Svona mín hugleiðing um málefni nýja sjúkrahússins.

Heilbrigðisráðherrann okkar var hvefsinn í viðtali á rúv í dag, þegar hann var spurður hvort hann myndi taka tillit til óska margra um að byggja frekar nýjan spítala heldur en að klastra við gamal Hringbrautarspítalann.

Mig langar svolítið til að ræða um þennan ágæta mann.  Tek fram að mér er svo sem ekkert illa við hann sem manneskju,  hann er vænsti maður og góður fjölskyldumaður. Það sem mér mislíkar er að í pólitíkinni er hann algjör tækifærissinni að mínu mati.  

Ég vann undir hans stjórn meðan hann var hér bæjarstjóri, eða þangað til honum tókst ætlunarverk vina sinna að ná undir sig Guggunni og kvótanum og færa hann til Akureyrar.  Það er mitt mat að hann hafi beinlínis verið sendur af frændum sínum og vinum til þessa ákveðna verkefnis.  

Það er bara mitt mat á aðstæðum.  

Kristján Þór getur verið skemmtilegur maður, og hann brá oft á glettni við okkur starfsfólkið ef það hentaði honum. En hann sýndi oftar en ekki þessa sömu takta og kom fram í viðtalinu við hann í útvarpinu einmitt í dag.

Ég minnist vel þegar ég fór í ársfrí, orðin dauðþreytt á samskiptum við þann meirihluta sem þá sat allskonar ofríki og leiðindum, og ákvað að taka mér ársleyfi.  Í minn stað sem garðyrkjustjóri var valinn maður sem hafði unnið í garðyrkjunni í Reykjavík.  Þessi maður er nú látinn en það var á sveimi orðrómur að hann væri ansi laginn við keðjusögina.  Enda kom í ljós að hann sagaði niður tré, bæði nýflutt og söguleg tré frá upphafi Jónsgarðs, sem fór ekki vel í mig. Ég hafði samband við bæjarstjóran og sagði að mér líkaði ekki þessar aðfarir manns sem var þarna staðgengill minn, meðan ég tók mér árs leyfi.  Svörin voru með einmitt þessum keim sem ég kannaðist svo vel við frá samtalinu í dag; að ég gæti sjálfri mér um kennt, ég hefið farið í frí, og skilið þessi mál eftir í sjálfsheldu, mér væri því nær að þegja bara og skipta mér ekki af þessu.

Ég get líka tekið nærtækt dæmi um vinsældir bæjarstjóra, þegar Haraldu Líndal hrökklaðist burt vegna þess að hann ákvað að taka þátt í nýstofnaðri hreyfingu sem var klofningu frá Sjálfstæðisflokknum Í listanum, þá varð hann að hætta sem bæjarstjóri, því sjálfstæðisflokkurinn vann þær kosningar og réði Kristján Þór bæjarstjóra.  Haraldur var kvaddur af vel flestu starfsfólki bæjarskrifstofunnar, það var haldið partý honum til heiðurs í Kúlunni minni, og við færðum honum málverk til að kveðja hann. Þegar Kristján fór, voru eftir því sem ég best man, aðeins tveir af starfsfólki hans sem mættu í kveðjuhófið.  

Þetta segir reyndar sína sögu.

Ég er eiginlega sannfærð um að vinir hans og frændur væntu þess að hann yrði sjávarútvegsráðherra í nýrri ríkisstjórn.  Það varð ekki því sjávarútvegsmálin voru framsóknarflokksins.  Þess í stað fékk þessi ágæti maður eitt það erfiðast ráðherraembætti sem hægt er að fá, Heilbrigðismálin, þetta hefur alltaf verið óvinsælasta og vanþákklasta embætti í sögu þjóðarinnar frá því að það var stofnað.  Honum er því nokkur vorkunn að taka þennan svarta Pétur inn á sitt borð.  Ekki síst vegna þess að fyrri ríkisstjórn hafði skorið svo mikið niður í heilbrigðiskerfinu að ekki var hægt að ganga lengra.  Þessi svokallaða velferðarstjórn skar og skar niður tálgaði og klippti þannig að alltof langt var gengið. 

En það sem mér liggur á hjarta í þessu máli er einmitt þetta: 

Er það sem mér þykir verst í öllu þessu er að ráðherrann skuli ekki einu sinni reyna að endurskoða málin, þegar góð rök og öflug hreyfing er farin af stað til að breyta þessum samþykktum. 

Það er ekkert rangt við að hlusta og endurskoða málin þegar mikilvæg rök koma fram um að breyta.  Ég heyrði að hann var reiður og sár, vegna þess að hann veit að hann er að breyta gegn betri vitund.  Það er sorglegt þegar ráðamenn fara með offorsi gegn skynsamlegum ráðleggingum og hlusta á allar raddir, en skýla sér á bak við það að þetta hafi verið samþykkt af þinginu og þar með sé málið útrætt.  Það er alltof mikið í húfi til að ekki sé hlustað á sérfræðinga sem segja annað.  

En þetta er nú svona mín sýn á málin.  Og ég skora á Heilbrigðisráðherrann að opna hugann sinn og endurskoða þessi mál en ekki berja hausnum við steininn, því ég heyrði alveg að hann er ekki alveg sáttur við þessi málalok.