opið.

En ég segi bara góða nótt sofið rótt, og megi allir góðir vættir vaka yfir ykkur og vernda.  Takk fyrir mig.

Smávegis frá mínu eigin brjósti.

 

Ný ríkisstjórn og fólk bíður.  Þetta er samt sérstakt ástand, því þessi ríkisstjórn er bara til bráðabirgða, og hún er líka minnihlutastjórn, líf hennar ræðst af því hvernig Framsóknarflokkurinn spilar.  Það þarf ekki að vera slæmt.  En þegar maður veit að það er los á forsvarsmönnum Framsóknar og formaðurinn er utan þings, þá einhvernveginn virkar það ekki alveg nógu traustvekjandi, þegar takast þarf á við verulega erfið mál, sem vissulega hugnast ekki öllum.   Hefur hinn nýji Framsóknarflokkur það bakbein að standast áskorunina, eða mun hann flýja í fangið á Sjálfstæðisflokknum, sem mun taka honum fagnandi.  Hingað til hefur þessi flokkur ekki sýnt á sér þá hlið að hann standi fast á þjóðþrifamálum, þvert á móti hefur hann endalaust verið opin í báða enda, svona já já nei nei flokkur.  Og ekki síður hefur hann verið flokkur hina löngu hnífa, þar sem menn stinga hvern annan í bakið, til að komast sjálfir að. 

Ég vona samt innilega þrátt fyrir allt, að Jóhönnu Sigurðardóttur takist að halda utan um allt þetta erfiða verkefni.  Það hafa flestir trú á henni, og það mun mikið mæða á henni næstu vikurnar.   Og öfugt við framsókn, þá hef ég fulla trú á því að Jóhanna standist það álag.  Hún er vel sjóuð í pólitíkinni og ákveðin, ósérhlífinn einstaklingur sem lætur sér ekki allt fyrir brjósti brenna.  Hún mun reyna bjarga því sem bjargað verður, engan tel ég hæfari í það en einmitt hana. 

Næstu vikur verða erfiðar, og ég óttast að ef fylgið fer að fara niður hjá þessum þremur flokkum í skoðanakönnunum, þá fari líka einbeitinginn og farið verði í sömu skotgrafir og áður.  Sum sé kosningaham og loforð út og suður. 

En það er okkar ágætu landsmenn að hlú að því að svo verði ekki.  Bæði með því að gefa stjórninni vinnufrið, og líka með því að sofna ekki á verðinum.  Við þurfum að fylgjast með og láta vita af því um leið og okkur finnst vera farið út af brautinni.   Núna þegar við sjáum hvað áorkast hefur með pottum og pönnum, þá má ekki sofna aftur og hugsa að þetta reddist.  Það gerir það nefnilega ekki ef við slökum á. 

Við þurfum að fylgjast með hvað verður úr endurskoðun stjórnarskrárinnar.  Það er bruðl til dæmis að hafa 63 þingmenn í landi sem telur um 300.000 manns.  Helmingur þess fjölda ætti að nægja, og enga aðstoðarmenn.  En ef til vill virkara ráðuneytisfólk.  Mér skilst á fólki sem vit hefur á, að í ráðuneytum sitji margir gamlir fauskar sem ráða því sem þeir vilja ráða, draga lappirnar ef þeim finnst ekki um málatilbúnaðinn og stinga undir öðru undir stól.  Þess vegna þarf sennilega ekki síður að yngja upp í ráðneytunum en stjórnmálaflokkunum.  Embættismannakerfið er ekkert síður spillt en pólitíkusarnir, því annars hefði spillinginn aldrei náð þeim hæðum sem hún gerir í dag.   Það segir bara að allt heila apparatið er gegnumsýrt af spillingu.  Þá þýðir lítið að segja nýtt fólk í ráðuneytin sem ráðherra, en hafa gömlu settinn áfram vinnandi út frá sínum eigin forsendum. 

Ef hægt er að komast af með að kjósa forsætisráðherra beinni kosningu og hann síðan virki sem forseti, þá er það heilmikill sparnaður sem vinnst með því.  Þetta embætti sýnir sig að vera mest svona glamour sem við höfum ekki efni á við þessar aðstæður.  Með fullri virðingu fyrir  Ólafi Ragnari og Dorrit sem ég hef persónulega mikið dálæti á sem manneskju. 

Einnig vil ég sjá að það verði skorið meira niður í utanríkisþjónustunni, til dæmis væri hægt að vinna meira með öðrum norðurlöndum um sameiginleg sendiráð, eins og til dæmis í Japan og Þýskalandi.  Þar mætti bæði spara stórt og fá inn pening fyrir þær hallir sem þar eru fyrir okkar fulltrúa.  

Einnig ættum við að fylgjast með hvort ráðherrar taki sér ráðherrabíla og einkabílstjóra.  Það er líka bruðl.  Það má í þessu sambandi segja; yfir litlu varstu trúr yfir mikið mun ég setja þig.  Þó segja megi að það muni ef til vill ekki mikið um einn bíl og bílstjóra til eða frá, þá er þetta táknræn gjörð, og segir meira um einstaklinginn í raun, hvað svo sem hann talar og galar. 

Ég satt að segja veit ekki alveg hvernig mér líður þessa dagana. Það er léttir að hafa losnað við hrokafullt sjálfstæðisfólk út úr stjórnarráðinu, og það verður vissulega forvitnilegt að fylgjast með þeim í stjórnarandstöðu, ef þeim tekst ekki að kaupa framsókn til fylgilags við sig.   Ég veit heldur ekki hversvegna eða á hvaða tímapunkti Frjálslyndi flokkurinn datt út úr því að styðja ríkisstjórnina,  hvort forystumenn þar hættu við, eða hvort þeim var skúffað út.  Ég bar mikla von í brjósti um að Guðjón Arnar myndi koma þar við sögu og aðstoða við að endurreisa sjávarútvegsmálin og beyta kvótakerfinu, til þess treysti ég honum best.  Enda er Frjálslyndi flokkurinn eini flokkurinn sem aldrei hefur kvikað frá því að berjast fyrir afnámi óréttláts kvótaframsals. 

Ég er líka hugsi yfir hvernig mótmælendum reiðir af, hvernig það fer með fyrirætlan um að breyta stjórnarskránni í anda Njarðar P. Njarðvík, nú þegar ríkisstjórnin ætlar að gera eitthvað í þeim málum, verður það ásættanlegt, eða rísa upp margar fylkingar sem berjast um brauðið. 

Besta væri að við gætum öll snúið bökum saman við endurreisnina.  Ef okkur auðnaðist að standa nú einu sinni saman sem þjóð, og láta hagsmuni fólksins ganga fyrir bákninu.  Ég óttast samt að fyrr frjósi í helvíti áður en það gerist.  Það eru alltaf hluti manna sem hugsa fyrst og fremst um eigin hag, og eigið rassgat.  Þó fagurlega sér talað, þá fylgir hugurinn ekki máli.   Þess vegna er svo mikilvægt að við lýðurinn fylgjumst grannt með og geymum búsáhöldin okkar á góðum stað, þar sem auðvelt er að grípa til þeirra, svona rétt si sona til að minna þetta ágæta fólk á að við erum þjóðin, við erum fólkið sem ætlum að lifa í þessu landi, og að við viljum fá að vera með í endurskipulagningunni. 

Ó kom þú Nýja Ísland, von okkar og fróm ósk um nýtt siðgæði, nýja vitund, frelsi og þjóðarhag.

Yndisleg helgi að baki.

Helgin var svo sannarlega dásamleg.  Veðrið spilaði þar líka stórt inn í, því það var dásemdin ein alla helgina og er ennþá.  Ætli þetta sé í boði nýrrar ríkisstjórnar?  Jamm ég ætla að óska okkur öllum til hamingju með þessa nýju hundrað daga stjórn, og vona að hún nái markmiðum sínum, okkur öllum til hagsbóta.  Ég held að þau muni gera það sem þau segja, hlusta á raddir fólksins, svona í byrjun allavega.  Það er svo okkar allra að passa upp á að þau gleymi okkur ekki, þegar þau fara að njóta þess að sitja í stólunum. 

En við lögðum af stað í glampandi sól.

Ljúft ferðaveður.  Við höfðum pantað íbúð, svo við höfðum með okkur heilmikin mat svona millisnakk, þar sem börnin eru jú alltaf svöng í útilegum.

Við lögðum ekki af stað fyrr en um fjögurleytið, hér er Álftafjörðurinn dýrðin ein.

Tröllabyggð örugglega, og tröllið horfir upp í tungl og Venus, allt í rétta átt þar.

Hesturinn frjáls og fagur.

Þið getið örugglega aldrei giskað á hvað þetta  myndefni er!!! en þetta eru Máni gamli og Venus í ástarleik, tekinn á vitlaust stillta myndavélina hehehehehe...

Þetta er skrifað í himininn, en er sennilega helst arabiska eða eitthvað álíka. 

Tveggja tíma akstur að baki, og gott að pússla smá. Þau voru samt rosalega góð alla leiðina.

Strákarnir telfdu, þegar þeir voru ekki í lauginni.  Höfðu það mjög gott.

Og menn voru að týnast í hús einn af öðrum. 

Og auðvitað voru kajakar fyrir alla.  Þeir vildu endilega koma mér út á sjó, ég sagði þeim að þeir gætu ef til vill troðið mér ofan í kajak en aldrei upp úr honum aftur

Svo var farið í laugina um kvöldið.  Hressandi eins og alltaf í Reykjanesinu, yndislegt algjörlega.

Svo var auðvitað byrjað á að fara í laugina morgunin eftir.

Hér er fólk á öllum aldri eins og sjá má.

Hér stendur yfir kennslustund í að velta sér.  Eitthvað sem er bráðnauðsynlegt að kunna ef maður ætlar að róa út á rúmsjó, eins að koma sér upp í kajakinn aftur, ef maður þarf að fara úr honum.  Þá skiptir máli að kunna réttu handtökin.

Eins og ég segi yndislegasti staður á jörðinni er bara rétt við túnfótinn hjá mér.

Eins gott að fá sér maltöl, manni þyrstir svo af laugarferðinni.

Já og svo verður maður svangur líka.

Amma taktu mynd af höndunum á okkur eftir sundið!!!

Lítið er ungs manns gaman.

Og allt verður manni að leikdóti.

Sund sund sund....

Sumir tolla nú líka í tískunni.....

Annað er bara gamalt og gott.

Og svo er notalegt þegar afi les fyrir mann.  En það er reyndar gert á hverju kvöldi.

Á laugardagskvöldið var Þorrablót og dans á eftir. Maturinn alveg meiriháttar og vel útilátinn.

Auðvitað voru líka skemmtiatriði eins og á Þorrablótum.

Þarna var líka eitthvað við allra hæfi.

Troðin trog af alsnægtum og góðum mat.

Hér stendur vertinnan Sigga við barinn.  Morgunmaturinn er líka vel útilátinn, það er enginn svikinn af að skella sér í Reykjanesið, nóg pláss og elskulegt fólk.

Flottir gaurar líka hehehehehe

Hér er Júlía nýji framkvæmdastjóri kajakklúbbsins.

Tveir flottir saman, einn eigandinn Jói nýkomin frá Thailandi brúnn og sætur, og vertinn, sem er algjör engill, vill allt fyrir mann gera.

Við gátum því miður ekki verið á ballinu.  En áttum bara góða stund saman í íbúðinni sem við höfðum.

 

En það er líka gaman í sturtu.

Lífið það er leikur...

Er þetta ekki alveg dásamlegt eldur og ís í okkar fagra landi.

Land andstæðna, er nema von að við séum sjálf dálítið villt og mótsagnakennd.

Afi ætlar í smáróður áður en við leggjum í hann heim. 

Svo er ekkert annað en að kveðja og þakka kærlega fyrir okkur.

Hvað er yndislegra en okkar fallega land?

Fjöll og dalir og firðir og flóar.

Og brattir fjallatindar.

Ytra skarð hér og á fleiri myndum það er á Snæfjallaströndinni.

Litli bær í Skötufirði. Rétt hjá sumarbústaðnum hennar Sollu okkar hérna.

Hesturinn gnæfir við himinn.

Og bærinn minn kæri.  Við erum komin heim.

En þar sem ég ætla að fara að slaka á eftir ferðina, sé ég ekki þessa flottu stráka út um gluggann minn, svo ég opna, er þá ekki bara komnir hingað á dyraþrepið hjá mér herra Ítalía, herra Indland, herra Kórea og ég man ekki hvað minnir herra Mexico.  Svona líka flottir.

ég held að þeir séu hér að læra eitthvað um sjávarútveginn... er samt ekki viss.

Alveg er ég viss um að allar stelpurnar sem eru á lausu, eru kolfallnar fyrir þeim.

Síðasta myndin er svo tekin núna í hádeginu, svo þið sjáið að veðrið er ennþá upp á sitt besta. 
En nú þarf ég að fara og sækja litlu stelpurnar mínar á leikskólann, en mamma þeirra kemur með vélinni á eftir, svo það verða fagnaðarfundir.  Hún ætlar að vera hér í febrúar,  svo það eru spennandi tímar framundan hjá mér, meira að segja meira spennandi en þá Þorgerði Katrínu og ég veit ekki hvað!!!

Eigið góðan dag elskurnar mínar og innilega takk fyrir hlýju orðin ykkar sem glöddu mig.