Forsetaframboðin.

Nú þegar hafa 14. aðilar tilkynnt framboð til forseta.  Og enn fleiri liggja undir feldi.  Þetta er eiginlega orðin brandari.  Þó frambjóðendur líti auðvitað ekki þannig á málið.  

Ég hef verið alveg ákveðin í að fara ekki á kjörstað í þessum kosningum, þar sem mér lýst ekki á úrvalið. 

En þar sem ég virði kosningaréttinn mikils, finnst mér eiginlega að ég geti ekki setið heima.  

Ég fór því að skoða hvaða frambjóðanda mér hugnaöist best í þetta æðsta embætti þjóðarinnar. 

Og loks hefur komið upp nafn sem ég held að ég geti sætt mig við.  

Sá frambjóðandi er kona, hún er mikil baráttukona og hefur marga fjöruna sopið í sínu lífi, en alltaf staðið keik upp aftur.  

Hún er kona sem við getum verið stolt af, íslensk alþýðukona, rithöfundur og verið verðlaunuð sem slík.  Og hún þorir að vera hún sjálf.  Myndi aldrei verða nein puntudúkka sem gerði eitthvað sem ekki samræmist samvisku hennar.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Já ég er að tala um Elísabetu Kristínu Jökulsdóttur.

Hún er svo sannarlega hetja tekur því sem hún upplifir lifir af reisn og er ekki hrædd við að deila því meö okkur hinum.  Hún er einfaldlega ein af okkur.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Með pennan að vopni.  

Já Elísabet Kristín Jökulsdóttir, ég hef ákveðið að gefa þér mitt atkvæði í komandi kosningum, ég tel að þú munir standa þig vel, einörð ákveðin og sterk Íslensk alþýðukona.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þetta vottast hér með. 

 

Rangfærslur haha my ass.

Her­dís sagði al­menna reglu þá að þeir fjár­mun­ir sem bundn­ir eru í hluta­fé­lög­um og nýt­ast ekki í rekstri þeirra séu greidd­ir til hlut­hafa.

Hún sagði að þegar nú­ver­andi stjórn tók við í nóv­em­ber síðastliðnum lá fyr­ir mark­mið um áhættu­vilja fé­lags­ins. „Sú stefna trygg­ir sterka stöðu fé­lags­ins til að mæta vá­trygg­ing­ar­skuld sinni og hag­kvæmni í rekstri. Miðað við þessa stefnu sem eng­in at­huga­semd hafði verið gerð við var arðgreiðslu­geta fé­lags­ins tölu­verð. Stjórn ákvað þó að ganga skem­ur en rúmaðist inn­an stefn­unn­ar og leggja til við aðal­fund arðgreiðslu upp á fimm millj­arða.Hvar er raunveruleikinn fyrir þessu fólki?

Þegar iðgjöldin eru hreinlega að sliga almenning, þá þarf ekkert að vera tala svona. 

Þegar nú verandi stjórn tók við, lá fyrir markmið um áhættuvilja félagsins til að mæta vátryggingaskuld sinni og hagkvæmni í rekstri. Þetta þýðir bara á mínu málið; látið helvítin borga sem mest, og reynum eins og hægt er að komast undan að borga tjón sem fólk verður fyrir, þið vitið smáa letrið.  

Og þegar þið þurfið að fara að TAKA LÁN til að greiða sjálfum ykkur og öðrum út arð, þá er eitthvað mikið að. 

Það er nefnilega komin tími til að almenningur láti ekki endalaust tala kring um hlutina með fagurgala. 

Ég ætla mér því að skoða stöðu mína í þessu tryggingarfélagi, og er alveg til í að segja upp samningum mínum við vís um leið og ég finn tryggingafélag sem hugsar um viðskiptiavini sína fyrst og fremst, en ekki gróða hluthafa og eigin háu laun.  

Þetta er einfaldlega bara komið nóg af svindli og svínaríi á öllum sviðum frá sjálftökuliðum á  landinu.  

Svo þurfið þið ekkert að velta fyrir ykkur orðspori félagsins, það er farið ofan í sorptunnuna og á ekki afturkvæmt þaðan.  

„Rangfærslur stýrðu umræðunni“

Uppstytta?

Já nú heitir þetta uppstytta! Hvað hét það nú aftur í norrænu velferðarstjórninni á þeirra máli?

Og stjórnarsamstarfið ekki í hættu, hvað var það líka kallað af þessum tveimur herramönnum í tíð Jóhönnu og Steingríms?

Já svo talar hver sem hann hefur tungu til.  

En það virðist vera afar algengt að stjórnvöld hér HANGI SAMAN Á VÖLDUNUM, þó allt gangi á afturfótnum.  Ég er nokkuð viss um að það verði erfitt fyrir sjálfstæðismenn að koma sínum mestu áhugamálum fram í þinginu.  Það gæti verið prófmálið hið mjög svo þarfa frumvarp um sölu víns í búðum.  

Lítið talað saman í stjórninni

Hvar á að taka peningana.

Þegar verið er að fara fram á að aukið fé sé sett í málefni sem eru til heilla fyrir almenning, kemur alltaf þessi setning, hvar á að taka peninga til þess, eða hvar á að skera niður. 

Málið er að það eru til nægir peningar í þjóðfélaginu.  Þeir liggja bara ekki á lausu, þeir eru ofan í skúffum þar sem enginn venjulegur maður getur notið þeirra.  

Það sést vel núna undanfarið, það má minna á alla fjármunina sem runnu til frænda og vina ráðamanna úr Borgun, þar sem einstaka menn þáðu gull úr greipum ríkisins.  

Það má líka tala um fjárnámið úr vörslu tryggingafélaganna, þar sem átti að veita sér ekki  milljónir, heldur milljarða króna úr sjóðum þeirra til aðrgreiðslna til velvalinna auðmanna.  Og meira að segja tekið lán hjá þeim sumum til að geta nú örugglega greitt út ARÐINN.

Það er löngu vitað að stórútgerðirnar maka krókinn vel á kostnað skattborgara þessa lands og það  má ekki hrófla við þeim heilögu kúm, ekki hækka veiðigjöld né hækka krónuna, því þeir vesalingarnir þurfa að græða helst meira ef eittvað er.

Forstjórar OHF fyrirtækja og bankastjórar fá feitar launahækkanir og arðgreiðslur sem hver og einn almennur borgari gæti ekki halað inn allt sitt líf í puði og vesaldómi.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það er eytt í allskonar bruðl og vitleysu eins og að færa gamlan grjótvegg, sem hafði að því sagt er ekkert sögulegt gildi.  

Hvað ætl hafi verið eytt mörgum milljónum þegar Ingibjörgu Sólrúnu dreymdi um að komast í Öryggisráð Sameinuðu þjóðanna? Það væri hægt að telja upp margt og margt, en það væri að æra óstöðugan. 

En það þarf ekki að spyrja hvaðan á að taka peningana, eða hvar á að  skera niður.  Það liggur ljóst fyrir að einhversstaðar er til nóg af seðlum; plenty money eins og Megas sagði.  Og þeir eru heldur ekki farnir til Money heaven, þeir liggja eins og ég sagði áður í skúffum og nammikrúsuml víðsvegar um þjóðfélagið bíðandi eftir að frænkurnar Græðgi og Öfund gómi þær í sína eigin vasa, án viðkomu í þjóðfélaginu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og það sem verra er stjórnvöld undanfarinna ára hafa ekki lyft litlafingri til að laga þetta ástand.  Það þarf ekki að segja mér að það sé ekki hægt að koma böndum á þessa græðgi.  Setja hömlur á arðgreiðslur sem eru komnar út fyrir allann þjófabálk, hækka gengið þó útvegsmenn gráti krókódílatárum, Setja rekstrarreglur á þessi OHF fyrirtæki sem eru oft ekkert annað en græðgin sjálf uppmáluð, þó stjórnunin sé fyrir neðan allar hellur eins og til dæmis hjá Strætó, Ísavía og Símanum.  

Taka þarf til í öllu nefndarfarganinu þar sem komið hefur verið fyrir ættingjum vinum og vandamönnum sem varla þurfa að gera neitt nema hirða launin sín.  Hvað eru til dæmis margir erindrekar á fullum launum hér á landi í biðstöðu eftir að komast eittvert í póst? Og hvað hafa margir fengið nefndarstarf af því að hann/hana vantaði vinnu og pabbi, mamma eða vinur var í réttu aðstöðunni?

Það er sagt að Ísland sé ríkt land og það er alveg hárrétt, en yfirbyggingin er svo stór að hún tekur til sín allt það fjármagn sem farið gæti í að allir gætu haft það gott.  

Stjórnvöl eiga- þeim ber að skapa umhverfi fyrir fólkið í landinu, réttlátt samkeppnisumhverfi þar sem allir eiga jafnan aðgang, það er meira að segja í stjórnarskránni.   Og þegar menn segja að ekki sé hægt að reka landið nema fá nýja stjórnarskrá, ganga meira að segja svo lang að vilja hafa stutt þing næst svo hægt sé að samþykkja nýja stjórnarskrá, þá er það til lítils ef ekki er farið eftir því sem þar stendur. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Að endingu má svo spekulera í því hvað varð eiginlega af rannsókninni úr skattaskjólum, það hefur farið ansi lítið fyrir henni, ætli henni hafi ekki verið stungið ofan í eina skúffuna, þar sem hún bíður uns allir hafa gleymt henni?

Af peningum eigum við nóg, það er bara vitlaust gefið eins og skáldið sagði. 

 

Að sigra heiminn er eins og að spila á spil

með spekingslegum svip og taka í nefið.

Og þótt þú tapir, það gerir ekkert til,

því það er nefnilega vitlaust gefið.

Nei er svarið mitt.

Veit ekki um ykkur, en það sem blasir við mér er að Samfylkingin ætlar sér á einhvern hátt að ná forsetaembættinu núna svona mitt i allri niðurlægingunni með flokkinn þann, þá er svona einhver örvænting í gangi.  Svona smá leikrit samið í bakherbergjunum frægu, þar sem allir hlutir eru plottaðir fram og til baka, ekki bara þessi flokkur heldur er þarna á ferðinni allur fjórflokkurinn, hann þekkir lítið annað en einmitt þessi reykfylltu bakherbergi til að ná vopnum sínum, skiljanlega, auðvitað, hver vill ekki völd og góða stöðu?

Málið er bara þetta afsakið orðalagið, en Samfylkingunni virðist vera mikið í mun að fá forsetastólinn. Álíta sennilega að það geti komið þeim úr krýsunni.  Það er bara ekki þannig.  Fólk virðist vilja forseta sem er ekki pólitikus.  

Rétt eins og almenningur hefur hingað til hafnað Sjálfstæðiskanditötum þá virðist vera að sá sami almenningur vilji ekki fá pólitíkusa á forsetastól núna hvorki fjórflokkinn né neina aðra slíka.  

Það mun því verða einhver íslendingur utan þessa vanabía sem mun hljóta hnossið að þessu sinni, vonandi einhver óumdeild, sómakær manneskja sem pöpullinn velur sér sem íbúa á Bessastöðun næsta sumar. 

Bryndís íhugar forsetaframboð

Óþarfi að vera hugsi yfir stöðunni. Hún er bara eins og hún er, og ekkert hefur breyst.

Bara svo sem það snýr við mér Stefán Jón Hafstein, þá sé ég ekki að þú þurfir að vera eitthvað hugsandi yfir stöðunni þó Katrín Jakobsdóttir sé hætt við, nema ef þið haldið að íslendingar vilji fá ESB sinna og krata á forsetastól.  Í því sambandi má nefna botnskrap Samfylkingarinnar eftir síðust kosningar.  Það er bara greinilegt að íslendingar hafna þessu ESB brölti ykkar.  Þannig að ef ég má segja það sem mér finnst, þá hefur þessi mjög svo skynsamlega afstaða Katrínar að gefa ekki kost á sér, hreinlega ekkert að gera með breytta aðstöðu.  Nema ef vera skyldi að þú sért að hugsa um að fólk skuli voga sér að benda á þau mál sem viðkomandi hefur komið sér í og úr.  Og ef til vill þessvega verið hugsandi yfir stöðunni og hvað kæmi til með að dúkka upp, ef þú skyldir bjóða þig fram. Það á reyndar ekki bara við um Katrínu, heldur fleiri eins og til dæmis Þorgerði Katrínu Gunnarsdóttur.  Ef elítan virkilega heldur að pöpullinn sé svo gleymin að muna ekki hvað hefur gengið á, þá er það hreinn misskilningur.  Eftir hrunið hefur það einfaldlega breyst að allir bukti sig og beygji fyrir frægðinni, upphefðinni og peningunum.  Það er einfaldlega liðinn tíð sem betur fer. 

Stefán Jón hugsi yfir breyttri stöðu

Vöndum valið á forsetaframbjóðanda.

Held að gagnrýnin hafi sáralítið með kyn að gera.  Heldur þær ávirðingar sem fólk hefur dregið fram, sem sannarlega eru ekki úr lausu lofti gripnar. 

En það er alltaf auðveldara að kenna einhverju öðru við en manns eigin gerðum.  Sannarlega mannlegt.  Eg er ein af þessum vondu manneskjum sem eru sennilega að hennar mati hvorki málefnaleg né innihaldsrík.  En mér hugnast einfaldlega ekki að þarna setjist fólk með þá arfleifð sem ferill Katrínar sýnir. 

Ég er aftur á móti sammála henni algjörlega um að á Bessastaði veljist góður þjónn þjóðarinnar sem er fastur fyrir, áreiðanlegur og býr að því að hafa hag þjóðarinnar fyrst og fremst í huga.  

Þess vegna myndi ég velja mann sem ég hef dáðst að lengi og hefur þann bakgrunn sem til þarf, m.a. langa þjónustu erlendis við diplómatisk störf, en það er Jóhannes Björn Lúðvíksson.   Sjá hér m.a.:

 

http://www.heimilin.is/varnarthing/frettirhagsmunasamtokin/myndskeid/45-lifandi-efni/umfjoellun-fra-fjoelmielum/1071-vietal-vie-johannes-bjoern-lueviksson.html

Hann hefur ekkert verið orðaður við framboð, en Það auðvitað aldrei að vita hvað hann myndi gera, ef skorað yrði á hann.   Jóhannes Björn er algjörlega óumdeildur, er ekki í pólitík og hefur lagt margt gott af mörkum eins og bókina Falið vald.  

Jóhannes Björn yrði forseti að mínu skapi, þó það sé auðvitað ekki algilt hvað mér finnst.

Katrín ætlar ekki í framboð

Sóun á tíma, peningum og sálu þinni?

Þar kom að því að útlendingum blöskrar ránið við Bláa Lónið, íslendingar eru auðvitað löngu síðan hættir að hafa efni á þeim lúxus.  Hér áður fékk maður að fara og skoða sig um og jafnvel setjast niður og fá sér rauðvínsglasl, en nú hef ég heyrt að það sé ekki lengur hægt.  Það er svona þegar græðgin tekur völd.  Auðvitar er miklu skemmtilegra fyrir ferðamenn að fara á fáfarnari staði og njóta náttúrunnar þar í friði, svo lengi það er hægt, því allstaðar eru ferðamenn.  

Ennþá er reyndar hægt að koma á Vestfirðina, en þess verður ekki langt að bíða að það verði trampað um allar trissur.  Held að það þurfi að fara að hafa stjórn á ferðamennskunni, hún er komin úr böndum fyrir löngu síðan.  

En auðvitað er það borin von með þennan ráðherra við völd, sem er löngu fyrirséð að ræður ekki við verkefnið, frekar en heilbrigðisráðherrann okkar, þetta fólk virðist halda að það eigi bara að sitja ðá rassinum og horfa á allt fara til fjandans.

Sóun á tíma, peningum og sálu þinni