Einstaklega gleðileg frétt.

Þessa rödd eða raddir þarf að hlusta á.  Frábært hjá unga fólkinu.  Ég er sjálf með ungling og hann hefur áhuga á öllu sem snertir skólann og vill fá það besta úr úr honum.  Þau eru svo sannarlega hugsandi verur og vita hvað þau vilja. Sem betur fer, því þetta var ekki svona þegar ég var ung.  Þá var okkur nokk sama um hverjir sátu í stjórn og kennaraliði skólans.  Þetta er vakning sem verður að ýta undir og rækta.  Eins og mér sýnist þessi ágæti maður og starfsfólk skólans hafa gert.  

 

Annað. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Mitt í öllu brakinu eftir hrun þaks garðskálans mín, brosir páskarósin mín, aldrei verið fegurri en nú.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Blessað kirsuberjatréð mitt er með þrútin brum, en veit ekki að það er brotið niður við rót.  vona samt að það nái að blómstra í síðasta skipti.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hörmungarnar eru alltaf að koma betur og betur í ljós og það er bara svo andskoti erfitt.  Þarna er stubburinn af kirsuberjatrénu, svo virðist perutréð vera horfið og líka nektarínan.  En þetta kemur smá saman í ljóð og lengir sorgina yfir örlögum þessara plantna sem ég hef hugsað um og látið mér þykja vænt um í mörg ár.  En það þýðir ekki að gráta björn bónda heldur safna liði og gera skurk í vor.  Vonandi fæ ég fólk til að hjálpa mér með þetta allt saman þegar skemmdirnar eru komnar í ljós.  Eigið góðan dag elskurnar. 

mmmm

Stuðningurinn snertir hann djúpt