Í Fljótavík.

Fljótavíkin er dásamlegur staður fyrir börn og unglinga en líka fyrir okkur hin. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hvað ungur nemur gamall temur.  Atli frændi að kenna krökkunum að kveikja upp í ofninum, sjónvarpinu sem við köllum svo.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Sem betur fer var ágætlega hlýtt í veðri, því við þurftum að spara eldinn.  Við höfðum samt tekið með drumba sem Elli sagaði í fyrra í grisjun í garðinum okkar, og var drjúgur efniviður, en svo keyptum við líka niðursöguð jólatré frá hjálparsveitinni.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og Daníel var ráðinn aðaluppkveikjarinn með aðstoð frá Óðni Frey.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og svo þurfti að höggva í eldinn, og Daníel var duglegur við það.  Ásthildur hjálpaði til.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hún bar eldiviðinn inn. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það var spilað, og leikið sér meðan rigndi, þá var notalegt inni.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það var líka notalegt frammi í garðskálanum, sérstaklega eftir að gamla sófasettið var flutt þangað og svo var hægt að steikja sér sykurpúða við gasofninn

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og meðan hinir krakkarnir spiluðu...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

dundaði nafna sín sér við að lita í krossgátubókina hennar ömmu.  

Hún er nefnilega athafnakona alltaf að hjálpa til.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og vitanlega þurfti að vaska upp.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Daniel og Óðinn fundu upp góða aðferð við að vinda handklæði, því þegar allt er blautt og enginn þvottavél er eins gott að vera ráðagóður.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ásthildur fór á hverjum degi í göngutúr með afa, og safnaði kúskeljum sem hún ætlar að fara með til Austurríkis og sýna krökkunum í skólanum sínum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 En hvað ætli hafi vakið athygli krakkanna og líka hinna fullorðnu hér?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Góðir gestir litu við, Hálfdán Bjarki og Hálfdán hinn, flottir feðgar.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Við Ásthildur bökuðum pönnukökur, og Hanna Sól hjálpaði líka til.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þær hurfu eins og dögg fyrir sólu í svanga maga. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Strákarnir reyndu að stríða minnsta manninum, en hann tók bara þátt í gríninu svo það var ekkert skemmtilegt 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það er líka heilmikið mál að grilla...teku allavega tvo karlmenn.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Eða jafnavel þrjá 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Fyrstu dagana hefði veðrið mátt vera betra, en börnin tóku það ekki nærri sér.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Maður gat bæði hyggað sig inni eða farið út að sulla.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Og það voru sagðar sögur, bæði draugasögur og annað við hæfi.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Já eruð þið nokkuð orðin forvitinn hvað við erum alltaf að glápa á?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hann er hérna ástæðan fyrir glápinu, heil fjölskylda gerði sig heimakominn hjá okkur og það var gaman að fylgjast með.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En nú er verið að stugga mér burt úr tölvunni af barnabörnunum, svo ég læt hér staðarnumið, en skrifa meira seinna.  Eigið góðan dag elskurnar