Kalliði þetta leikrit?

Ég fór á sérstaklega skemmtilega leiksýningu í kvöld hjá félögum mínum í Litla Leikklúbbnum.  Litli Leikklúbburinn verður 5o ára í vor og verður mikið um dýrðir þá.  En sem sagt í kvöld var frumsýnt leikrit sem er það 86. verkefni LL.

Leikstjóri er Kári Halldór Þórsson sem okkur er að góðu kunnur, því hann setti upp leikritið Úr Aldaannál eftir Böðvar Guðmundsson, eitt það erfiðasta leikrit sem ég hef tekið þátt í, því Kári Halldór tekur stjórnina alla leið og ekkert hálfkák.  Við þurftum með fram því að æfa leikritið að taka júdótíma til að læra að detta "faglega".

En sem sagt ég skemmti mér afskaplega vel í kvöld, og það var eftirtektarvert hvað leikarar stóðu sig vel, þó flestir þeirra hafi ekki stigið á leiksvið áður.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Algjörlega ótrúlega góð frammistaða.

Leikritið er samið af Ágústi TOrfa Matnússyni frá Seyðisfirði og fjallar um að setja upp leikrit á landsbyggðinnni, það er fengin leikstjóri frá höfuðborginni og á hann auðvitað í mesta basli við að takast á við leikendur sem eru að gera þetta í hjáverkum og hafa ýmislegt annað að gera en að standa í leikæfingum.  við þekkjum þetta svo sem öll. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þetta er svona sakamálaleikrit með söngvum og dansi og leikritahöfundurinn er að semja eina og eina blaðsíðu af mikilli kostgæfni.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Leikstjórinn og höfundurinn áttu sín móment eins og gengur.  Kostuleg samskipti þar.Stóðu sig báðir með soma.  Hér er leikstjórinn leikinn af Stefáni Erni Stefánssyni og handritahöfundurinn Snjólfur hirðskáld leikinn af Gunnari Erni Rögnvaldssyni. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ég held að æfingarsvæðið hafi verið hugsað sem Selið sem við eldri leikarar þekktum svo vel. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Raunar byrjaði sýningin freka einkennilega leikendur dönsuðu í langan tíma ýmist í ljósi eða myrkri og þetta var orðið svona frekar pínlegt, en svo kom skýring þegar leikstjórinn Kári Halldór tilkynnti að öryggi hefði brunnið yfir og það tæki smá tíma að laga það.  Og því var bara tekið ljúfmannlega og þá skildi maður hvernig í málunum lá. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Allir leikararnir stóðu sig afar vel.  Samt er alltaf eins og gefur að skilja nokkir sem standa uppúr, það er svo sem ekki vinsælt að taka einhverja út úr, en ég verð að segja að Stefán Steinar Jónsson hélt uppi sýningunni, hann var tónlistarstjóri og spilaði á píanó meirihluta sýningarinnar bæði í söngatriðum og svo til áhersluatriða. Allir leikendur fengu tækifæri til að syngja og það heyrðist mjög vil til þeirra allra, því undirleiknum var haldið þannig að þess gætt að allt heyrðist, þó sumir væru ef til vill ekki alveg tónvissir þá gerði það bara ekkert til, en sumir voru bara þrusugoðir söngvarar. 

Þau áttu öll góða spretti og það var vel passað upp á að þau ættu öll sin móment, það skrifast örugglega á leikstjórann, þvi það var ekki alltaf texti sem fylgdi heldur dans og önnur áhersluatriði, sem skemmtu leikhúsgestum vel.  Önnur sem var algjörlega frábær var Katrín Líney Jónsdóttir sem lék fullorðna leikkonu og átti að vera rík ekkja í "leikritinu".  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kata var hreint óborganleg sem þessi leikkona sem var ef til vill ekkert allof vel gefin eða þannig.

Einnig átti unga leikkonan sem lék þjónustustúlku Svava Traustadóttir yndisleg spretti svo salurinn lá í hlátri.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bókstaflega yndisleg.

 

Skottið Lísa ofurglamúrgella. Átti sín móment.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Eva Lind Smáradóttir.

Bjarki brilleraði sem formaður leikfélagsins.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Í raun og veru er ekki hægt að gera upp á milli leikaranna, því þau stóðu sig öll frábærlega.  Það er meira en að segja það að fá til liðs við sig hóp af algjörlega óvönu fólki og takast að koma því svona vel til skila eins og hér var gert.  Sviðsmyndin var skemmtileg og innkomur og útgangar voru eins og vita var af leikstjóra sem veit nákvæmlega hvað hann er að gera.  Og unun að fylgjst með.  Það eina sem ég fann að var að sumir leikaranna voru ekki alveg klárir á textanum sínum, sem var reyndar undirstrikað af því að þeir áttu að gleyma rullunni sinni á æfingum, og þess vegna kom það skemmtilega fram þegar þeir gleymdu í raun og veru. En vonandi laga þeir þetta smávandamál.  Því það skiptir miklu máli að textinn renni ljúflega. Þetta varð til þess að stundum datt mómenti niður.  En það truflaði samt ekki áhorfendur því salurinn var farið að orga af hlátri í restina. 

Það var fjöldin allur af fólki sem lagði hönd á plóg, og gaman að sjá hvað margt nýtt fólk er komið til starfa með okkur, það var líka yndislegt að hitta öll gömlu brýnin sem hafa fylgst að gegnum tíðina, Sigrún og Guðni, Sveinbjörn og Hlíf, Halla og Hafsteinn, Anna Lóa og Gulli, Finni Magg, Obba og Jónas og örugglega fleiri. 

Ef ykkur finnst ég vera væmin eða hlutdræg já þá er það bara örugglega þannig.  En þetta var dásamleg stund og ég skemmti mér rosalega vel.  Ég hvert ykkur ágætu ísfirðingar til að láta þessa skemmtun ekki fram hjá ykkur fara.  Því það er sálarbætandi sérstaklega þegar við erum að skríða upp úr skammdeginu og óveðrinu að sitja í Edinborgarhúsinu og hlæja okkur máttlaus. 

Svo vona ég innilega að þetta leikrit verði sýnt á 50 ára afmælinu okkar í vor, og þá verður nú gaman að fá alla hina Möggu Óskars, Siggu Boggu Laufeyju, Traust og miklu fleiri þá verður fjör, segi og skrifa.  Þið verðið bara að gefa ykkur tíma til að koma og vera mem.

En nú er komin tími á mig að fara að halla mér. Góða nótt elskurnar og innilega takk fyrir mig og þið sem ekki voru nefnd voru frábær líka svo og tæknimenn sviðstjórar leikskrárstjórar leikmyndasmiðir tæknimenn og þið öll. 

Gleymdi að geta þess að ég tók þessar myndir af facebooksíðu Litla leikklúbbsins og myndatökumaðurinn er Benedikt Hermannsson. 

Athugasemdir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 22.3.2015 kl. 22:31]

ég ætla örugglega að fara aftur, því þetta var bara svo skemmtilegt